Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jest to z pewnością książka w głównej mierze oparta na grotesce. Głównym bohaterem jest bękart, mieszkający u zakonnic razem z innymi dziećmi. Jest on intrygującym narratorem. Możemy wyczuć, że tą historię faktycznie opowiada ktoś bardzo młody, borykający się z tym, że został porzucony przez ludzi, którzy powinni go kochać, a jednocześnie wyraża na ogół cały czas swoje poczucie humoru (całkiem niezłe), wulgarność i realistyczne podejście do życia, a także własnej przyszłości. Styl Filipa Zawady jest cudownie ludzki i chętnie po coś tego autora jeszcze sięgnę.

Jest to z pewnością książka w głównej mierze oparta na grotesce. Głównym bohaterem jest bękart, mieszkający u zakonnic razem z innymi dziećmi. Jest on intrygującym narratorem. Możemy wyczuć, że tą historię faktycznie opowiada ktoś bardzo młody, borykający się z tym, że został porzucony prz...

Rozwiń

Zwiń

Rewelacyjny reportaż, ukazujący psychopatię w całkowicie inny sposób. Widać od razu, że Kevin Dutton skrupulatnie przygotował sobie materiały na poparcie swoich tez, w tym sam jeździł w najróżniejsze miejsca i spotykał najdziwniejszych ludzi, obracających się w temacie zaburzeń psychicznych. Fascynująca lektura i nawet, jak na klimat, w którym została napisana, nie jest absolutnie nużąca czy "za sucha" dla czytelnika.

Rewelacyjny reportaż, ukazujący psychopatię w całkowicie inny sposób. Widać od razu, że Kevin Dutton skrupulatnie przygotował sobie materiały na poparcie swoich tez, w tym sam jeździł w najróżniejsze miejsca i spotykał najdziwniejszych ludzi, obracających się w temacie zaburzeń psychicznyc...

Rozwiń

Zwiń

Tak jak moja ocena, tak samo brzmi moja opinia. Powiedzmy, że opowiadania w troszkę większej połowie mi się podobały. Oczywiście, czytając Kinga, trzeba się wcześniej zastanowić, czy nie przeszkadza wam jego podejście do roli kobiety i lekko seksistowskie podejście oraz umiłowanie do dziwnych scen erotycznych. W pewnym stopniu te opowiadania były bardzo dziwne. Nie jestem w stanie na ich temat dać jakiejkolwiek szerszej opinii, bo w głowie mam chaos. Przypuszczam, że te historie też na długo ze mną nie zostaną, z kilkoma wyjątkami np. opowiadanie UR, które bardzo polecam. Dodatkowo, na koniec wysuwa się wniosek, że autor może mieć zaburzenia psychiczne, które przelewa na papier, zamiast w rzeczywistość.

Tak jak moja ocena, tak samo brzmi moja opinia. Powiedzmy, że opowiadania w troszkę większej połowie mi się podobały. Oczywiście, czytając Kinga, trzeba się wcześniej zastanowić, czy nie przeszkadza wam jego podejście do roli kobiety i lekko seksistowskie podejście oraz umiłowanie do dziwn...

Rozwiń

Zwiń

Dobry tom, aczkolwiek nie trzymał mnie w napięciu tak jak drugi. W tym wypadku nie chciało mi się wręcz obgryzać paznokci ze zdenerwowania, co dalej może się stać. Irytują dodatkowo tutaj niedokończone wątki, o których raczej się nic nie dowiemy, bo to najprawdopodobniej ostatni tom z tej serii. Chyba, że wyjdą jakieś dodatki w przyszłości, kto wie. Najbardziej dobijający jest niezakończony wątek Lali, bo tak naprawdę nie wiemy, co się stało z jej ukochanym, nie wiemy, co ona czuła. Tak samo wątek jabłek - wspomniany na ostatniej stronie, ale najwidoczniej chyba jestem za głupia, żeby zrozumieć, o co chodziło. Mogę się tylko domyślać teorii, ale jest to trudne. Wolałabym mieć (jeśli o to chodzi) wszystko czarno na białym. Poza tym, jest to przyjemna, cozy rozrywka, taka otulająca w środku.

Dobry tom, aczkolwiek nie trzymał mnie w napięciu tak jak drugi. W tym wypadku nie chciało mi się wręcz obgryzać paznokci ze zdenerwowania, co dalej może się stać. Irytują dodatkowo tutaj niedokończone wątki, o których raczej się nic nie dowiemy, bo to najprawdopodobniej ostatni tom z tej ...

Rozwiń

Zwiń