Grzechoczący kośćmi

Jest to lektura wymagająca skupienia i maksimum uwagi.
Wiele się dzieje i wszystko jest ważne, także niuanse. Narracja autora pełna jest detali, dygresji, retrospekcji.
Wszystko to ze sobą splata się i łączy w treść bardzo bogatą, zarówno w wydarzenia (bo chociaż fabuła początkowo wydaje się nie być bardzo dynamiczna, to jednak tylko pozór),jak i wewnętrzne przeżycia bohaterów tych wydarzeń, szczególnie zaś Duncana McCalluma, który jest główną osią opowieści.

Duncan to bohater, który dojrzewa i ewoluuje. Początkowo wydaje się zupełnie przypadkową, tragiczną i bezradną w wydźwięku jednostką. Bezsilność i rozpacz, wobec zaistniałych w jego życiu zdarzeń, sprawiają, że popada w swoisty marazm. Okazuje się jednak, że nic nie jest przypadkowe, a odkrywanie kolejnych zaskakujących faktów budzi w Duncanie gniew i wstrząsa nim, dając mu siłę potrzebną do przetrwania i walki o prawdę.

Odkrywa, że nic w Nowym Świecie nie jest takie, jak się pozornie wydaje. Że wiele jest odcieni, wiele znaczeń, a Szkot na wygnaniu i Indianin pozbawiany swoich terenów, mają ze sobą bardzo dużo wspólnego.

Jest to doskonale skonstruowana, bardzo dobrze osadzona w realiach historycznych, mroczna historia.
Bohaterowie odarci są z wszelkiej ‘nuty romantyzmu’, a rzeczywistość oddana jest z realizmem, dosadnością i brutalnością właściwymi dla burzliwych czasów, w których przyszło im żyć.

Jestem zdziwiona tak niską średnią ocen tego tytułu na LC, ponieważ ta powieść zasługuje na najwyższe noty.
Maestria w budowaniu opowieści, wielka wiedza historyczna, niebanalna intryga i niezliczone zawiłości fabularne, które intrygując zaostrzają ‘apetyt’. Całość spójnie połączona misterną nicią narracji, którą trzeba śledzić z wielką uwagą i atencją, żeby w pełni docenić jej walor.

Jest to powieść głęboka (w niektórych fragmentach niemalże metafizyczna),mądra, skłaniająca do przemyśleń, ukazująca zwykłego człowieka na tle tragicznych wydarzeń historycznych.
Bezmiar bezsensownego okrucieństwa i próbę zachowania przez jednostki człowieczeństwa, w chaosie zniszczenia, który jedni stosują wobec drugich, tylko dlatego, że mogą.

Historia, którą autor opowiada jest mocna w wydźwięku, wielowarstwowa w odbiorze i smutno-gorzka w ostatecznej refleksji.

Zdecydowanie polecam!

Jest to lektura wymagająca skupienia i maksimum uwagi.
Wiele się dzieje i wszystko jest ważne, także niuanse. Narracja autora pełna jest detali, dygresji, retrospekcji.
Wszystko to ze sobą splata się i łączy w treść bardzo bogatą, zarówno w wydarzenia (bo chociaż fabuła początkowo wydaje się nie być bardzo dynamiczna, to jednak tylko pozór),jak i wewnętrzne przeżycia...

Zabierając się za tę książkę, nie spodziewałam się, że z początku tak trudno będzie mi się ją czytało. Nie jest to moje pierwsze spotkanie z tym autorem – znam i bardzo lubię jego cykl o inspektorze Shanie, dlatego miałam wysokie oczekiwania.

Cykl o Duncanie McCallumie rozpoczyna się jednak dość chaotycznie. Akcja rozpoczyna się w roku 1759, na statku płynącym do Nowego Świata. Główny bohater jest skazańcem, młodym Szkotem niemalże pozbawionym korzeni w wyniku wydarzeń historycznych, ścierających kulturę szkocką z powierzchni ziemi. Na statku dochodzi do tajemniczych wydarzeń – niespodziewanych śmierci, tajnych wiadomości i krwawych rytuałów. Nasz bohater jest zmuszony do zajęcia się tymi zagadkami, które mają początek na pokładzie i mają swój dalszy ciąg również na stałym lądzie.

