Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nuda, nadal, nuda. Ale ... Zawsze wiedziałam, że cudowne dzieciństwo, wspaniali rodzice, mąż, dzieci i najwspanialsze wspomnienia to ogromny skarb, którego nic nie zastąpi. I hasło żyj chwilą, patrz w przyszłość i nie oglądaj się wstecz są fałszem. Ta książka, której porównanie z dziełami Dickensa jest nieuprawnione, upewniła mnie w tym co czułam całym swoim jestestwem, jak ogromne znaczenia ma nasza przeszłość, miłość rodziców, przyjaciele i małżeństwo. Jak wielką siłę nam daje szczęśliwe dzieciństwo i jakim potwornym bagażem jest jego brak, co było udziałem bohatera tej książki. Losy bohatera to nawet nie są losy dzieci kwiatów. Środowisko narkomanów jest pokazane w najbrzydszy sposób. Czyta się trudno, mnóstwo niepotrzebnych tekstów niczego nie wnoszących ani do obrazu tego popapranego świata, ani obrazu bohatera, ani środowiska. Może nieco inne spojrzenie na lekarzy i farmaceutów maczajacych palce w biznes narkotykowy. Nie dilerzy ogoleni na łyso a lekarze i chory system ułatwiający dostęp do narkotyków. Ale generalnie wielkie rozczarowanie.

Nuda, nadal, nuda. Ale ... Zawsze wiedziałam, że cudowne dzieciństwo, wspaniali rodzice, mąż, dzieci i najwspanialsze wspomnienia to ogromny skarb, którego nic nie zastąpi. I hasło żyj chwilą, patrz w przyszłość i nie oglądaj się wstecz są fałszem. Ta książka, której porównanie z dziełami Dickensa jest nieuprawnione, upewniła mnie w tym co czułam całym swoim jestestwem,...

Bardzo nudny kryminał. Zupełnie mnie nie wciągnął. Nie polecam

Bardzo nudny kryminał. Zupełnie mnie nie wciągnął. Nie polecam

Pozostawia mieszane uczucia. Mimo wszystko warto przeczytać. Kościół nie uznał tych objawień. Doktorant pracujący nad poznaniem zdarzeń ma wiele zastrzeżeń do pseudo badań w wykonaniu przedstawicieli kościoła. Jak jest prawda? Nigdy jej nie poznamy.

Pozostawia mieszane uczucia. Mimo wszystko warto przeczytać. Kościół nie uznał tych objawień. Doktorant pracujący nad poznaniem zdarzeń ma wiele zastrzeżeń do pseudo badań w wykonaniu przedstawicieli kościoła. Jak jest prawda? Nigdy jej nie poznamy.

Historia drastyczna. Ale opowiedziana beznadziejnie. Nie pokecam

Historia drastyczna. Ale opowiedziana beznadziejnie. Nie pokecam

Jeden wielki chaos. Jest trochę ciekawostek, ale... Wyłuskać taką ciekawostkę można po przeczytaniu kilkudziesięciu stro pełnych powtórzeń. Największą wadą są powtórzenia wielokrotne, dłużyzny i mnóstwo nieistotnych nieciekawych faktów. Dobrnęłam do połowy z nadzieją, że książka nabierze jakiegoś uporządkowania sensu. Niestety . Nie ma ani usystematyzowania zdarzeń hronologicznie, ani umiejscowienia w danym obszarze tylko luźne nieuporządkowane i co najgorsze powielane zdarzenia. Nie polecam.

Jeden wielki chaos. Jest trochę ciekawostek, ale... Wyłuskać taką ciekawostkę można po przeczytaniu kilkudziesięciu stro pełnych powtórzeń. Największą wadą są powtórzenia wielokrotne, dłużyzny i mnóstwo nieistotnych nieciekawych faktów. Dobrnęłam do połowy z nadzieją, że książka nabierze jakiegoś uporządkowania sensu. Niestety . Nie ma ani usystematyzowania zdarzeń...

Jak zwykle opowiadanie iberoamerykańskie ma niekonwencjonale zakończenie. Wątek nieoczywisty. Polecam.

Jak zwykle opowiadanie iberoamerykańskie ma niekonwencjonale zakończenie. Wątek nieoczywisty. Polecam.

To pierwsza książka tej autorki jaką przeczytałam. Na pewno zupełnie inna niż książki współczesne i to jest jej atutem. Nie oczarowała mnie powieść o losach rodziny, w której życie wkracza człowiek żyjący kilkanaście? kilkadziesiąt lat z wilkami w lesie. Mimo życia z dzikimi zwierzętami, natura człowieka i dobro przeważają u tego nieszczęśliwego zagubionego młodego człowieka. Może ktoś oceni historię za naiwną, trochę bajkową? Ale daje do myślenia. Zło rodzi się w człowieku nie wiadomo skąd, niezależnie od wychowania i otoczenia.

