Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niedoceniane, bo za darmo i dla wszystkich. Bardzo ważne dla naszego życia i samopoczucia. Kiedy jest go mało, zaczynają się dziać rzeczy dla nas niekorzystne, czasem nawet kosztujące utratę zdrowia. Książka podkreśla znaczenie słońca, ale też snu w naszym życiu. Nie jest poradnikiem, ale jest bardzo inspirująca do zmian. Warto.

Niedoceniane, bo za darmo i dla wszystkich. Bardzo ważne dla naszego życia i samopoczucia. Kiedy jest go mało, zaczynają się dziać rzeczy dla nas niekorzystne, czasem nawet kosztujące utratę zdrowia. Książka podkreśla znaczenie słońca, ale też snu w naszym życiu. Nie jest poradnikiem, ale jest bardzo inspirująca do zmian. Warto.

To nie jest książka tylko o mężczyznach i tylko o związkach. To raczej opis problemów ludzi z emocjami, zaburzeniami, lękami, które bardzo mocno wpływają na związki. Trochę więc niejednoznaczny i niespójny do treści jest tytuł, poszczególne rozdziały i cała treść. Książka jednak jest ciekawa, warto po nią sięgnąć.

To nie jest książka tylko o mężczyznach i tylko o związkach. To raczej opis problemów ludzi z emocjami, zaburzeniami, lękami, które bardzo mocno wpływają na związki. Trochę więc niejednoznaczny i niespójny do treści jest tytuł, poszczególne rozdziały i cała treść. Książka jednak jest ciekawa, warto po nią sięgnąć.

Początek dał nadzieję na fajną, liryczną opowieść o czasach, których już nie ma. Nikt też już nie pisze w taki sposób, w takim stylu jak autor tej książki. Było miło przez dwa rozdziały, potem zrobiło się smutno, ale ok., książka nie musi być cały czas wesoła. Druga część powieści jest jednak śmiertelnie nudna dla nie-rybaków, czyli pewnie dla większości czytelników.

Początek dał nadzieję na fajną, liryczną opowieść o czasach, których już nie ma. Nikt też już nie pisze w taki sposób, w takim stylu jak autor tej książki. Było miło przez dwa rozdziały, potem zrobiło się smutno, ale ok., książka nie musi być cały czas wesoła. Druga część powieści jest jednak śmiertelnie nudna dla nie-rybaków, czyli pewnie dla większości czytelników.

Polacy są zapracowani. Widać to na każdej ulicy, w każdej organizacji. Widać to tym bardziej, kiedy wyjedzie się za granicę i obserwuje życie zwykłych ludzi w dużym mieście, ale też mniejszych miejscowościach. My wszędzie się spieszymy, jesteśmy zestresowani, ale też czasem nas to dowartościowuje. To smutne, bo zatracamy własną tożsamość i zapominamy kim tak naprawdę jesteśmy. Praca nas definiuje, określa naszą wartość, ale praca to przecież nie wszystko czym/kim jesteśmy.
Reportaż ten opowiada jednak głównie o wykorzystywaniu ludzi, o ich oszukiwaniu. Mam nadzieję, że z biegiem lat coraz mniej jest takich historii, jak te z książki.

Polacy są zapracowani. Widać to na każdej ulicy, w każdej organizacji. Widać to tym bardziej, kiedy wyjedzie się za granicę i obserwuje życie zwykłych ludzi w dużym mieście, ale też mniejszych miejscowościach. My wszędzie się spieszymy, jesteśmy zestresowani, ale też czasem nas to dowartościowuje. To smutne, bo zatracamy własną tożsamość i zapominamy kim tak naprawdę...

Dobre, choć spodziewałam się czegoś lepszego. Tyle dobrego słyszałam o tym autorze, więc może dlatego. Kryminał, jak kryminał. Nie jest bardzie, ani mniej wciągający, niż inne, ale też ma trochę dziwne zakończenie, bo nie wszystko zostało wyjaśnione. Trochę jestem rozczarowana.

Dobre, choć spodziewałam się czegoś lepszego. Tyle dobrego słyszałam o tym autorze, więc może dlatego. Kryminał, jak kryminał. Nie jest bardzie, ani mniej wciągający, niż inne, ale też ma trochę dziwne zakończenie, bo nie wszystko zostało wyjaśnione. Trochę jestem rozczarowana.

