Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo ciekawe zwrócenie uwagi i wyjaśnienie ważności "nieświadomego, niewypartego", które jest często wypierane z pracy psychoanalitycznej.
Autor ukazuje też bardzo trudny do osiągnięcia poziom pracy terapeutycznej, który często jest pomijany w omawianiu settingu w literaturze. Ubogacające i teoretycznie rozjaśniające jest przedstawienie porządków, przez które "przemawia" nieświadome (m.in. porządek dźwiękowy, składniowy, przeniesienia, wzajemnego oddziaływania, sekwencji, logiki narracyjnej, tonacji, somatyczny).
Lektura warta uwagi :)

Bardzo ciekawe zwrócenie uwagi i wyjaśnienie ważności "nieświadomego, niewypartego", które jest często wypierane z pracy psychoanalitycznej.
Autor ukazuje też bardzo trudny do osiągnięcia poziom pracy terapeutycznej, który często jest pomijany w omawianiu settingu w literaturze. Ubogacające i teoretycznie rozjaśniające jest przedstawienie porządków, przez które...

W książce bardzo jasno i przekonująco zostały wyjaśnione różne koncepcje terapii par - myślę, że dzięki niej nawet laik zrozumie takiej pojęcia jak: pozycja schizoidalno-paranoidalna, depresyjna, przeniesienie, projekcje, bionowskie przekształcenia w "O", elementy beta, pomieszczanie, egzogamia, zdolność negatywna, przeniesienie, projekcje, wybór partnera, przymus powtarzania, introjekcje, style przywiązania, strach przed intymnością/autonomią itp.
Z jednej strony autorka pisze czasami poetycko (lekko mętnie i wzniośle) oraz filozoficznie, z drugiej ukazuje miłość jako coś powszechnego, zwyczajnego i codziennego. Z trzeciej strony dodaje psychologiczne opisy przypadku dzięki czemu książka ma wymiar ubogacający praktykę psychoterapeutyczną.
Dzięki wnikliwemu przedstawieniu przez autorkę czym według niej jest miłość w głowie czytelnika zarysowuje się piękny wzór udanego związku. Aż człowiek chce się zmieniać i dążyć do tego wzoru. Dużą rolę w wyjaśnieniu problemowych kwestii odgrywa przywoływanie historii postaci z literatury (m.in. Rilkego, Orfeusza, Eurydyki, Sinobrodego, C.S. Lewisa i Joy).
Nie wiem jak można przeczytać tę książkę i nie lubić dyskursu psychoanalitycznego. Będę do niej wracać.

W książce bardzo jasno i przekonująco zostały wyjaśnione różne koncepcje terapii par - myślę, że dzięki niej nawet laik zrozumie takiej pojęcia jak: pozycja schizoidalno-paranoidalna, depresyjna, przeniesienie, projekcje, bionowskie przekształcenia w "O", elementy beta, pomieszczanie, egzogamia, zdolność negatywna, przeniesienie, projekcje, wybór partnera, przymus...

Autor ośmielił się omówić twórczy potencjał wynikający z integracji myśli i doznań zmysłowych (ciało-afekt-myśl). Bardzo przejrzyście ukazał procesy zmiany, w których odgrywa dużą rolę stosunek pacjenta do czasu.
Przypadki kliniczne omówione w książce wybitnie ukazują jak kategoria poznawcza (czas) może służyć zmianie u pacjentów z trudnościami psychotycznymi. Jednym z głównych plusów książki jest zobrazowanie w jaki sposób doznania aspektów zasady rzeczywistości (muzyka, słowa, mierzenie się ze śmiercią, poczucie ciała) "naciskają" umysł do nauki pomieszczania afektów i relacji.

Autor ośmielił się omówić twórczy potencjał wynikający z integracji myśli i doznań zmysłowych (ciało-afekt-myśl). Bardzo przejrzyście ukazał procesy zmiany, w których odgrywa dużą rolę stosunek pacjenta do czasu.
Przypadki kliniczne omówione w książce wybitnie ukazują jak kategoria poznawcza (czas) może służyć zmianie u pacjentów z trudnościami psychotycznymi. Jednym z...