Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To moje pierwsze spotkanie z autorką i na pewno nie ostatnie. Niektórzy mogą uważać,że książka jest przegadana, można tak sądzić, gdyż myśli, światopogląd i emocje zdecydowanie przeważają nad akcją. Ale chyba o to w tym chodzi. Dostajemy historię każdego uczestnika tego okropnego wydarzenia i jesteśmy postawienie w roli sędziego. Czy wszyscy są jednako winni? Czy są jakieś elementy łagodzące? Do nas należy decyzja, o czym świadczy otwarte zakończenie. Książka zmusza do refleksji, przyjrzenia się naszym ocenom moralnym, zdefiniowania jaka jest natura człowieka. Do tego wspaniały język powieści. Polecam!

To moje pierwsze spotkanie z autorką i na pewno nie ostatnie. Niektórzy mogą uważać,że książka jest przegadana, można tak sądzić, gdyż myśli, światopogląd i emocje zdecydowanie przeważają nad akcją. Ale chyba o to w tym chodzi. Dostajemy historię każdego uczestnika tego okropnego wydarzenia i jesteśmy postawienie w roli sędziego. Czy wszyscy są jednako winni? Czy są jakieś...

Książka o ważnej tematyce i z dużą dozą informacji, dzięki niej, dowiedziałam się o historii rasizmu w Anglii (zwykle mowa o rasizmie w USA). Niemniej jakoś mnie drażniła. Może przez ton autorki, wyczuwalna frustrację i pretensje do świata białych. Nie winie jej za to, wpływa to jednak na mój odbiór tej pozycji. Zdecydydowanie dużo daje przeczytanie posłowia!

Książka o ważnej tematyce i z dużą dozą informacji, dzięki niej, dowiedziałam się o historii rasizmu w Anglii (zwykle mowa o rasizmie w USA). Niemniej jakoś mnie drażniła. Może przez ton autorki, wyczuwalna frustrację i pretensje do świata białych. Nie winie jej za to, wpływa to jednak na mój odbiór tej pozycji. Zdecydydowanie dużo daje przeczytanie posłowia!

Ostatnio coraz częściej sięgamy po biografie. Niektóre są dobre, inne mniej. Bywają bardzo uproszczone i takie, co zalewają informacjami (daty, nazwiska, miejsca). Ta biografia jest inna niż wszystkie dotychczas przeze mnie czytane. Książka skupia się nie na faktach z życia poetki czy na jej twórczości, ale na jej sercu. To Uparte serce, które szuka miłości, które chce życia pełną piersią, które ciągle zawodzi jako mięsień. Widzimy Poświatowska z perspektywy dziewczyny chorej, mimo że pełnej chęci życia. Poznajemy jej myśli, uczucia, niepokoje, złości. Mogłoby się wydawać, że jest to sfera niemożliwa do zrekonstruowania, nie mamy dowodów na to co się działo w głowie i duszy poetki. Autorka jednak odrobiła pracę bardzo rzetelnie: w książce mamy mnóstwo odwołań do listów poetki czy rozmów z osobami jej bliskimi.
Dodam jeszcze, że nie jestem fanką poezji, Poświatowską znałam w sumie tylko z nazwiska, mimo to przeczytałam jej biografię z wielką przyjemnością.

Ostatnio coraz częściej sięgamy po biografie. Niektóre są dobre, inne mniej. Bywają bardzo uproszczone i takie, co zalewają informacjami (daty, nazwiska, miejsca). Ta biografia jest inna niż wszystkie dotychczas przeze mnie czytane. Książka skupia się nie na faktach z życia poetki czy na jej twórczości, ale na jej sercu. To Uparte serce, które szuka miłości, które chce...