To jednak smutny obraz połowy świata, czyli kobiet, a przynajmniej połowy naszego społeczeństwa, bo trudno wypowiadać się w tym akurat momencie za resztę ludzkiej populacji. Polska kobieta nie ma łatwo. Wysokie wymagania, które sobie stawia nijak mają się do tego, co wokół niej. Otoczenie też stawia wymagania, których ona nigdy nie spełni.
Smutna książka, smutne historie. Tytuł jednak krzepiący i wspierający. Każda kobieta odnajdzie w tej pozycji cząstkę swojego życia.

To jednak smutny obraz połowy świata, czyli kobiet, a przynajmniej połowy naszego społeczeństwa, bo trudno wypowiadać się w tym akurat momencie za resztę ludzkiej populacji. Polska kobieta nie ma łatwo. Wysokie wymagania, które sobie stawia nijak mają się do tego, co wokół niej. Otoczenie też stawia wymagania, których ona nigdy nie spełni.
Smutna książka, smutne historie....

Ta książka to zimny prysznic dla wszystkich, którzy myślą o Afryce, jako jednorodnym, sawannowym obszarze, pełnym ciemnoskórych, nierozgarniętych i niebezpiecznych mężczyzn w karabinami.
Książka porusza wiele kwestii, zarówno historycznych, kulturowych, a nawet popkulturowych. Autor z goryczą rozprawia się z problematyka pomocy dla Afryki, krytykuje protekcjonalną postawę wobec mieszkańców tego kontynentu, opowiada o różnorodności i kulturze i tym samym inspiruje do dalszych poszukiwań informacji na ten temat.
Książkę czyta się szybko, jest bowiem świetnie napisana. Cały tekst nasycony jest jednak tą goryczą i to się czuje do ostatniej strony.

Ta książka to zimny prysznic dla wszystkich, którzy myślą o Afryce, jako jednorodnym, sawannowym obszarze, pełnym ciemnoskórych, nierozgarniętych i niebezpiecznych mężczyzn w karabinami.
Książka porusza wiele kwestii, zarówno historycznych, kulturowych, a nawet popkulturowych. Autor z goryczą rozprawia się z problematyka pomocy dla Afryki, krytykuje protekcjonalną postawę...

Tytuł tej książki miał chyba przyciągnąć rządnych sensacji czytelników, bo książka ta nie jest o tym, co w tytule. Podtytuł mówi więcej. Jest to opis pracy profilera i psychologa policyjnego ujęty w formie wywiadu. Książka ciekawa, ale o wielu opisanych tu przypadkach można przeczytać w innych podobnych pozycjach. Niemniej jednak polecam.

Tytuł tej książki miał chyba przyciągnąć rządnych sensacji czytelników, bo książka ta nie jest o tym, co w tytule. Podtytuł mówi więcej. Jest to opis pracy profilera i psychologa policyjnego ujęty w formie wywiadu. Książka ciekawa, ale o wielu opisanych tu przypadkach można przeczytać w innych podobnych pozycjach. Niemniej jednak polecam.

Prawda nigdy nie jest prosta. Trudno jednoznacznie i autorytatywnie ocenić pracę wszystkich psychiatrów. Trudno określić jednorodnie wpływ leków na samopoczucie pacjentów. Ja osobiście dostrzegam jednak pewną tendencje do szukania szybkich rozwiązań w farmakoterapii. Widzę to w moim otoczeniu. Co druga osoba była u psychiatry. Wszyscy się tym chwalą. Uważają to za przejaw nowoczesności, zaangażowania i uwikłania w tak trudne teraz życie. Taki jest ten świat - można by powiedzieć. Ale czy na pewno? Książka ta może otrzeźwić niektórych bywalców gabinetów psychiatrycznych, pokazać, że to nie ta droga, że nie każdy musi, że coś jest nie tak z tym leczeniem, że leczy się już tak wielu, a nadal ciężko.

