Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po raz kolejny doświadczam jakim niesamowitym pisarzem jest Bolesław Prus.
Biorąc pod uwagę czas pisania i możliwości, "research" zrobiony przez Prusa musiał być ogromną pracą. Osadzenie w starożytnym Egipcie historii dojścia do władzy Ramzesa XIII, gdzie kwestie polityki i władzy są tak uniwersalne, to wybitna robota! Całość czyta się jak dobry thriller.
Przy odpowiednim budżecie ekranizacja Farona mogłaby być polską grą o tron - tylko o tron starożytnego Egiptu.
Chapeau bas!

Po raz kolejny doświadczam jakim niesamowitym pisarzem jest Bolesław Prus.
Biorąc pod uwagę czas pisania i możliwości, "research" zrobiony przez Prusa musiał być ogromną pracą. Osadzenie w starożytnym Egipcie historii dojścia do władzy Ramzesa XIII, gdzie kwestie polityki i władz...

Rozwiń

Zwiń

"Obcy" Alberta Camusa zaczyna się na zasadzie kontrastu - przedstawia opis zachowań głównego bohatera w sytuacji pogrzebu jego matki, nie mówiąc bezpośrednio o jego uczuciach. Taki opis powoduje wrażenia totalnego zdystansowania się bohatera od śmierci oraz braku uczuć względem matki. Kolejne sytuacje zdają się to tylko potwierdzać. Momentem kulminacyjnym jest popełnienie zbrodni, odsiadka w więzieniu i wyrok.
Zestawienie chłodno spisanych wydarzeń z tym, co spotyka Meursaulta zmusza do refleksji. O motywach Meursaulta dowiadujemy się głównie z drugiej części książki - jego przemyśleniach w więzieniu. Wtedy też zostaje zarysowana filozofia jego życia.
Meursault wydaje się być postacią tragiczną. Z jednej strony przytrafiają mu się sytuacje tragiczne, które powodowane są jego biernością i uległością względem otoczenia.
Z drugiej strony bohater jest całkowicie pogodzony z konsekwencjami swoich działań.
Główny bohater jest więc efektem wpływu świata zewnętrznego - zarówno przyczyną jak i skutkiem. Egzystencjalizm w czystej formie.
Na osobne wspomnienie zasługuje rozmową z księdzem i wnioski z tego płynące. Meursault nie wierzy w Boga i nie widzi w nim sensu. Wskazuje, że wiara w Boga odbiera pewną sprawczość i uniemożliwia pogodzenie się z losem w sytuacjach tragicznych. Jest więc sprzeczna z egzystencjalizmem.
Albert Camus jest mistrzem opisu myśli i emocji w filozofii własnego zrozumienia świata. Mimo, że ten świat jest dla nas światem odległym czasowo, to po lekturze m.in. Obcego możemy zdać sobie sprawę, że ludzkie emocje i sposoby myślenia są uniwersalne.
Szczerze polecam!

"Obcy" Alberta Camusa zaczyna się na zasadzie kontrastu - przedstawia opis zachowań głównego bohatera w sytuacji pogrzebu jego matki, nie mówiąc bezpośrednio o jego uczuciach. Taki opis powoduje wrażenia totalnego zdystansowania się bohatera od śmierci oraz braku uczuć względem m...

Rozwiń

Zwiń

Akcja Dżumy toczy się w Oranie, w czasie, gdy na miasto spada epidemia Dżumy.
Rozwój sytuacji obserwujemy z perspektywy doktora Rieux, który w heroiczny sposób stawia czoła rozwijającej się epidemii.
Ogromnym plusem tej książki jest jej warstwa emocjonalna. Alfred Camus świetnie przedstawia emocje bohaterów, postawionych w nowej i bardzo trudnej sytuacji. Spotykamy różne motywacje i cele działań bohaterów, które ulegają zmianom wraz z postępującą intensywnością epidemii. Każdy z bohaterów ma inny sposób na przetrwanie, bo każdy z nich ma inny sposób na życie.
Bardzo poruszająca jest również kwestia stosunku doktora do matki. Jest to miłość, której nie udaje się wyrazić słowami, tylko wspólnym milczeniem.
Minusem książki jest niepotrzebne zagmatwanie narracji i opisowe dłużyzny.
Zdecydowanie warto przeczytać i skonfrontować swoje odczucia po doświadczeniach niedawnej pandemii.

Akcja Dżumy toczy się w Oranie, w czasie, gdy na miasto spada epidemia Dżumy.
Rozwój sytuacji obserwujemy z perspektywy doktora Rieux, który w heroiczny sposób stawia czoła rozwijającej się epidemii.
Ogromnym plusem tej książki jest jej warstwa emocjonalna. Alfred Camus świetnie przedstaw...

Rozwiń

Zwiń