Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pomysł na powieść całkiem ciekawy, ujęcie go w ramy słowne wyszło niestety... średnio.
W książce jest przytłaczająca ilość wątków - moim zdaniem wystarczyło by ich spokojnie na dwa tomy - przez co akcja pędzi jak szalona i odbiera cień realizmu. Czytelnik odnosi wrażenie, że wszystko przychodzi zbyt łatwo, co skutkuje tym, że ciężko zżyć i utożsamiać się z bohaterami.

Pomysł na powieść całkiem ciekawy, ujęcie go w ramy słowne wyszło niestety... średnio.
W książce jest przytłaczająca ilość wątków - moim zdaniem wystarczyło by ich spokojnie na dwa tomy - przez co akcja pędzi jak szalona i odbiera cień realizmu. Czytelnik odnosi wrażenie, że wszystko przychodzi zbyt łatwo, co skutkuje tym, że ciężko zżyć i utożsamiać się z bohaterami.

Przepadałam w stylu Jacka Londona po przeczytaniu "Martina Edena". I choć męczyłam się z tą książką okropnie, to jestem zdania, że nikt nie potrafiłby lepiej opisać świata postrzeganego przez psa-wilka niż on.
Jestem pod wrażeniem podprogowego przekazu, bo nie jest to powieść o niczym i skłania do przemyśleń.

Przepadałam w stylu Jacka Londona po przeczytaniu "Martina Edena". I choć męczyłam się z tą książką okropnie, to jestem zdania, że nikt nie potrafiłby lepiej opisać świata postrzeganego przez psa-wilka niż on.
Jestem pod wrażeniem podprogowego przekazu, bo nie jest to powieść o niczym i skłania do przemyśleń.

Czytanie tej lektury szło mi dosyć opornie. Niestety nie wiem czy zawinił tutaj styl autora czy sam koncept książki i poruszane w niej tematy.
Drugi raz bym po nią nie sięgnęła, zatem nie polecam. :)

Czytanie tej lektury szło mi dosyć opornie. Niestety nie wiem czy zawinił tutaj styl autora czy sam koncept książki i poruszane w niej tematy.
Drugi raz bym po nią nie sięgnęła, zatem nie polecam. :)

Ostatnie z opowiadań skłoniło mnie do refleksji nad tym jak krwawa jest to literatura, choć nie pierwszy raz mam z nią doczynienia. Opisy scen walk są brutalne i realistyczne a akcja zwarta. Większą wiarygodność zyskały by historie gdyby główny bohater częściej odnosił obrażenia lub jakiekolwiek porażki. Z racji iż praktycznie się to nie zdarza ich przebieg jest dość przewidywalny. Nie zmienia to faktu, że jest to klasyka gatunku z którą miło spędza się czas.

Ostatnie z opowiadań skłoniło mnie do refleksji nad tym jak krwawa jest to literatura, choć nie pierwszy raz mam z nią doczynienia. Opisy scen walk są brutalne i realistyczne a akcja zwarta. Większą wiarygodność zyskały by historie gdyby główny bohater częściej odnosił obrażenia lub jakiekolwiek porażki. Z racji iż praktycznie się to nie zdarza ich przebieg jest dość...

Ocena odnosi się jedynie do książki "Kiedy byliśmy dorośli" Anne Tyler.

Jestem świeżo po skończeniu lektury i muszę przyznać, że już dawno żadna z książek nie zostawiła po sobie takiej pustki jak ta. Nie wywarła na mnie żadnego wrażenia - zarówno pozytywnego jak i negatywnego - nie skłoniła do żadnej refleksji, nawet nie zaciekawiła. Przeczytałam jedynie dlatego, że w zwyczaju mam brnąć nawet przez najoporniejsze powieści.

Ocena odnosi się jedynie do książki "Kiedy byliśmy dorośli" Anne Tyler.

Jestem świeżo po skończeniu lektury i muszę przyznać, że już dawno żadna z książek nie zostawiła po sobie takiej pustki jak ta. Nie wywarła na mnie żadnego wrażenia - zarówno pozytywnego jak i negatywnego - nie skłoniła do żadnej refleksji, nawet nie zaciekawiła. Przeczytałam jedynie dlatego, że w...

Przyjemna lektura. Podczas czytania przeżywałam razem z głównym bohaterem cały proces odzyskiwania pamięci.
Zabrakło mi jedynie budowania napięcia do momentu kulminacyjnego.

Przyjemna lektura. Podczas czytania przeżywałam razem z głównym bohaterem cały proces odzyskiwania pamięci.
Zabrakło mi jedynie budowania napięcia do momentu kulminacyjnego.