Prawda nigdy nie jest prosta. Trudno jednoznacznie i autorytatywnie ocenić pracę wszystkich psychiatrów. Trudno określić jednorodnie wpływ leków na samopoczucie pacjentów. Ja osobiście dostrzegam jednak pewną tendencje do szukania szybkich rozwiązań w farmakoterapii. Widzę to w moim otoczeniu. Co druga osoba była u psychiatry. Wszyscy się tym chwalą. Uważają to za przejaw...

Czy po lekturze tej książki lepiej rozumiem moje koty? Nie. Czy bardziej je kocham? Nie, bo już bardziej się nie da. Tak to już jest z kotami, że trudno opisać i radzić cokolwiek w kwestii tych pięknych i mądrych zwierząt. Dotychczas nie znalazłam idealnego poradnika, ani opisu charakteru kotów. Może nie ma takiego. Koty się po prostu kocha. I tyle.

Czy po lekturze tej książki lepiej rozumiem moje koty? Nie. Czy bardziej je kocham? Nie, bo już bardziej się nie da. Tak to już jest z kotami, że trudno opisać i radzić cokolwiek w kwestii tych pięknych i mądrych zwierząt. Dotychczas nie znalazłam idealnego poradnika, ani opisu charakteru kotów. Może nie ma takiego. Koty się po prostu kocha. I tyle.

Do znudzenia wtórne, typowe. Dla czytelników, którzy rzadko sięgają po kryminały to może być nawet ciekawa historia. Ja miałam wrażenie, że takie rzeczy już czytałam, stąd moje znudzenie.

Do znudzenia wtórne, typowe. Dla czytelników, którzy rzadko sięgają po kryminały to może być nawet ciekawa historia. Ja miałam wrażenie, że takie rzeczy już czytałam, stąd moje znudzenie.

Oczekiwania przyznam były duże, ale niestety. Książka jest przeciętna. To dla mnie idealne określenie. Zapowiadało się intrygująco, ale było monotonnie, bez zaskoczeń, a i finał jakoś nie porwał. Żałuję, że nie mogę ocenić tej książki wyżej, bo bardzo lubię i cenię autora, a jego żonę wprost uwielbiam.

Oczekiwania przyznam były duże, ale niestety. Książka jest przeciętna. To dla mnie idealne określenie. Zapowiadało się intrygująco, ale było monotonnie, bez zaskoczeń, a i finał jakoś nie porwał. Żałuję, że nie mogę ocenić tej książki wyżej, bo bardzo lubię i cenię autora, a jego żonę wprost uwielbiam.

Niedawno wydana, a już od wielu lat nieaktualna. Reportaże sprzed trzydziestu lat nijak mają się do rzeczywistości. Niuanse polityczne i społeczne z tego okresu nikogo już nie interesują. Nowe treści pomieszane ze starymi dają obraz nieczytelny, nie oddają atmosfery tego miasta. W książce jest o tym, co złe w tym mieście. Wciąż mowa jest o "mieście meneli". Do znudzenia "obrabiana" jest ta etykieta Łodzi. Tyle wiedziałam jeszcze przed lekturą książki. Myślałam, że ta książka pokaże nieznane oblicze Łodzi, zainspiruje do wycieczek, poznawania, otworzy na nowe. Niestety.

Niedawno wydana, a już od wielu lat nieaktualna. Reportaże sprzed trzydziestu lat nijak mają się do rzeczywistości. Niuanse polityczne i społeczne z tego okresu nikogo już nie interesują. Nowe treści pomieszane ze starymi dają obraz nieczytelny, nie oddają atmosfery tego miasta. W książce jest o tym, co złe w tym mieście. Wciąż mowa jest o "mieście meneli". Do znudzenia...

Fakty i mity o dietach odchudzających, a niekoniecznie o zdrowym odżywianiu. Mimo tego zastrzeżenia z mojej strony, jestem zadowolona z lektury tej książki. Dużo wiedzy, wyniki badań, przystępny język.

Fakty i mity o dietach odchudzających, a niekoniecznie o zdrowym odżywianiu. Mimo tego zastrzeżenia z mojej strony, jestem zadowolona z lektury tej książki. Dużo wiedzy, wyniki badań, przystępny język.

Przejrzyście i w uporządkowany sposób opisuje autorka emocje oraz ich znaczenie dla nas, to jak są ważne, co nam mówią o świecie. Na końcu książki kilka ciekawych ćwiczeń, dodatkowe objaśnienia. Wszystko na miejscu i jak trzeba.

