Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bruno to urodzony pechowiec. Ilość jego przeżyć prawdopodobnie odejmuje złe zdarzenia z życia innych ludzi. Jednak po śmierci głównego herosa ludności wszystko się zmienia. Jeden dar całkowicie zmienia wszystko.
W tej powieści absurd goni absurd. Świat przedstawiony jest bardzo wyolbrzymiony, ale jest to dostosowane do nastroju w powieści jak i do warstwy językowej. Główny bohater jest zarazem centralną postacią i narratorem. Całość ma charakter pamiętnika, gdzie Bruno relacjonuje wydarzenia, których jest świadkiem lub w których uczestniczy. Czarny humor ukazuje dziwność tego świata. Jest to całkowicie fantastyczny twór, który zaskakuje, szokuje, ale jednocześnie też fascynuje. Wartości moralne zostały całkowicie rozmyte. Nie potrafimy rozróżnić co tak naprawdę jest dobre, a co złe. Wszystko to co stanowi wartość pozytywną zostaje w mgnieniu oka zmienione i staje się w pewnym sensie negatywną częścią świata. To co przez społeczeństwo jest negowane, pomijane, albo nie akceptowane to znajduje się tutaj. Mam wrażenie, że ten świat jest jakby w krzywym zwierciadle. Heroizm, bohaterstwo, rycerskość są tu całkowicie wyśmiewane. Główny bohater to całkowita fajtłapa życiowa. Chudy, nie urodziwy, ale pewny siebie i cwany. Nie hamuje się jeżeli chodzi o słownictwo, często klnie. Chłopak jest indywidualistą, nie do końca potrafi współpracować w grupie. Każde działania, znajomości szybko przekłada na korzyści, które mogą z tego wyniknąć. Szczęście ma tu charakter symboliczny, jest to zmiana życia na lepsze. Spotkamy tu różne postaci, które mniej lub bardziej ingerują w życie naszego głównego bohatera. Sceną, która najbardziej mnie ujęła swoim humorem jest spotkanie Bruna i towarzyszki z ciemności.
Zakończenie oczywiście jest zapowiedzią powstania dalszej części. W świetle końcowej sceny okazuje się, że to jest dopiero wstęp do wydarzeń. Wprowadzenie do części właściwej. Jest to inne, świeże podejście do fantastyki. Osoby bardzo wrażliwe mogą mieć trudności w zapoznawaniu się z treścią z powodu właśnie tej brutalności. Powieść pozwala zobaczyć nasz świat inaczej....

Bruno to urodzony pechowiec. Ilość jego przeżyć prawdopodobnie odejmuje złe zdarzenia z życia innych ludzi. Jednak po śmierci głównego herosa ludności wszystko się zmienia. Jeden dar całkowicie zmienia wszystko.
W tej powieści absurd goni absurd. Świat przedstawiony jest bardzo wyolbrzymiony, ale jest to dostosowane do nastroju w powieści jak i do warstwy językowej. Główny...

Laila jest uprzywilejowaną członkinią społeczeństwa. Jej ród stoi na samym szczycie. Nagle wpada w tarapaty, które całkowicie burzą wszystko to co wiedziała, myślała i czuła. Zwykła eskapada zamienia się w coś więcej. W tym tkwi coś większego...
Autorka posiada swój kanał na YouTube, gdzie opowiada między innymi o książkach. Posiada dużą wiedzę związaną z samym światem stworzonym. Ta pozycja jest jej debiutem w świecie literackim. Powiem szczerze, że tego nie widać. Nie widzimy tu uchybień, które zdarzają się w tytułach, które wyszły spod pióra nowicjuszy. Mowa tu między innymi o nagle zakończonych, niewyjaśnionych wątkach czy często nieuporządkowanej całości. Warstwa opisowa jest wysoce rozwinięta co pozwala na głębsze zanurzenie się w świat powieści. Historia porusza problemy moralne, a także kwestię tolerancji. Warstwa metaforyczna pozwala nam samym zobaczyć problemy nad którymi tak naprawdę codziennie się nie zastanawiamy. Delikatnie wtrąca się absurdalność niektórych zjawisk, które są widoczne we współczesnym świecie. Główna bohaterka jest dosyć niejednoznaczną postacią. Z jednej strony pokazuje swoje pewne, zadufane w sobie oblicze arystokratki, a z drugiej to osoba, która pragnie kogoś kto będzie ją widział prawdziwą, kogoś przy kim będzie miała możliwość swobodnie odkrywać siebie. Idealnie zarysowano różnice między bogatą, a biedną stroną tego świata co czasem po prostu szokuje. Spisek dodaje tajemniczości fabule, a także nadaje pewnego dynamizmu akcji. Jeden wątek bardzo mnie zaskoczył. Pierwszy raz czegoś się nie spodziewałam. Chociaż, można wysnuć daleko idący wniosek, że tytuł już wskazuje czytelnikowi na właśnie ten konkretny rozwój akcji. Żałuję, że nie rozwinięto wątku uczucia między Tanurilem a Lailą. W późniejszym etapie wyczuwa się chemię między tymi bohaterami. Osobiście zaczęłam lubić ten duet, ich sprzeczki. Sam Tanuril jest bardzo pozytywną postacią, która daje nam pozytywne wnioski na przyszłość. Moim zdaniem motywem wiodącym w tej książce jest motyw wędrówki, można go pojmować pod wieloma aspektami.
Polecam całym sercem. Spędziłam z tą książką wiele pięknych chwil. Mam nadzieję, że autorka już tworzy dalej.