Autorka w realistyczny sposób opisuje tematy poruszane w książce, tak, jakby sama przez to wszystko kiedyś przechodziła. Dzięki temu bardzo utożsamiłam się z główną bohaterką - Oliwią (zapewne to, że również mam tak na imię miało na to znaczny wpływ) - i przeżywałam z nią wszystkie rozterki.
Jako dziecko alkoholika wiem doskonale jak to jest wracać do domu z niepewnością co w nim dzisiaj zastanę, ciągle martwić się o mamę i czuć bezsilność w każdej kryzysowej sytuacji.
Wiem również, jak ważne jest wtedy oparcie przyjaciół i jak bardzo może podnieść na duchu pierwsza prawdziwa miłość.
Strata, której doświadczyli bohaterowie wpłynęła na każdego w zupełnie inny sposób. Pokazuje to, że nie ma złotego środka jeżeli chodzi o żałobę i "życie dalej". Ważne jest natomiast, by nie zatracać się za bardzo i pamiętać, że cierpimy nie tylko my.
Jest to dobra lektura dla młodzieży, obrazuje dwie kontrastowe rzeczywistości: życie w dobrej, ustatkowanej rodzinie oraz w tej rozbitej, ledwo wiążącej koniec z końcem.
Bardzo podobało mi się częste wspominanie o terapii. Cieszę się, że autorka podprogowo przekazuje tak ważne informacje.
Moją ocenę w dużej mierze zaniżyło zakończenie oraz sytuacja, w której Oliwia z mamą okłamują lekarza co do powodu powstania ich siniaków i zadrapań. Osobiście uważam, że jeżeli dojdzie już do tak drastycznych czynów, nie powinno się nawet zastanawiać nad tym, żeby nie powiedzieć prawdy.

Autorka w realistyczny sposób opisuje tematy poruszane w książce, tak, jakby sama przez to wszystko kiedyś przechodziła. Dzięki temu bardzo utożsamiłam się z główną bohaterką - Oliwią (zapewne to, że również mam tak na imię miało na to znaczny wpływ) - i przeżywałam z nią wszystkie rozterki.
Jako dziecko alkoholika wiem doskonale jak to jest wracać do domu z niepewnością co...

Książkę czytało się miło, chociaż wątek kryminalny sam w sobie był nieciekawy i przewidywalny. Ogromny plus dla autorki za dość neutralne opisy scen seksu, które nie przyprawiały o zniesmaczenie, zażenowanie i mdłości ani też o przyjemne dreszcze.

Książkę czytało się miło, chociaż wątek kryminalny sam w sobie był nieciekawy i przewidywalny. Ogromny plus dla autorki za dość neutralne opisy scen seksu, które nie przyprawiały o zniesmaczenie, zażenowanie i mdłości ani też o przyjemne dreszcze.

Miła lektura, która porusza dość trudny temat straty bliskiej osoby, związanej z tym żałoby oraz próby ułożenia życia na nowo. Kilka razy wzruszyłam się czytając. :)

Miła lektura, która porusza dość trudny temat straty bliskiej osoby, związanej z tym żałoby oraz próby ułożenia życia na nowo. Kilka razy wzruszyłam się czytając. :)

Przyjemna i lekka lektura, która choć mnie nie porwała, to sprawiła, że z chęcią zobaczyłabym jej ekranizację. :)
Największym minusem były dla mnie absurdalne decyzje bohaterów i pokrętna logika, nijak mająca się do prawdziwego życia, co nadało książce humorystyczny ton a mnie jako czytelniczkę przyprawiało o irytację.
Fanom komedii romantycznych i romansów polecam, jeżeli jednak poszukujesz duchowych uniesień podczas czytania, to śmiało możesz o tej książce zapomnieć.

Przyjemna i lekka lektura, która choć mnie nie porwała, to sprawiła, że z chęcią zobaczyłabym jej ekranizację. :)
Największym minusem były dla mnie absurdalne decyzje bohaterów i pokrętna logika, nijak mająca się do prawdziwego życia, co nadało książce humorystyczny ton a mnie jako czytelniczkę przyprawiało o irytację.
Fanom komedii romantycznych i romansów polecam, jeżeli...

Przeczytawszy książkę do końca z żalem przyznaję, że jestem rozczarowana. Historia miała potencjał i mogła być to naprawdę wspaniała lektura dla młodzieży, poruszająca dość trudny temat utraty rodziców, pomagająca odnaleźć się dzieciom po przejściach. Niestety autorka obrała zły kurs i zamiast stworzyć wartościową powieść wolała romans z Harlequina.

