Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kiedy ktoś pyta mnie, jakie książki najbardziej lubię czytać, bez zastanowienia odpowiadam kryminały, thrillery.
I choć, te gatunki są moją miłością, to gdy trafiam na taką właśnie serię jak ta, coś w moim sercu i umyśle się kruszy :) Pzez ułamek sekundy, myślę, jeju, to było takie dobre!!!! Takie cudne! Zapominam wtedy o moich ulubionych detektywach, komisarzach, o tajemniczych, ciemnych miejscach zbrodni. Gdy na drodze spotykam taką historię, z takimi bohaterami, czuję niemalże fizyczny ból, gdy kończę czytać 2 tom serii :)
Główna bohaterka - dla mnie cudna postać! Odważna, dobra, wrażliwa i jeszcze raz odważna. Na końcu wspomnę o mojej ulubionej postaci, a mianowicie o Atlasie ;)
No co tu dużo pisać - większość z nas chciałaby spotkać na swojej życiowej drodze takiego właśnie Atlasa. I kończąc, zaznaczam, że ta historia wciąga. Łamie serce, a na końcu je ulecza.
Daję mocne 8/10!

Kiedy ktoś pyta mnie, jakie książki najbardziej lubię czytać, bez zastanowienia odpowiadam kryminały, thrillery.
I choć, te gatunki są moją miłością, to gdy trafiam na taką właśnie serię jak ta, coś w moim sercu i umyśle się kruszy :) Pzez ułamek sekundy, myślę, jeju, to było takie dobre!...

Rozwiń

Zwiń

Pierwsza myśl jaka nasuwa mi się po przeczytaniu tej książki, to taka, że Patrik i Erika to naprawdę fajni ludzie. Tacy ludzccy, po prostu.
Historia śledztwa za to, dość pogmatwana. Mnóstwo poszlak, domysłów, wywijasów.
Byłam pod wrażeniem Patrika, który mimo strachu, zaufał swojej intuicji.
Nie pozostaje mi nic innego, niż polecić Wam tę oto historię, a ja z uśmiechem na twarzy, zabieram się za czytanie kolejnego tomu tej serii.
Daję 8/10.

Pierwsza myśl jaka nasuwa mi się po przeczytaniu tej książki, to taka, że Patrik i Erika to naprawdę fajni ludzie. Tacy ludzccy, po prostu.
Historia śledztwa za to, dość pogmatwana. Mnóstwo poszlak, domysłów, wywijasów.
Byłam pod wrażeniem Patrika, który mimo strachu, zaufał swojej intuic...

Rozwiń

Zwiń

Wartka akcja. Przefajni goście!
Dla mnie poczucie humoru i momentami cięty język Garcii wymiata :)
Pod koniec książki emocje sięgają zenitu. Robi się naprawdę gorąco i niebezpiecznie.
A ostatnie zdania w tym tomie, skłaniają czytelnika do natychmiastowego sięgnięcia po kolejną część.
P o l e c a m.
Daję mocne 8/10.

Wartka akcja. Przefajni goście!
Dla mnie poczucie humoru i momentami cięty język Garcii wymiata :)
Pod koniec książki emocje sięgają zenitu. Robi się naprawdę gorąco i niebezpiecznie.
A ostatnie zdania w tym tomie, skłaniają czytelnika do natychmiastowego sięgnięcia po kolejną część.
P...

Rozwiń

Zwiń

I znowu muszę to napisać - książka lepsza od filmu! Ależ się z tego cieszę :)
Mam zasadę, której nie wiem dlaczego, ale nadal się trzymam - najpierw książka, później film. Była to bardzo dobra decyzja.
Historia ciekawa. Z pewnością inna, od tych, które czytam na co dzień. Czyta się szybko. Fajni bohaterzy. Czuć chemię. Jest miłość.
Jestem niepoprawną romantyczką, a więc szczerze szkoda, że ich historia właśnie tak się kończy. Smuteczek :)
Lecz daję polecajkę!
6/10.

I znowu muszę to napisać - książka lepsza od filmu! Ależ się z tego cieszę :)
Mam zasadę, której nie wiem dlaczego, ale nadal się trzymam - najpierw książka, później film. Była to bardzo dobra decyzja.
Historia ciekawa. Z pewnością inna, od tych, które czytam na co dzień. Czyta się szybk...

Rozwiń

Zwiń

"...Moja jedyna droga prowadzi do niej."
Niespełna dwa lata temu przeczytałam pierwszy tom historii o Kerisie i Zarrah.
Wtedy bardzo ich polubiłam. Kibicowałam im. Żyłam ich życiem przez kilka następnych dni.
I jak cudownie było znowu do nich wrócić. Tęskniłam i strasznie chciałam poznać ich kolejne losy.
Książka pełna emocji. Bohaterzy nie denerwowali swoim zachowaniem, rozśmieszali, ale głównie pod koniec książki- także wzruszali.
Wiadomka, że polecam.
Ps. Keris dla mnie, no prawie ideał :)
Daję mocne 8/10.

"...Moja jedyna droga prowadzi do niej."
Niespełna dwa lata temu przeczytałam pierwszy tom historii o Kerisie i Zarrah.
Wtedy bardzo ich polubiłam. Kibicowałam im. Żyłam ich życiem przez kilka następnych dni.
I jak cudownie było znowu do nich wrócić. Tęskniłam i strasznie chciał...

Rozwiń

Zwiń