Laila jest uprzywilejowaną członkinią społeczeństwa. Jej ród stoi na samym szczycie. Nagle wpada w tarapaty, które całkowicie burzą wszystko to co wiedziała, myślała i czuła. Zwykła eskapada zamienia się w coś więcej. W tym tkwi coś większego...
Autorka posiada swój kanał na YouTube, gdzie opowiada między innymi o książkach. Posiada dużą wiedzę związaną z samym światem...

Bruno wyprowadza się by zacząć nowy rozdział. Bez swojej przyjaciółki, którą kochał do szaleństwa. Dziewczyna z dnia na dzień zaczyna popadać w coraz większe tarapaty. A jej wróg nie śpi i chce zniszczyć to co najbardziej kocha. Tylko, że kto jest dobry, a kim tak naprawdę jest ten zły?
Jest to druga część historii, ale przyznam szczerze, że nie stoi to na przeszkodzie temu, by zatopić się w fabule. Owszem, niektóre kwestie przez ten stan rzeczy pozostaną dla nas tajemnicą, ale pozwala to na spojrzenie z dystansu na przeszłość bohaterów i zbudowanie sobie opinii od podstaw, bez jakichkolwiek dawnych przemyśleń. Jest to tak naprawdę połączenie romansu z kryminałem. Mamy tu zbrodnie, złoczyńców, morderstwa, stratę, śledztwo. I przede wszystkim nagły zwrot akcji. Analizując zachowanie śledczego możemy zobaczyć, że jest z nim coś nie tak. Od razu czuć, że jego działania są podyktowane innym celem, który nie jest dobry dla głównych bohaterów. Główna bohaterka nie wzbudziła mojej sympatii, ponieważ zachowywała się jakby była tylko pionkiem w grze innych. Nie potrafiła często spojrzeć trzeźwo na to co się działo i poddać głębszej refleksji następujące po sobie wydarzenia. Powieść wzbudza skrajne emocje. Z jednej strony współczujemy Jakubowi, z kolejnej jesteśmy zdenerwowani na Lailę, innym razem odczuwamy silny erotyzm płynący ze scen miłosnych. Później czujemy niebezpieczeństwo, które będzie skutkiem starcia między śledczym a Lailą. Miłość przedstawiono tu z całkiem innej strony, mianowicie to uczucie, które jest poddane próbom. Przetrwa najgroźniejszą burzę by pozostawić bo sobie siłę, determinację i radość z przetrwania, bycia z tą osobą która jest nam przeznaczona. Rozdziały zostały podzielone między: Jakuba, Bruna, Lailę. Pierwsza z postaci jest odpowiedzialna w większości za kwestie kryminalne, Bruno stanowi uzupełnienie. Laila jest odpowiedzialna z uczuciowość w powieści. Zakończenie to wyciągnięta scena rodem z najpopularniejszych komedii romantycznych. Wątek utraty pamięci jest bardzo ciekawy, szkoda, że nie został bardziej rozwinięty. Nie określono w dużej części powieści dokładnego czasu akcji co pozostawia czytelnikowi przestrzeń na zbudowanie w wyobraźni całości od podstaw. Powieść jest bardzo krótka. Czcionka sprzyja długiemu czytaniu. Co innego mogę powiedzieć? Zapraszam do świata Laili i Jakuba. Warto skosztować tego co daje nam ta historia.

Bruno wyprowadza się by zacząć nowy rozdział. Bez swojej przyjaciółki, którą kochał do szaleństwa. Dziewczyna z dnia na dzień zaczyna popadać w coraz większe tarapaty. A jej wróg nie śpi i chce zniszczyć to co najbardziej kocha. Tylko, że kto jest dobry, a kim tak naprawdę jest ten zły?
Jest to druga część historii, ale przyznam szczerze, że nie stoi to na przeszkodzie...