Przeczytawszy książkę do końca z żalem przyznaję, że jestem rozczarowana. Historia miała potencjał i mogła być to naprawdę wspaniała lektura dla młodzieży, poruszająca dość trudny temat utraty rodziców, pomagająca odnaleźć się dzieciom po przejściach. Niestety autorka obrała zły kurs i zamiast stworzyć wartościową powieść wolała romans z Harlequina.

Wyobraź sobie, że jesteś kobietą w Cisjordanii.
Nie wolno Ci pokazywać ciała. Nie wolno Ci nosić kolorowych strojów. Nie wolno Ci patrzeć na mężczyzn ani z nimi rozmawiać. Musisz pracować od piątego roku życia. Musisz słuchać swojego ojca, bo jesteś jego własnością.
W społeczeństwie nie znaczysz nic. Codziennie spotyka Cię poniżenie i ból - jesteś bita.
Jedynym wybawieniem wydaje Ci się małżeństwo - ucieczka w ramiona męża.
Ale przez tradycję nie możesz za nikogo wyjść, dopóki nie uczyni tego Twoja starsza siostra. Niestety, nikt nie jest nią zainteresowany.
Choć nie znasz miłości, zaczynasz czuć coś do chłopaka, którego potajemnie obserwujesz z tarasu. On również Cię dostrzega, porozumiewacie się niemalże bez słów.
Spotykacie się potajemnie kilka razy, niestety Wasza relacja posuwa się zbyt daleko i dochodzi do kontaktu cielesnego.
Wiesz, że jeżeli teraz Cię zostawi, dla swojej wioski będziesz martwa. Twoje najgorsze obawy się sprawdzają - jesteś w ciąży, a chłopaka już nie ma. Zostawił Cię samą, skazaną na śmierć.
Przez jakiś czas udaje Ci się ukryć ciążę, jednakże matka nabiera podejrzeń. Ty z żalu, strachu i niepewności bijesz się kamieniem po brzuchu, byleby tylko poronić.
Ale już za późno. Bo nim się zorientujesz, zostaje na Ciebie wydany wyrok, którego egzekutorem będzie Twój własny szwagier.

Ciężko uwierzyć, że ta historia wydarzyła się naprawdę. I choć nie jest napisana najlepszym stylem na świecie, to głęboko mnie poruszyła. Zasługuje na miano lektury szkolnej, by każde pokolenie miało świadomość, że w XXI wieku są miejsca, gdzie poniżenie, niewolnicza praca i bezkarne zbrodnie wciąż mają miejsce. Że nie wszędzie człowiek jest równy człowiekowi, a niektóre z plemion żyją w odizolowaniu tak ogromnym, że nie ma do nich dostępu nawet prawo.

Wyobraź sobie, że jesteś kobietą w Cisjordanii.
Nie wolno Ci pokazywać ciała. Nie wolno Ci nosić kolorowych strojów. Nie wolno Ci patrzeć na mężczyzn ani z nimi rozmawiać. Musisz pracować od piątego roku życia. Musisz słuchać swojego ojca, bo jesteś jego własnością.
W społeczeństwie nie znaczysz nic. Codziennie spotyka Cię poniżenie i ból - jesteś bita.
Jedynym wybawieniem...

Z niechęcią muszę przyznać, że film wspominam o wiele milej niż tę lekturę. Przez strony mknie się lekko i przyjemnie, jednakże czegoś mi zabrakło, nic mnie w tej książce nie porwało. Wątki poboczne (przyjaźń z Lily i jej problemy, chłopak Andrei, relacja z rodziną) powinny być bardziej rozwinięte, książka z pewnością nabrałaby wtedy głębi i wzmocniła przekaz.
Historia młodej kobiety, zaczynającej pracę asystentki dla jednej z najważniejszych osób w świecie mody w pewien sposób bawi, ale też w pewien uczy. Często rzucając się w pęd za karierą zapominamy o relacjach z bliskimi, stawiając na piedestale zadowolenie szefa. Można w pewnym momencie powiedzieć "stop". I nie będzie to niczym złym, jeżeli ten pęd porzucimy i zaczniemy od zera, zwalniając tempo, skupiając się na sobie i naszych marzeniach.