Przejrzyście i w uporządkowany sposób opisuje autorka emocje oraz ich znaczenie dla nas, to jak są ważne, co nam mówią o świecie. Na końcu książki kilka ciekawych ćwiczeń, dodatkowe objaśnienia. Wszystko na miejscu i jak trzeba.

Ciepło, miło i przyjemnie o Hiszpanii. Pytanie, czy to daje rzeczywisty obraz tego kraju, choć w minimalnym stopniu. Chyba nie. To taki początek, dla totalnych laików. Można przeczytać, ale zachwytu nie było.

Ciepło, miło i przyjemnie o Hiszpanii. Pytanie, czy to daje rzeczywisty obraz tego kraju, choć w minimalnym stopniu. Chyba nie. To taki początek, dla totalnych laików. Można przeczytać, ale zachwytu nie było.

Okazuje się, że można bez dzieci żyć i być szczęśliwym. Można lubić dzieci i nie chcieć mieć własnych. Można mieć dzieci i żałować, że się zdecydowało na rodzicielstwo. Są tacy ludzie i tyle. Fajnie, że się o tym mówi, a może mówić trzeba nawet więcej, żeby pomóc ludziom w podjęciu najlepszej decyzji w tej sprawie.

Okazuje się, że można bez dzieci żyć i być szczęśliwym. Można lubić dzieci i nie chcieć mieć własnych. Można mieć dzieci i żałować, że się zdecydowało na rodzicielstwo. Są tacy ludzie i tyle. Fajnie, że się o tym mówi, a może mówić trzeba nawet więcej, żeby pomóc ludziom w podjęciu najlepszej decyzji w tej sprawie.

Książka niby o ekologii, ale to tylko luźny zbiór ciekawostek pisany z perspektywy osoby z Francji. Wg mnie, jeśli już mowa o ekologii, to szkoda drzew na tego typu publikacje - bez głębszej myśli, konkluzji.

Książka niby o ekologii, ale to tylko luźny zbiór ciekawostek pisany z perspektywy osoby z Francji. Wg mnie, jeśli już mowa o ekologii, to szkoda drzew na tego typu publikacje - bez głębszej myśli, konkluzji.

Japonia nie taka przyjemna, jakby się wydawało. Los kobiet w tym kraju dotychczas był raczej ponury. Wiele się zmieniło, ale kobiety nadal są tą gorszą częścią społeczeństwa. Mają dużo obowiązków i niewiele przywilejów. Muszą być przymilne i usłużne. Warto przeczytać tę książkę, aby pogłębić wiedzę na temat tego egzotycznego kraju.

Japonia nie taka przyjemna, jakby się wydawało. Los kobiet w tym kraju dotychczas był raczej ponury. Wiele się zmieniło, ale kobiety nadal są tą gorszą częścią społeczeństwa. Mają dużo obowiązków i niewiele przywilejów. Muszą być przymilne i usłużne. Warto przeczytać tę książkę, aby pogłębić wiedzę na temat tego egzotycznego kraju.

Kawał dobrej roboty w kwestii świadomości praw kobiet, wiedzy o świecie, niekoniecznie w kontekście samej aborcji, ale bardziej traktowania kobiet, liczenia się z nimi, jako obywatelkami świata, a w końcu o losie kobiet we współczesnej Polsce, tej po 2020 roku. Wiele jest w tej książce także historii kobiet i ich aborcji. Wiele mitów autorka obala, np. ten o wyrzutach sumienie po dokonaniu aborcji. W książce czuje się gniew, ogromny gniew i gorycz autorki na to, co dzieje w tej chwili w naszym kraju jaką mamy sytuację, jak nadal lekceważone są prawa kobiet.

Kawał dobrej roboty w kwestii świadomości praw kobiet, wiedzy o świecie, niekoniecznie w kontekście samej aborcji, ale bardziej traktowania kobiet, liczenia się z nimi, jako obywatelkami świata, a w końcu o losie kobiet we współczesnej Polsce, tej po 2020 roku. Wiele jest w tej książce także historii kobiet i ich aborcji. Wiele mitów autorka obala, np. ten o wyrzutach...