Książka jest wypełniona symbolami, a wiele z rozgrywających się tu wydarzeń stanowiło dla mnie, przez większość lektury, enigmę. Autor bowiem, opierając się na wzmiankach historycznych, starał się wykorzystać podobieństwa w kulturze Szkotów i rdzennych Amerykanów, tworząc mix, który dla przeciętnego czytelnika jest niestety dość niestrawny. W fabule występuje całe mnóstwo niedopowiedzeń i z pozoru niepowiązanych ze sobą wydarzeń i wątków, które z czasem stają się jasne dla Duncana, ale czytelnik większość czasu błądzi we mgle. Sama intryga i jej rozwiązanie jest jednak fenomenalne. Z ciekawością śledziłam kolejne odsłony zagadki i starałam się zrozumieć poszlaki. Kiedy też już zrozumiałam główny zamysł autora co do kulturowego wątku, wsiąkłam w powieść totalnie. Koniec, jak zwykle, słodko-gorzki.

Polecam, ale dla kogoś, kto nie zna tego autora, chyba lepiej rozpocząć przygodę z nim od cyklu o inspektorze Shanie.

Zabierając się za tę książkę, nie spodziewałam się, że z początku tak trudno będzie mi się ją czytało. Nie jest to moje pierwsze spotkanie z tym autorem – znam i bardzo lubię jego cykl o inspektorze Shanie, dlatego miałam wysokie oczekiwania.

Cykl o Duncanie McCallumie rozpoczyna się jednak dość chaotycznie. Akcja rozpoczyna się w roku 1759, na statku płynącym do Nowego...

Ciekawy kryminał, chociaż miejscami mocno niejasny. Wątki się mnożą i nakładają, w pewnym momencie można się w nich pogubić i stracić nadzieję, że wykluje się z tego coś sensownego. W końcu się wykluwa, jednak nie jestem pewna, czy droga do tego nie mogłaby być (czytelniczo) nieco mniej wyboista. Trochę też tu za dużo przypadkowości - bohater snuje się po rozległym terenie i dziwnym trafem spotyka tylko takich ludzi, którzy są istotni dla rozwiązywanej przez niego zagadki. Mimo to fajny klimat XVIII- wiecznej Ameryki, z tworzącym się w niej tyglem kulturowo-narodowościowym.

Ciekawy kryminał, chociaż miejscami mocno niejasny. Wątki się mnożą i nakładają, w pewnym momencie można się w nich pogubić i stracić nadzieję, że wykluje się z tego coś sensownego. W końcu się wykluwa, jednak nie jestem pewna, czy droga do tego nie mogłaby być (czytelniczo) nieco mniej wyboista. Trochę też tu za dużo przypadkowości - bohater snuje się po rozległym terenie...

Super

Super

Nie mogę przebrnąć jakoś przez początek. Odkładam na lepsze czasy.

Nie mogę przebrnąć jakoś przez początek. Odkładam na lepsze czasy.

Ciekawy opis z okładki skłonił mnie do wypożyczenia powieści „Grzechoczący kośćmi” Jednakże jak to często bywa coś co zapowiadało się na interesującą powieść okazało się rozczarowaniem. Powieść czytało mi się ciężko a pierwsze 200 stron było wręcz męczące. Historia rozgrywająca się na pokładzie statku pełnym więźniów płynących do Nowego Świata jest mało wciągająca niemrawa . Co powoduje że nie wciąga czytelnika a cele i zamiary poszczególnych bohaterów tak nie jasne iż odnosi się wrażenie że sam pisarz nie wiedział w jaką stronę chce rozwinąć poszczególne watki. Znacznie ciekawiej zaczyna być gdy akcja przenosi się na stały ląd (co automatycznie przekłada się na szybkość czytania). Dokonywane są kolejne zabójstwa a do akcji wkraczają rdzenni mieszkańcy Ameryki – Indianie podzieleni między sobą budzący grozę wśród przybyszów z Europy swymi obrzędami wierzeniami i okrucieństwem. Autor zręcznie łączy wierzenia starych ludów z wierzeniami Szkotów. A cała intryga nieco przewidywalna od początku wiadomo kto jest tym złym a kto dobrym. To było moje pierwsze spotkanie z twórczością Eliota Pattisona i nie wiem czy skuszę się na kolejne.

Ciekawy opis z okładki skłonił mnie do wypożyczenia powieści „Grzechoczący kośćmi” Jednakże jak to często bywa coś co zapowiadało się na interesującą powieść okazało się rozczarowaniem. Powieść czytało mi się ciężko a pierwsze 200 stron było wręcz męczące. Historia rozgrywająca się na pokładzie statku pełnym więźniów płynących do Nowego Świata jest mało wciągająca niemrawa...