Z niechęcią muszę przyznać, że film wspominam o wiele milej niż tę lekturę. Przez strony mknie się lekko i przyjemnie, jednakże czegoś mi zabrakło, nic mnie w tej książce nie porwało. Wątki poboczne (przyjaźń z Lily i jej problemy, chłopak Andrei, relacja z rodziną) powinny być bardziej rozwinięte, książka z pewnością nabrałaby wtedy głębi i wzmocniła przekaz.
Historia...

Jestem świeżo po skończeniu tej książki i jestem w pod ogromnym wrażeniem. Znajdziecie tutaj wszystko: fabułę, budowanie napięcia, dreszczyk emocji oraz zaskoczenie, gdy wydaje się Wam, że już wiecie jak historia się potoczy, ale autor wystawia Wam środkowy palec i pokazuje, że się mylicie.

Quincy jako jedyna przeżyła masakrę w Pine Cottage, gdzie zostali zamordowani jej przyjaciele. W wyniku wyparcia nic z tej nocy nie pamięta.
Przez dziesięć lat udaje jej się prowadzić na pozór normalne życie, dopóki nie spotyka Sam - dziewczyny takiej jak ona - Ocalałej.
Ta znajomość zaczyna odgrywać poważną rolę życiu Quincy. Powoli zaczynają docierać do niej przebłyski minionych wydarzeń.
Ile będzie w stanie sobie przypomnieć? I jak gorzkie to będą wspomnienia?

Jestem świeżo po skończeniu tej książki i jestem w pod ogromnym wrażeniem. Znajdziecie tutaj wszystko: fabułę, budowanie napięcia, dreszczyk emocji oraz zaskoczenie, gdy wydaje się Wam, że już wiecie jak historia się potoczy, ale autor wystawia Wam środkowy palec i pokazuje, że się mylicie.

Quincy jako jedyna przeżyła masakrę w Pine Cottage, gdzie zostali zamordowani jej...

Sama fabuła książki nie zaciekawiła mnie aż tak, jak wątek choroby Münchausena, z którą nigdy wcześniej się nie spotkałam.
Akcja w książce momentami wydaje się przeciągana, brakuje też stopniowego budowania napięcia i momentów kulminacyjnych, jednakże nie jest to zła lektura. :)

Sama fabuła książki nie zaciekawiła mnie aż tak, jak wątek choroby Münchausena, z którą nigdy wcześniej się nie spotkałam.
Akcja w książce momentami wydaje się przeciągana, brakuje też stopniowego budowania napięcia i momentów kulminacyjnych, jednakże nie jest to zła lektura. :)

Pierwszy raz spotkałam się z tak wielowątkową książką, która mimo to o niczym nie opowiada. Potencjał miała znaczny, bo poruszyła ciekawe tematy: kryzys małżeński, adopcja dziecka przez parę homoseksualistów, niewierność czy chociażby wakacyjne zauroczenie.
Nawet nie jestem pewna czy mogę ją polecić na odmóżdżenie. :)

Pierwszy raz spotkałam się z tak wielowątkową książką, która mimo to o niczym nie opowiada. Potencjał miała znaczny, bo poruszyła ciekawe tematy: kryzys małżeński, adopcja dziecka przez parę homoseksualistów, niewierność czy chociażby wakacyjne zauroczenie.
Nawet nie jestem pewna czy mogę ją polecić na odmóżdżenie. :)

Książka uświadamia, że można drugiemu człowiekowi wyrządzić dotkliwą krzywdę w ogóle go nie dotykając. Że można kogoś zastraszyć, zmanipulować, obezwładnić i więzić, jednocześnie uchodząc za wzór wszelkich cnót wśród znajomych.
Czytając pierwszy rozdział odnosi się wrażenie, że Jack Angel to postać, z którą będziemy sympatyzować, jednakże to uczucie się zatraca z każdą kolejną kartką. Im lepiej go poznajemy, tym bardziej zaczynamy go nienawidzić.
Opisy sytuacji, w których dochodzi do przemocy psychicznej wobec Grace są napisane tak, jakby sama autorka przez nie kiedykolwiek przechodziła.
Najbardziej utkwiła mi w głowie scena, gdy Grace wraz z Jackiem jedzą lunch z Ester i Diane. W pewnej chwili Ester chce podyktować Grace swój numer telefonu i pyta ją czy ma na czym go zapisać. Podaje jej torebkę i stwierdza, że jest zadziwiająco lekka. Grace musi udawać, że szuka w niej długopisu, chociaż w rzeczywistości wypełnia ją jedynie powietrze.
Moim skromnym zdaniem ten thriller to majstersztyk, chociaż po przeczytaniu czuję lekki niedosyt. Brakowało mi bardziej rozwiniętej historii Jacka oraz zakończenia. Z całego serca jednakże polecam. :)

Książka uświadamia, że można drugiemu człowiekowi wyrządzić dotkliwą krzywdę w ogóle go nie dotykając. Że można kogoś zastraszyć, zmanipulować, obezwładnić i więzić, jednocześnie uchodząc za wzór wszelkich cnót wśród znajomych.
Czytając pierwszy rozdział odnosi się wrażenie, że Jack Angel to postać, z którą będziemy sympatyzować, jednakże to uczucie się zatraca z każdą...

