-
ArtykułyNatasza Socha: Żeby rodzina mogła się rozwijać, potrzebuje czarnej owcyAnna Sierant1
-
ArtykułyZnamy nominowanych do Nagrody Literackiej „Gdynia” 2024Konrad Wrzesiński2
-
ArtykułyMój stosik wstydu – które książki czekają na przeczytanie przez was najdłużej?Anna Sierant22
-
ArtykułyPaulo Coelho: literacka alchemiaSonia Miniewicz3
Biblioteczka
2015
2024-06-02
Bardzo wzruszająca książka o sile i znaczeniu uczuć.
Yunjae Seon, młody Koreańczyk, cierpi na rzadką przypadłość: ciało migdałowate, narząd który odpowiada za uczucia strachu czy gniewu, jest u niego słabo rozwinięty, przez co chłopiec nie odczuwa emocji tak jak powinien. To sprawia, że ma problemy z funkcjonowaniem w społeczeństwie, zawiązywaniem kontaktów międzyludzkich czy też z reakcjami obronnymi. Yunjae zaczyna być prześladowany w szkole, a jego matka i babka próbują nauczyć go techniki udawania emocji, by mógł kamuflować się w społeczeństwie.
Wszystko zmienia się jednak w pewien zimowy wieczór, kiedy na matkę i babkę Yunjae napada mężczyzna z nożem. Młody nastolatek jest świadkiem morderstwa, co wpływa na jego postrzeganie rodziny. Babcia ginie na miejscu, a matka staje się ,,warzywem". Osierocony chłopiec wkrótce spotyka na swojej drodze Gona, chuligana i emocjonalnie niedojrzałego kolegę z klasy, który zaczyna powoli wywracać świat Yunjae do góry nogami. Ale czy przyjaźń z Gonem może skończyć się tragicznie?
Bardzo fajna opowieść o dorastaniu i postrzeganiu rzeczywiśtości w innym świetle. Oczami Yunjae śledzimy losy jego, jego sąsiadów, przyjaciół i rodziny, jednocześnie obserwując powolną przemianę głownego bohatera z robota bez uczuć we wrażliwego nastolatka. Almond, choć jest lekturą krótką, porusza także motyw pierwszej miłości, empatii, żałoby, śmierci czy walki z odrzuceniem. Mamy tutaj też pokazany przekrój koreańskiego społeczeństwa, niezwykle surowego i bezlitosnego dla każdego, kto jakkolwiek wyróżnia się z tłumu.
Polecam nie tylko fanom literatury azjatyckiej, ale przede wszystkim ludziom chcącym przeżyć lekturę razem z głównym bohaterem i dzielić z nim jego uczucia.
Bardzo wzruszająca książka o sile i znaczeniu uczuć.
Yunjae Seon, młody Koreańczyk, cierpi na rzadką przypadłość: ciało migdałowate, narząd który odpowiada za uczucia strachu czy gniewu, jest u niego słabo rozwinięty, przez co chłopiec nie odczuwa emocji tak jak powinien. To sprawia, że ma problemy z funkcjonowaniem w społeczeństwie, zawiązywaniem kontaktów międzyludzkich...
2015-08-12
Pościg jest częścią niesamowicie dynamiczną pod względem fabuły. Co chwila coś się dzieje, wydarzenia pędzą, a bohaterowie stawiają czoła kolejnym przeciwnością. Widać tutaj znaczną poprawę w relacjach między postaciami w stosunku do poprzednich części. No i ten trójkąt miłosny między Halem, Stigiem i Lydią!
Tematyka morsko-piracka dodaje do tej serii powiew świeżości, więc całość czyta się przyjemnie i szybko. Aż za szybko! A chciałoby się pobyć jeszcze chwilę dłużej na Morzu Białych Sztormów!
Pościg jest częścią niesamowicie dynamiczną pod względem fabuły. Co chwila coś się dzieje, wydarzenia pędzą, a bohaterowie stawiają czoła kolejnym przeciwnością. Widać tutaj znaczną poprawę w relacjach między postaciami w stosunku do poprzednich części. No i ten trójkąt miłosny między Halem, Stigiem i Lydią!
Tematyka morsko-piracka dodaje do tej serii powiew świeżości,...
Pierwszy tom jest nieco nudny w stosunku do reszty, bo przedstawienie bohaterów zajmuje nieco czasu. Zanim czytelnik dojdzie do scen akcji mija spokojnie 1/4 książki. Reszta to typowe motywy z serii młodzieżowych: główny bohater zaprzyjaźnia się ze swoją drużyną, biorą udział w zawodach by zdobyć pozycję i uznanie, walczą z groźną drużyną która ich sabotuje, a wszystkiemu przyglądają się dorośli. Mamy tutaj postać Eraka, władcy Skandii znanego z serii Zwiadowcy, więc widać też pewne referencje wobec pierwszej serii J. Flanagana.
Niestety trening Czapli i ich droga do zostania pełnoprawnymi wojownikami była dużo bardziej nudna niż opowieść o Willu Treatym. Przez to że występuje tutaj kilkuosobowa drużyna, to tak naprawdę autor nie pozwala nam zbyt dobrze poznać ich charakterów, inaczej było w przypadku Zwiadowców, gdzie uczucia i myśli Willa stałe nam towarzyszyły. To wszystko niestety sprawia, że w pierwszym tomie jakoś nieszczególnie przywiązałam się do głównych bohaterów.
Na minus też wielka infantylna kultura Skandian, która jest taką wydmuszką wobec kultury wikingów. Czytałam Wyrzutków mając prawie 18 lat i widać tutaj mankamenty pisarstwa Flanagana. Ubogi świat przedstawiony, wolne rozkręcanie akcji, słabo przedstawieni bohaterowie... To się nie klei. Daje 6 zamiast 5 tylko i wyłącznie za cliffhanger i niespodziewany plot twist na końcu książki.
Pierwszy tom jest nieco nudny w stosunku do reszty, bo przedstawienie bohaterów zajmuje nieco czasu. Zanim czytelnik dojdzie do scen akcji mija spokojnie 1/4 książki. Reszta to typowe motywy z serii młodzieżowych: główny bohater zaprzyjaźnia się ze swoją drużyną, biorą udział w zawodach by zdobyć pozycję i uznanie, walczą z groźną drużyną która ich sabotuje, a wszystkiemu...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to