Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książkę czyta się bardzo lekko i przyjemnie. Niestety nie potrafiłem się zżyć z postaciami, z ich charakterami, z ich historią. Postać profesora, którego jedynym celem było dojście do wnętrza Ziemi, a to co działo się po drodze - "o, dinozaury, fajnie, chodźmy dalej". Opisy miejsc są bardzo ubogie, przez co ciężko naprawdę poczuć ten świat. A miał on potencjał. Ot, przyjemna i lekka książka przygodowa, można powiedzieć swego rodzaju "odmóżdżacz". Przeczytać, odłożyć, nie wracać.

Książkę czyta się bardzo lekko i przyjemnie. Niestety nie potrafiłem się zżyć z postaciami, z ich charakterami, z ich historią. Postać profesora, którego jedynym celem było dojście do wnętrza Ziemi, a to co działo się po drodze - "o, dinozaury, fajnie, chodźmy dalej". Opisy miejsc są bardzo ubogie, przez co ciężko naprawdę poczuć ten świat. A miał on potencjał. Ot,...

Od pewnego czasu nie kupuję książek. Posiadam w domu kilka półek książek i po kolei sięgam po leżące tam tytuły. Ok, może nie zabieram się za dosłownie każdą. Mimo młodego wieku już mam taką ilość książek, które chciałbym przeczytać, że nie starczy mi na nie życia. Szkoda marnować czasu na te, które z ogromnym prawdopodobieństwem mi "nie podejdą".
No i w ten sposób czasami przydarzy się perełka o której inaczej pewnie nigdy bym się nie dowiedział.

Umiejętność Aleksego Zorby do ciągłego podziwiania - wydawałoby się - najdrobniejszych, najmniej znaczących rzeczy jest niesamowita. Nieraz śmiałem się czytając kolejne dialogi (czasem monologi) Zorby. Bo taka właśnie jest ta postać - z pozoru głupkowaty facet, który zdziczał na starość. Jednak po lepszym poznaniu zaczynasz rozumieć, że ten człowiek... Żyje. On po prostu żyje. Wydaje mi się, że po przeczytaniu tej książki każdy się ze mną zgodzi, że te słowa bardzo trafnie opisują Zorbę - on ŻYJE! Każdy dzień przeżywa jakby dopiero co się narodził. Pokazuje, że czasem warto zapomnieć o rozsądku, przestać rozmyślać nad każdą decyzją i po prostu to robić. Jestem pewny, że - nie przesadzam - w pewnym stopniu zmienił on moje życie oraz to, jak postrzegam świat.

Nie wolno zapominać o drugiej postaci, która świetnie kontrastuje z Zorbą. To często właśnie z tym gryzipiórkiem, "Szefem", utożsamiamy się my - czytelnicy.

Tak jak pewna czytelniczka napisała w opinii poniżej - książka w dosyć dziwny, kontrowersyjny sposób traktuje kobiety. Dlatego odejmują jedną gwiazdeczkę ;) Wydaje mi się, że przez to mniej spodoba się damskiemu gronu odbiorców.

Takim sposobem książka trafia do kolekcji moich ulubionych książek jakie przeczytałem oraz do kolekcji książek, które można czytać kolejne x razy.

Od pewnego czasu nie kupuję książek. Posiadam w domu kilka półek książek i po kolei sięgam po leżące tam tytuły. Ok, może nie zabieram się za dosłownie każdą. Mimo młodego wieku już mam taką ilość książek, które chciałbym przeczytać, że nie starczy mi na nie życia. Szkoda marnować czasu na te, które z ogromnym prawdopodobieństwem mi "nie podejdą".
No i w ten sposób czasami...

Jest to moja pierwsza styczność z książkowym Sherlockiem, a i tego serialowego ledwo poznałem, dlatego też nie wiedziałem czego się spodziewać.
Książkę czyta się szybko. Nie było momentów nudnych, ale nie było też i takich, które mocno by mnie wciągnęły nie pozwalając oderwać się od książki. Uważam, że książka jest po prostu poprawna. Nie nuży, ale też nie porywa. Ciekawa przygoda, którą z chęcią bym przeczytał jako lekturę szkolną we wczesnych klasach podstawowych.
Na pewno nie jest to książką którą będę długo pamiętał, którą będę polecał czy do której będę wracał.

Jest to moja pierwsza styczność z książkowym Sherlockiem, a i tego serialowego ledwo poznałem, dlatego też nie wiedziałem czego się spodziewać.
Książkę czyta się szybko. Nie było momentów nudnych, ale nie było też i takich, które mocno by mnie wciągnęły nie pozwalając oderwać się od książki. Uważam, że książka jest po prostu poprawna. Nie nuży, ale też nie porywa. Ciekawa...