Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwszy rozdział wgniata w fotel. Ostatni bardzo wzrusza… dzielna kobieta. Językowo wiele zabaw!

Pierwszy rozdział wgniata w fotel. Ostatni bardzo wzrusza… dzielna kobieta. Językowo wiele zabaw!

Książkę kupiłem pod wpływem boomu na Wolskiego. Wyłazi z lodówki w kontekście wojny na Ukrainę. Nie będę kłamał - lubię jego analizy i doceniam pracę, którą wykonuje, ale książka to po prostu skok na kasę. Treść? Nic odkrywczego. Spisana pewnie w tydzień lub dwa. Ot przelanych na papier kilka wniosków po ataku Rosji na Ukrainę i zabawa we wróżbitę - czy Rosja zaatakuje Polskę i cztery wymyślone scenariusze, króre są mniej lub bardziej prawdopodobne na potrzeby „wizji autora”. Potem parę stron o tym, że warto mieć kilkuletnie konserwy na wyposażeniu, gdyby przyszli źli ludzie lub walnęła atomówka. Książkę łyknąłem w dzień. I szczerze? Poza tym, że się czyta lekko - nie dowiedziałem się praktycznie czegokolwiek nowego. Wolski spieniężył popularność bardzo słabą publikacją. Do tego afera „autografowa” w tle. Dla pierwszych kilku tysięcy zamówień dorzucił podpis. A raczej bohomaz, który śmieje się w twarz naiwnie kupującym. Za miesiąc nikt już tej pozycji nie będzie potrzebował. Ani to o survivalu, więc do wojny nikogo nie przygotuje, a sytuacja geopolityczna jest tak zmienna, że pewnie jak szybko zarobi na tej akcji solidny wiedźminowski grosz, znów zasiądzie na tydzień-dwa przed ekranem komputera i zrobi odcinek nr 2. Byleby lepszy, bo ten ma tylko jeden pozytyw - rzeczywiście człowiek nie „wkręca” sobie wojny na tu i teraz w naszym kraju. Ale to z jego „zegarów” wynikało od dawna, więc jeśli ktoś potrzebował potwierdzenia na piśmie to super. Z kolei ten, kto potrzebował ciekawostek, poszerzyć wiedzę otrzymał porcję scion-fiction - czy Kasia/Piotr i ktoś tam trzeci wymyślony na potrzeby książki (zapomniałem kto, bo to jak z zabawy w przedszkolu - wymyśl jaka przyszłość czeka Zosię) przeżyje atak ruskich (oczywiście, że z małej litery). Zmarnowana kasa, odradzam.

Książkę kupiłem pod wpływem boomu na Wolskiego. Wyłazi z lodówki w kontekście wojny na Ukrainę. Nie będę kłamał - lubię jego analizy i doceniam pracę, którą wykonuje, ale książka to po prostu skok na kasę. Treść? Nic odkrywczego. Spisana pewnie w tydzień lub dwa. Ot przelanych na papier kilka wniosków po ataku Rosji na Ukrainę i zabawa we wróżbitę - czy Rosja zaatakuje...

Uwielbiam Cobena. Uwielbiam Wina. Ale bez Myrona (tylko z jakimiś aluzjami) to jednak nie to samo. Żeby przeczytać - nie straci się czasu. Ale ciut magii zabrakło, bo nie było duetu, a historia mało „wciągająca” jak na Cobena.

Uwielbiam Cobena. Uwielbiam Wina. Ale bez Myrona (tylko z jakimiś aluzjami) to jednak nie to samo. Żeby przeczytać - nie straci się czasu. Ale ciut magii zabrakło, bo nie było duetu, a historia mało „wciągająca” jak na Cobena.