Jesteśmy społecznością, która kocha książki

houellebecq miał pomysł na swoją prozę. często spotykane głosy o tym, że na poezję niekoniecznie, wynikają wg mnie z niezrozumienia totalności jego projektu pisarskiego. te wiersze są różne, są gorsze i są lepsze, a nawet najlepsze, ale są jakieś. po drugie, są spójne z tym projektem. po trzecie są wypieszczone.

houellebecq miał pomysł na swoją prozę. często spotykane głosy o tym, że na poezję niekoniecznie, wynikają wg mnie z niezrozumienia totalności jego projektu pisarskiego. te wiersze są różne, są gorsze i są lepsze, a nawet najlepsze, ale są jakieś. po drugie, są spójne z tym projektem. po trzecie są wypieszczone.

przebłysk geniuszu. już dawno żaden tomik nie zrobił na mnie takiego wrażenia. świeżo, autorsko i bez pustosłowia. i przemyślana kompozycja całości, z wieloma smaczkami w środku.

przebłysk geniuszu. już dawno żaden tomik nie zrobił na mnie takiego wrażenia. świeżo, autorsko i bez pustosłowia. i przemyślana kompozycja całości, z wieloma smaczkami w środku.

mam z tą książką wyborny problem. legenda vs prywatne odczucia, wiecie.

mam z tą książką wyborny problem. legenda vs prywatne odczucia, wiecie.

fajnie że wznowili, bo pierwsze wydanie tego mitycznego debiutu coraz trudniej było dorwać. dużo lepsza niż "zwał".

fajnie że wznowili, bo pierwsze wydanie tego mitycznego debiutu coraz trudniej było dorwać. dużo lepsza niż "zwał".

tłumaczenie, translatoryka, to w ogóle nie moje klimaty. a książka wciągnęła mnie jak dobry łyk prozy. niech to o czymś świadczy

tłumaczenie, translatoryka, to w ogóle nie moje klimaty. a książka wciągnęła mnie jak dobry łyk prozy. niech to o czymś świadczy