Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie spodziewałam się po ,,Granicy'' tak dobrej i wielowymiarowej powieści psychologicznej. Brudne lata międzywojenne, fobia starości i sieć błędów, które sączą się jak trucizna w życia wielu istnień.

Książka zbyt trudna i za mało uniwersalna jak na lekturę szkolną stąd takie opinie. Szkoda.

Nie spodziewałam się po ,,Granicy'' tak dobrej i wielowymiarowej powieści psychologicznej. Brudne lata międzywojenne, fobia starości i sieć błędów, które sączą się jak trucizna w życia wielu istnień.

Książka zbyt trudna i za mało uniwersalna jak na lekturę szkolną stąd takie opinie. Szkoda.

DNF STRONA 256/473.

Książka prosta jak budowa cepa, momentami wręcz prostacka, ale na poziomie rozrywkowym całkiem niezła…tak do około 200 strony. Niestety w pewnym momencie stała się nudna jak flaki z olejem i zaczęła opierać się głównie na werbalizowaniu gejowskich fantazji erotycznych autorki.
Łudziłam się, że wątek polityczny zostanie jakoś ciekawiej poprowadzony. Niestety fabuła wokół kampanii wyborczej matki Alexa jest zupełnie nieangażująca i nie obchodzi mnie czy wygra, czy nie.

Nie wiem, dlaczego ta książka jest reklamowana jako enemies to lovers na które mocno liczyłam, skoro tam żadnej nienawiści nie ma, a jedynie jednostronne uprzedzenie, które bardzo szybko zostaje rozwiane. W takim razie spodziewałam się, że może będzie to obracało się wokół zakazanej miłości; mierzenia się z homofobią i nienawiścią (w końcu mówimy o polityce i brytyjskiej rodzinie królewskiej), ale również nic podobnego. Dosłownie wszyscy wokół głównej pary bohaterów są wspierający, bardzo się kochają, a ci wścibscy paparazzi i dziennikarze pojawiają się tylko wtedy kiedy akurat autorce pasowało.

Zostawiam bez oceny, bo może potem fabuła magicznie się odmienia, ale te 256 stron oceniłabym na 4/10.

DNF STRONA 256/473.

Książka prosta jak budowa cepa, momentami wręcz prostacka, ale na poziomie rozrywkowym całkiem niezła…tak do około 200 strony. Niestety w pewnym momencie stała się nudna jak flaki z olejem i zaczęła opierać się głównie na werbalizowaniu gejowskich fantazji erotycznych autorki.
Łudziłam się, że wątek polityczny zostanie jakoś ciekawiej poprowadzony....

Przejrzałam tę książkę z grubsza i jest to powieściowa wersja scenariusza serialu 1:1. Niestety nie wnosi niczego nowego. Nie uważam, żeby sama historia była jakaś zła, jest całkiem wciągająca, ale powtórzę to co pewnie wszyscy przede mną - nie ma za wiele wspólnego z pisarstwem Jane Austen. Książka jest zbyt prostacka i banalna.
Austen była prawdziwą damą i czuć to w jej dziełach, a mimo to potrafiła przemycać cięty humor i komentarze dotyczące społeczeństwa.
Sanditon pisanej przez Kate Riordan bliżej do Bridgertonów.
Jeśli ktoś chce poznać tę historię to lepiej obejrzeć serial. Przynajmniej jest ładnie wykonany (a opisy w książce dotyczące bohaterów i świata są bardzo ubogie).

Przejrzałam tę książkę z grubsza i jest to powieściowa wersja scenariusza serialu 1:1. Niestety nie wnosi niczego nowego. Nie uważam, żeby sama historia była jakaś zła, jest całkiem wciągająca, ale powtórzę to co pewnie wszyscy przede mną - nie ma za wiele wspólnego z pisarstwem Jane Austen. Książka jest zbyt prostacka i banalna.
Austen była prawdziwą damą i czuć to w jej...