Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka pisana w latach 60 XX wieku w USA, mamy więc tutaj segregację rasową oraz ciekawe spostrzeżenia w obszarze społecznym z akcentem na płcie i ich role. Prócz tego nuklearny armageddon i klimat postapo, ale raczej taki umiarkowany. Nawet deszcz bomb atomowych nie zdołał zachwiać podstawami życia amerykańskich przedmieść w ich złotej erze rozwoju. Moim zdaniem koresponduje to nieco z filmem "Civil war". Tu i tu momentami bywa strasznie ale bez przesady.

Książka pisana w latach 60 XX wieku w USA, mamy więc tutaj segregację rasową oraz ciekawe spostrzeżenia w obszarze społecznym z akcentem na płcie i ich role. Prócz tego nuklearny armageddon i klimat postapo, ale raczej taki umiarkowany. Nawet deszcz bomb atomowych nie zdołał zachwiać podst...

Rozwiń Zwiń

Książka składa się z kilku części, z grubsza można wydzielić: dzieciństwo Jerzego Urbana, kariera dziennikarska w PRL, kariera jako rzecznik prasowy rządu PRL i na koniec dalsze jego losy już po 89 roku. Trzy pierwsze uważam za bardzo ciekawe. Interesujące są również wczesne lata 90. Jerzy Urban, wtedy człowiek już „po pięćdziesiątce”, wszedł w nie z totalnie skompromitowaną biografią. Biografię tę udało się z sukcesem spieniężyć wydając „Alfabet Urbana”, co pozwoliło mu równocześnie wymyślić siebie na nowo jak i wrócić do korzeni. Uzyskany kapitał dał możliwość wystartowania z tygodnikiem NIE i powrotu do roli redaktora. Ostatnią część książki, czyli dalsze perypetie z okresu III RP, uważam za najmniej ciekawą. Dostajemy tutaj głównie spis afer i aferek z udziałem Urbana, których opisy były dostępne w mediach. Chciałoby się więcej, tym bardziej że autorzy mieli dostęp do wielkich uszu Urbana.

str. 273 : dowiadujemy się, że w @tygodnikpolityka nie dojdzie do rozliczeń środowiskowych rozliczeń, uff;
str. 494 : znał wydawcę, ale tutaj Urban zadzwonił raczej do wydawcy.

Książka składa się z kilku części, z grubsza można wydzielić: dzieciństwo Jerzego Urbana, kariera dziennikarska w PRL, kariera jako rzecznik prasowy rządu PRL i na koniec dalsze jego losy już po 89 roku. Trzy pierwsze uważam za bardzo ciekawe. Interesujące są również wczesne lata 90. Jerzy...

Rozwiń Zwiń

Książka to bardzo solidy cyberpunk zanurzony w ciężkim sosie katastrofy klimatycznej. Jedyny minus jak dla mnie to trochę brak konsekwencji w tym połączeniu. Bo z jednej strony mamy tę katastrofę 🌞🔥, a z drugiej miasto z kilometrowymi wieżowcami. Ekonomiczne uzasadnienie powstawania takich budynków jest chyba mało uzasadnione już dziś. A rachunek ten zapewne będzie rósł wraz z intensyfikacją zmian klimatycznych i perspektywą ograniczonych zasobów. Wiem, że cyberpunk z takich wieżowców wyrósł i dalej nimi stoi. Ale skoro już wplatamy wątki klimatyczne to ja przynajmniej oczekiwałbym jakichś tego szerszych konsekwencji i odważniejszego przełamywania szablonów gatunkowych.

W książce występuje sporo postaci kobiecych co na pewno jest na plus. Tak się jednak składa, że przy okazji większość miała romans z głównym bohaterem, także jest tutaj trochę toksyn.

Zakończenie zaskakujące.

Książka to bardzo solidy cyberpunk zanurzony w ciężkim sosie katastrofy klimatycznej. Jedyny minus jak dla mnie to trochę brak konsekwencji w tym połączeniu. Bo z jednej strony mamy tę katastrofę 🌞🔥, a z drugiej miasto z kilometrowymi wieżowcami. Ekonomiczne uzasadnienie powstawania takich...

Rozwiń Zwiń

W zależności od recenzji książka opisywana jako klasyka literatury feministycznej albo postapokaliptycznej. Jednocześnie ogromną jej część stanowią opisy relacji z psem, kotami oraz krową. Czy jest więc feministyczna? Tak! I czy to jest postapo? Tak :)

Książka ma formę wspomnień. Akcja tylko pozornie prowadzona jest liniowo. Linie czasu przeplatają się. Podmiotka litryczna ma tę przewagę nad czytelnikiem, że zna zakończenie historii i umiejętnie buduje tym napięcie, które towarzyszy czytelnikowi do ostatnich stron.

Książka o dalekiej podróży wgłąb siebie, którą można odbyć na przestrzeni ograniczonej do kilku godzin marszu.

Brawa dla tłumaczki za wykonaną pracę. Po "Wszystko na darmo" kolejny świetny popis jej warsztatu.

W zależności od recenzji książka opisywana jako klasyka literatury feministycznej albo postapokaliptycznej. Jednocześnie ogromną jej część stanowią opisy relacji z psem, kotami oraz krową. Czy jest więc feministyczna? Tak! I czy to jest postapo? Tak :)

Książka ma formę wspomnień. Akcja ty...

Rozwiń Zwiń

W mojej jest to książka o samozatrudnieniu. O życiu w świecie bez zabezpieczeń społecznych.

Dopóki idzie dobrze to idzie. Gdy pojawiają się problemy sami i tylko sami musimy sobie z nimi radzić.

Przestępczy świat jest tutaj alegorią „czystego” kapitalizmu.

W mojej jest to książka o samozatrudnieniu. O życiu w świecie bez zabezpieczeń społecznych.

Dopóki idzie dobrze to idzie. Gdy pojawiają się problemy sami i tylko sami musimy sobie z nimi radzić.

Przestępczy świat jest tutaj alegorią „czystego” kapitalizmu.