Pomysł na książkę rewelacyjny, wykonanie niestety pozostawia wiele do życzenia. Książkę czyta się dobrze, jednakże cały czas towarzyszyła mi myśl, że czegoś w niej brakuje. Jakiejś głębi, lepszych opisów wydarzeń w obozie czy wprowadzenia bohaterów.
Warto sięgnąć, jeżeli ma ktoś wolny wieczór.

Pomysł na książkę rewelacyjny, wykonanie niestety pozostawia wiele do życzenia. Książkę czyta się dobrze, jednakże cały czas towarzyszyła mi myśl, że czegoś w niej brakuje. Jakiejś głębi, lepszych opisów wydarzeń w obozie czy wprowadzenia bohaterów.
Warto sięgnąć, jeżeli ma ktoś wolny wieczór.

Naomi ma za sobą niezbyt szczęśliwe dzieciństwo. W wieku 12 lat przez przypadek odkrywa, że jej ojciec jest seryjnym mordercą. Ocala życie jego ostatniej ofierze - Ashley, jednak nigdy nie czuje się bohaterką.
Przeprowadza się wraz z bratem i mamą do wujka, który pomaga im normalizować życie, co niestety nie okazuje się łatwe, w szczególności dla pani Bowes, która popełnia samobójstwo.
(Choć to dopiero początek historii, to moim zdaniem ten wątek powinien zostać o wiele bardziej rozbudowany. Fabuły wystarczyłoby spokojnie na osobną książkę.)
Naomi w końcu dorasta, poświęca się w zupełności swojej pasji, jaką jest fotografia. Kupuje dom w małym miasteczku, nawiązuje kontakty z miejscowymi ludźmi i choć nie do końca zdaje sobie z tego sprawę - zakotwicza się tam i poznaje prawdziwą miłość.
Gdy wszystko wydaje się układać, w miasteczku zaczyna grasować porywacz inspirujący się zbrodniami dokonanymi przez pana Bowesa. Jak wiele kobiet uda mu się zabić zanim zostanie powstrzymany? I czy wśród tych kobiet znajdzie się również Naomi?

Naomi ma za sobą niezbyt szczęśliwe dzieciństwo. W wieku 12 lat przez przypadek odkrywa, że jej ojciec jest seryjnym mordercą. Ocala życie jego ostatniej ofierze - Ashley, jednak nigdy nie czuje się bohaterką.
Przeprowadza się wraz z bratem i mamą do wujka, który pomaga im normalizować życie, co niestety nie okazuje się łatwe, w szczególności dla pani Bowes, która popełnia...

Lekka i przyjemna książka opowiadająca perypetie trzech przyjaciółek, które w noc sylwestrową postanawiają zrealizować swoje największe pragnienia. Nie wiedzą, że czuwają nad nimi Anioły, które nie do końca zgadzają się z ich postanowieniami. Pomagają im w osiągnięciu szczęścia, które niestety mija się z tym, co sobie wymarzyły. W ciągu roku każda z nich przechodzi ogromną przemianę wewnętrzną, stając się lepszą, bardziej świadomą i spełnioną osobą.

Jestem pełna podziwu, że polska pisarka w swojej debiutowej książce mogła mnie aż tak pozytywnie zaskoczyć. Ogromne uznanie należy się przede wszystkim za to, że wprowadzony wątek stricte religijny (postacie Aniołów) nie jest nachalny i pretensjonalny, co nie jest łatwe do osiągnięcia. Bardzo miło spędziłam czas na czytaniu, z pewnością sięgnę po inne pozycje autorstwa Pani Hanny.

Lekka i przyjemna książka opowiadająca perypetie trzech przyjaciółek, które w noc sylwestrową postanawiają zrealizować swoje największe pragnienia. Nie wiedzą, że czuwają nad nimi Anioły, które nie do końca zgadzają się z ich postanowieniami. Pomagają im w osiągnięciu szczęścia, które niestety mija się z tym, co sobie wymarzyły. W ciągu roku każda z nich przechodzi ogromną...