Auschwitz

Książka ta może funkcjonować rzeczywiście tylko jako symbol pewnego rozkładu paskudnego człowieczeństwa, a posłowie do niej jest konieczne.
Autorowi udaje się odnieść zamierzony efekt - przemoc, którymi nasączył karty swej powieści, staje się tu realnym przeżyciem Czytelnika.
Scena z kosmitą zostaje w pamięci, tak jak scena gwałtu w filmie Gruz 2000.
Ale czy ta książka wnosi coś nowego do mojego doświadczenia z "mocnym" przeżyciem? To raczej tylko przypomnienie, że to wszystko ciągle funkcjonuje. To zło. Jest jednak coś enigmatycznego w początku książki, przyciągającego, i nawet kiedy robi się już bardzo "brzydko", coś ciągnie do końca. To dowód, że mimo obrzydzenia, zło nas interesuje. Idziemy dalej. Nie wrzucamy tej książki do ognia. Coś w tym jest!

Nie jest to książka dla Czytelnika, który traktuje literaturę jako lek na samotne wieczory, jako bajkową przygodę, oderwanie od świata realnego, coś swobodnego i pięknego. To prawdziwa, ale brudna literatura. Nie polecam kobietom w ciąży oraz świeżo upieczonym rodzicom :)

Książka ta może funkcjonować rzeczywiście tylko jako symbol pewnego rozkładu paskudnego człowieczeństwa, a posłowie do niej jest konieczne.
Autorowi udaje się odnieść zamierzony efekt - przemoc, którymi nasączył karty swej powieści, staje się tu realnym przeżyciem Czytelnika.
Scena z kosmitą zostaje w pamięci, tak jak scena gwałtu w filmie Gruz 2000.
Ale czy ta książka...

Do książki Gustavo Nielsen’a „Auschwitz” podchodziłam z dużym sceptycyzmem. Nie bardzo bowiem wiedziałam w jaki sposób ją "potraktować" mając świadomość ,że jest ona połączeniem brutalności, sadyzmu, rasizmu, ksenofobii, fanatyzmu , etc.,… Udało mi się jednak przebrnąć przez nią w całości. Nie ! Absolutnie nie dlatego że była „męczarnią” ale dlatego , że pewne rzeczy zapisane na kartkach tej książki były dla mojej głowy nie do przyjęcia. Chociażby opisane w rozdziale szóstym tortury (również sfery seksualnej) na małym chłopcu – kosmicie, jakich dokonywał Berto ( nienawidzący wszystkiego i wszystkich 40 – letni księgowy zaczytany w „Nigdy więcej” oraz „Mein Kamp”).
Jakie przesłanie kieruje do czytelnika autor ? i dlaczego właśnie w taki bezwstydny sposób pobudza Nasze komórki do zagłębienia się w sens całości ?
Drastyczna gra jaką toczy z samym sobą Berto, gra w którą zresztą wciągnęła go poznana w klubie Rosana , żydówka o nazwisku Auschwitz domaga się od czytelnia spojrzenia na sprawy w kontekście współczesności. Tego jak zachowują się ludzie w systemach w których przyszło im żyć. Jak dalece są wstanie się posunąć aby osiągnąć cel i w konsekwencji jak funkcjonują podczas nieuniknionego zderzenia z rzeczywistością.
Gustavo Nielsen obdzierał mnie samą po kawałku. Z każdą kolejną kartką moje napięcie i emocje rosły . Zdenerwowanie przeplatało się z obrzydzeniem. Były momenty kiedy sama chciałam zmienić się w kata (czy jakiekolwiek okoliczności byłyby w stanie wydobyć ze mnie „potwora”?).
Jedno jest pewne podczas tej lektury czytelnik nie próżnuje a jak słusznie podsumował Tomasz Pindel w posłowiu na końcu książki: „wnioski należy wyciągnąć na własną rękę”.

Do książki Gustavo Nielsen’a „Auschwitz” podchodziłam z dużym sceptycyzmem. Nie bardzo bowiem wiedziałam w jaki sposób ją "potraktować" mając świadomość ,że jest ona połączeniem brutalności, sadyzmu, rasizmu, ksenofobii, fanatyzmu , etc.,… Udało mi się jednak przebrnąć przez nią w całości. Nie ! Absolutnie nie dlatego że była „męczarnią” ale dlatego , że pewne rzeczy...

Puszka Pandory - Auschwitz - dziwny tytuł szalonej powieści.Jak narkotyk, wpadam w tę książkę, tracę kontakt z rzeczywistością na długie godziny.Serce bije jak szalone, mam zawroty głowy. To ciężka historia, mocno pokręcona. Pozycja tylko dla wytrwałych, chociaż czyta się szybko i łatwo. Pozostaje w głowie na długo, wgryza się głęboko. Książka o szaleństwie, które tkwi w nas samych. Podwyższone ciśnienie gwarantowane.

Puszka Pandory - Auschwitz - dziwny tytuł szalonej powieści.Jak narkotyk, wpadam w tę książkę, tracę kontakt z rzeczywistością na długie godziny.Serce bije jak szalone, mam zawroty głowy. To ciężka historia, mocno pokręcona. Pozycja tylko dla wytrwałych, chociaż czyta się szybko i łatwo. Pozostaje w głowie na długo, wgryza się głęboko. Książka o szaleństwie, które tkwi w...

seksualne eksperymenty z kosmitą, przemoc oraz sadyzm, jako przejawy hedonizmu. książka obnaża kalectwo naszej wrażliwości.

seksualne eksperymenty z kosmitą, przemoc oraz sadyzm, jako przejawy hedonizmu. książka obnaża kalectwo naszej wrażliwości.

z niektórymi książkami jest jak z miłością, w zasadzie nie wiadomo skąd i po co, ale jednak, przerost formy nad treścią

z niektórymi książkami jest jak z miłością, w zasadzie nie wiadomo skąd i po co, ale jednak, przerost formy nad treścią

Bardzo dziwna i jednocześnie bardzo wciągająca książka.

Bardzo dziwna i jednocześnie bardzo wciągająca książka.