Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Łojzicku!
Polubiłam Tiffany, ropuch chwilami też był spoko, bardzo się ucieszyłam, kiedy pojawiły się babcia Weatherwax i niania Ogg, Wentworth... No dobra, jego nie lubiłam. Dobrze się stało, że pod koniec Tiffany zaczęła ustawiać go do pionu. Może coś z niego jeszcze wyrośnie [na przykład pomaluje się na niebiesko, zafarbuje na pomarańczowo i będzie rabował cukierki]. Ale tym, co mi się najbardziej podobało byli Mac Nac Feegle. Ich podejście do życia, gwara... Zdoza mi sie tero casami ciut seplenić i godać "Łojzicku" i "Bida, bida!".
Spodobał mi się fragment, kiedy Rob Rozbój dowiedział się, że będzie mężem Tiffany. Jak widać nie tylko prawnik jest w stanie przerazić Wolnych Ciut Ludzi. Bardzo bym chciała zobaczyć jakiś film, gdzie Wielki Gość bardzo broni słów swej oblubienicy i chce, żeby wszystko było tak, jak sobie zażyczyła.
"- I zaden kłopot z tą górą [...] Powis ino, gdzie łona stoi, a se myśle, że ją załatwimy sybciej niz ciut ptosek...
- To musi być ptak! - wrzasnął rozpaczliwie Rob Rozbój"
Uwielbiam to zdanie :3
No, tylko ten film musiałby być naprawdę świetnie zrobiony. Nie wiem, czy to by się udało.
Generalnie to książka nie rzuca na kolana, ale można z nią przyjemnie spędzić czas. Polecam ją ze względu na Mac Nac Feegle'ów.

Łojzicku!
Polubiłam Tiffany, ropuch chwilami też był spoko, bardzo się ucieszyłam, kiedy pojawiły się babcia Weatherwax i niania Ogg, Wentworth... No dobra, jego nie lubiłam. Dobrze się stało, że pod koniec Tiffany zaczęła ustawiać go do pionu. Może coś z niego jeszcze wyrośnie [na przykład pomaluje się na niebiesko, zafarbuje na pomarańczowo i będzie rabował cukierki]. Ale...

No, wreszcie przeczytałam Żarna! Wreszcie wiem, jak to się wszystko zaczęło!
Szczerze mówiąc spodziewałam się czegoś lepszego... "Siewca" dalej pozostaje moją ulubioną częścią.
To jak Pan odszedł... W sumie spodziewałam się... Nie, zacznijmy od tego, że się nie spodziewałam. Myślałam, że to zawsze był fakt, nigdy nie opisany, tylko taki... No jakby uniwersalny, tak jak to, że skrzydlaci mają pióra, a Lampka potrzebuje Moda do rządzenia Głębią. A tu proszę, jest... No, wracając do tematu. Sądziłam, że kiedy Michał dowie się o tym, jego reakcja będzie gwałtowniejsza... Właściwie to zgodnie z moimi przypuszczeniami zachował się tylko Rafał. A ten odpał Moda na zebraniu był co najmniej dziwny i co najmniej nie na miejscu.

Tak, ale generalnie to mi się podobało. Historia Hazara jest naprawdę warta przeczytania. Mam nadzieję, że Pani Kossakowska napisze coś jeszcze do Anielskich zastępów, bo co prawda mogę czytać wszystko od początku, ale... Ale wolałabym coś nowego. Nawet żadnej szczególnej fabuły, kilka opowiadań. Byleby się spotkać jeszcze raz z tym całym głębiańsko - królewskim tałatajstwem...

No, wreszcie przeczytałam Żarna! Wreszcie wiem, jak to się wszystko zaczęło!
Szczerze mówiąc spodziewałam się czegoś lepszego... "Siewca" dalej pozostaje moją ulubioną częścią.
To jak Pan odszedł... W sumie spodziewałam się... Nie, zacznijmy od tego, że się nie spodziewałam. Myślałam, że to zawsze był fakt, nigdy nie opisany, tylko taki... No jakby uniwersalny, tak jak to,...

Zasłyszałam gdzieś kiedyś opinię, że jest to jedno z najgorszych dzieł Szekspira, więc zaczęłam czytać je z pewnym wahaniem. Zupełnie niesłusznie, jak się okazało.
Poza faktem, że nie za bardzo wiem, kiedy właściwie miało miejsce wygnanie starego księcia nie mam do tej komedii żadnych zastrzeżeń.
Moją ulubioną postacią stała się z miejsca Rozalinda. Sprytna, o ostrym języku, ale jednocześnie uczuciowa i niepozbawiona empatii... No jak tu jej nie lubić?
Spodobało mi się również przedstawienie lasu jako miejsca o jakiejś szczególnej atmosferze, nawet magii... Jest czymś w rodzaju wielkiej bańki, gdzie ci, co do niego weszli, nagle "zdrowieją" na umyśle. Nie chodzi mi o to, że wariaci nagle przestają nimi być. Źli stają się dobrzy, zakochani zyskują miłość, zmęczeni odpoczynek.
Zakończenie może niektórych rozczarować - szczególnie miłośników "Romea i Julii" - ale cóż, komedia to komedia, powinna skończyć się szczęśliwie!

A, no i dowiedziałam się, kto jest autorem (pomijając fakt, że Szekspir) słów "Świat jest teatrem, aktorami ludzie,
Którzy kolejno wchodzą i znikają"

Zasłyszałam gdzieś kiedyś opinię, że jest to jedno z najgorszych dzieł Szekspira, więc zaczęłam czytać je z pewnym wahaniem. Zupełnie niesłusznie, jak się okazało.
Poza faktem, że nie za bardzo wiem, kiedy właściwie miało miejsce wygnanie starego księcia nie mam do tej komedii żadnych zastrzeżeń.
Moją ulubioną postacią stała się z miejsca Rozalinda. Sprytna, o ostrym...