Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Więc tak... Trochę się zawiodłam. Poprzednie części dały mi naprawdę ogromną dawkę rozrywki i były dla mnie nad wyraz dobre, ale tutaj nie mogłam się wkręcić i pogubiłam się. Autor rozszerza świat, wprowadza nowe postacie i nowe wątki, ale dla mnie było to dość ciężkie przyswoić wszystko na raz. Czytało mi się tą książkę płynnie, język autora się nie zmienił, więc nadal była to doza przyjemności, ale mimo to te nowe obyczaje, krainy wymagały ode mnie większego skupienia i trochę nie wkręcałam się w historię z każdą kolejną kartką, przez co odkładałam książkę na bok i nie byłam ciekawa co dalej. Rozumiem cały zabieg poszerzenia świata i akceptuję konieczność wprowadzenia w to czytelnika, ale po tak dobrych poprzednich częściach, które aż kipiały od nadmiaru akcji i w których akcja nakręcała się z każdą kolejną stroną to tutaj mamy przestój, uspokojenie i po prostu płyniemy z nurtem opowieści bardzo spokojnie i powoli. Brakowało mi tych intryg i zwrotów akcji, do których przyzwyczaił mnie autor, ale z drugiej strony to pozwoliło mi zapoznać się ze wspaniale rozwijającymi się w tej części postaciami np. Jamiego i Cersei oraz z nieco błądzącymi postaciami Aryi i Sansy.

Więc tak... Trochę się zawiodłam. Poprzednie części dały mi naprawdę ogromną dawkę rozrywki i były dla mnie nad wyraz dobre, ale tutaj nie mogłam się wkręcić i pogubiłam się. Autor rozszerza świat, wprowadza nowe postacie i nowe wątki, ale dla mnie było to dość ciężkie przyswoić wszystko na raz. Czytało mi się tą książkę płynnie, język autora się nie zmienił, więc nadal...

No i to było coś czego absolutnie się nie spodziewałam!
Majstersztyk!

Czytając już kolejną książkę z jakiejkolwiek serii, nie spodziewam się wielkich zachwytów, bo z reguły już ich nie ma jeśli się patrzy przez pryzmat pierwszej części danej serii. Zaczynając czwartą część serii ,,Pieśń lodu i ognia'', nie spodziewałam się niczego wielkiego, tym bardziej, że poprzednie części (z wyjątkiem pierwszej) były dla mnie po prostu dobre i miałam odczucia lekko ponad neutralne na plus.
Ta część była istną bombą. Zaskoczyła mnie, rozbawiła, zszokowała, dała mi do myślenia i zaciekawiła. Jednym słowem wciskała mnie mocno w fotel i zabierała dech. Nabrałam jeszcze większego podziwu dla twórczości G.R.R. Martina. Nie wiem jak on to robi, ale manipuluje mną jak chce, a ja się daję jak małe dziecko i jeszcze mi się to okropnie podoba. Żyłam tą książką jak mało, którą dlatego jeszcze raz polecam tą serię z całego serca i na pewno nie mogę odradzić jej kontynuacji wszystkim, którzy szukają odpowiedzi na pytanie czy warto. Nie zastanawiajcie się. Warto podążyć za tą historią dalej. Warto otworzyć tą książkę na pierwszej stronie i rozpocząć relaks.

No i to było coś czego absolutnie się nie spodziewałam!
Majstersztyk!

Czytając już kolejną książkę z jakiejkolwiek serii, nie spodziewam się wielkich zachwytów, bo z reguły już ich nie ma jeśli się patrzy przez pryzmat pierwszej części danej serii. Zaczynając czwartą część serii ,,Pieśń lodu i ognia'', nie spodziewałam się niczego wielkiego, tym bardziej, że poprzednie...

Moim zdaniem trzecia część cyklu nie odstaje poziomem od poprzedniej. Wydaje mi się jednak, że osobiście oczekiwałam troszkę więcej. Nie potrafię ocenić tej książki wyżej, bo nie zachłysnęłam się nią i nie wciskała mnie w fotel. Przyjemnie się ją czytało, lekki język, płynna historia i po prostu dobra lektura na wieczór, ale nie było tak, żebym nie mogła się od niej oderwać, nie było tak jak przy pierwszej części, że faktycznie mocno łaknęłam tego świata i mocniej wszystko odczuwałam.
Końcówka troszkę mocniej trzymająca napięcie niż cała reszta, a poza tym po prostu odpowiednia lektura w odpowiednim czasie dla mnie. Coś czego długo szukałam żeby wyrwać się z dołka zastoju czytelniczego. Dobry cykl, który zabrał mnie w ciekawa podróż i jestem chętna podróżować dalej.
Nie można nic zarzucić autorowi. W sumie nie zmieniłabym nic. W żadnym momencie się nie nudziłam. Świetnie wykonana robota. Świetnie wykreowane postacie. Świetnie stworzony świat. Brak zbędnych opisów. Wszystko zachowane w umiarze.
Polecam, bo nie warto odstawiać tej historii w tym momencie jeśli ktoś się nad tym zastanawia. Jest w porządku i jest przyjemnie. Nie wieje nudą.

Moim zdaniem trzecia część cyklu nie odstaje poziomem od poprzedniej. Wydaje mi się jednak, że osobiście oczekiwałam troszkę więcej. Nie potrafię ocenić tej książki wyżej, bo nie zachłysnęłam się nią i nie wciskała mnie w fotel. Przyjemnie się ją czytało, lekki język, płynna historia i po prostu dobra lektura na wieczór, ale nie było tak, żebym nie mogła się od niej...