To pierwsza książka tej autorki jaką przeczytałam. Na pewno zupełnie inna niż książki współczesne i to jest jej atutem. Nie oczarowała mnie powieść o losach rodziny, w której życie wkracza człowiek żyjący kilkanaście? kilkadziesiąt lat z wilkami w lesie. Mimo życia z dzikimi zwierzętami, natura człowieka i dobro przeważają u tego nieszczęśliwego zagubionego młodego...

Do 210str bardzo ciężko się czyta. Książka jest zwyczajnie nudna. Dopiero 44 ostatnie strony są wciągające. Ale to nie rekomensuje nudy 210 stron. Nie polecam.

Do 210str bardzo ciężko się czyta. Książka jest zwyczajnie nudna. Dopiero 44 ostatnie strony są wciągające. Ale to nie rekomensuje nudy 210 stron. Nie polecam.

Poczatek mnie rozczarował. Środek mnie wkurzał. Zakończenie było zaskakujące. Książkę czytałam przez pryzmat doświadczeń wojennych narodu polskiego i okrucieństwa Niemców, dopatrując się znanego i obecnego wciąż poszerzania przestrzeni życiowej panów świata Niemców ich potrzeby dominacji nad innymi narodami i wykorzystywania taniej siły roboczej w Niemczech i ich byłych i "obecnych " koloniach. Ale takie są fakty. Gdyby tą książkę napisała nie Niemka nie byłoby w niej tylu barw. Pominąwszy dziwaczne wierzenia, nie wiem czy autentyczne. Nie znalazłam ich potwierdzenia w internecie. Chętnie chcialabym dowiedzieć się czy to tylko fantazja? Umieranie starszych kobiet ma nieco wspólnego z japońskim zwyczajem odchodzenia na górę i umierania w samotności czy indyjską śmiercią przez zagłodzenie wdów. Ale ten fragment o wierzeniach był dla mnie chaotyczny.
Mam mieszane uczucia. Część jak niemiecki romans w najgorszym wydaniu. Ale w części dość zaskakująca . Przeczytałam w jeden dzień. Chyba jednak polecam mimo tych zastrzeżeń.

Poczatek mnie rozczarował. Środek mnie wkurzał. Zakończenie było zaskakujące. Książkę czytałam przez pryzmat doświadczeń wojennych narodu polskiego i okrucieństwa Niemców, dopatrując się znanego i obecnego wciąż poszerzania przestrzeni życiowej panów świata Niemców ich potrzeby dominacji nad innymi narodami i wykorzystywania taniej siły roboczej w Niemczech i ich byłych i...

Dobru kryminał. Łatwo się czyta. Napisana prostym językiem. Polecam jako dobrą rozrywkę

Dobru kryminał. Łatwo się czyta. Napisana prostym językiem. Polecam jako dobrą rozrywkę

Druga część trylogii o Huldzie. Islandskiej policjantce. Podobnie jak pierwsza część przeczytałam w jedną noc. Polecam

Druga część trylogii o Huldzie. Islandskiej policjantce. Podobnie jak pierwsza część przeczytałam w jedną noc. Polecam

Trzecia część trylogii o policjantce Huldzie. Czyta się jednym tchem. Historia tragiczna policjantki i jej rodziny przeplatana jest inną tragiczną historią innej rodziny, której córka szukała przygody, samodzielności a spotkała nieszczęście. Genialnie napisana, choć słabsza od pierwszej części.

Trzecia część trylogii o policjantce Huldzie. Czyta się jednym tchem. Historia tragiczna policjantki i jej rodziny przeplatana jest inną tragiczną historią innej rodziny, której córka szukała przygody, samodzielności a spotkała nieszczęście. Genialnie napisana, choć słabsza od pierwszej części.

Niezwykły kryminał. To nie jest książka, którą się zapomina po przeczytaniu, jak większość kryminałów. Ja jej szybko nie zapomnę. Ostatnie dni w pracy policjantki o mocno zagmatwanym życiorysie. Niektórzy tak mają. To pierwszy tom z trylogii o Huldzie. Często zaczynam serię nie od początku. Tą zaczęłam wyjątkowo od początku i efekt może być identyczny jak zwykle. Chyba, że to jakiś niezwykły zabieg autora o czym się przekonam, bo oczywiście jestem w połowie 2 tomu. Serdecznie polecam. Jest nad czym się zastanawiać po przeczytaniu.

Niezwykły kryminał. To nie jest książka, którą się zapomina po przeczytaniu, jak większość kryminałów. Ja jej szybko nie zapomnę. Ostatnie dni w pracy policjantki o mocno zagmatwanym życiorysie. Niektórzy tak mają. To pierwszy tom z trylogii o Huldzie. Często zaczynam serię nie od początku. Tą zaczęłam wyjątkowo od początku i efekt może być identyczny jak zwykle. Chyba,...

Dobry kryminał z atmosferą i akcją.

Dobry kryminał z atmosferą i akcją.