Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Idealnie sprawdziła się na podróż pociągiem! I choć miałam parę zastrzeżeń jeśli chodzi o tłumaczenie (miałam wrażenie, że w niektórych momentach zdania wychodziły dość koślawo), to spełniła swoją rolę. Pewnie sięgnę po drugi tom!

Idealnie sprawdziła się na podróż pociągiem! I choć miałam parę zastrzeżeń jeśli chodzi o tłumaczenie (miałam wrażenie, że w niektórych momentach zdania wychodziły dość koślawo), to spełniła swoją rolę. Pewnie sięgnę po drugi tom!

Po tylu zachwytach spodziewałam się czegoś naprawdę super, a dostałam prostą i dość naiwną historię, o której zapomnę pewnie po dwóch tygodniach. Wielka szkoda...

Po tylu zachwytach spodziewałam się czegoś naprawdę super, a dostałam prostą i dość naiwną historię, o której zapomnę pewnie po dwóch tygodniach. Wielka szkoda...

To już była ostatnia szansa, jaką dałam tej autorce. Żadne z tych opowiadań mnie nie ruszyło i mam podobne odczucia jak przy poprzedniej książce Keegan - że to literatura, która bardzo chce być o czymś, ale nie do końca jej to wychodzi

To już była ostatnia szansa, jaką dałam tej autorce. Żadne z tych opowiadań mnie nie ruszyło i mam podobne odczucia jak przy poprzedniej książce Keegan - że to literatura, która bardzo chce być o czymś, ale nie do końca jej to wychodzi

To mogłyby być maksymalna ocena, ale coś mi nie zagrało w formie. W pewnym momencie trochę gubiłam się w ciągu myślowym autorki i nie mogłam się odnaleźć.

To mogłyby być maksymalna ocena, ale coś mi nie zagrało w formie. W pewnym momencie trochę gubiłam się w ciągu myślowym autorki i nie mogłam się odnaleźć.

Zdecydowanie najsłabsza część całego cyklu, do tej pory. Kompletnie nie interesowała mnie ani zagadka, ani losy bohaterów.

Zdecydowanie najsłabsza część całego cyklu, do tej pory. Kompletnie nie interesowała mnie ani zagadka, ani losy bohaterów.

Spodziewałam się raczej dużej liczby ciekawostek i ciekawych przypadków, a dostałam podręcznik z ciekawą okładką. Niestety nie tego oczekiwałam od tej książki.

Spodziewałam się raczej dużej liczby ciekawostek i ciekawych przypadków, a dostałam podręcznik z ciekawą okładką. Niestety nie tego oczekiwałam od tej książki.

Jedna z tych autofikcji, które naprawdę mi podeszły, a to już niemały sukces.

Jedna z tych autofikcji, które naprawdę mi podeszły, a to już niemały sukces.

No nie, ale dlaczego to zaczęło się nawet dobrze, a przeszło w recytowanie prawd życiowych jakby pisał to coach życiowy na kocimiętce? Zbyt proste, zbyt naiwne i zbyt łopatologiczne. Przeczytałam na raz i pewnie szybko zapomnę.

No nie, ale dlaczego to zaczęło się nawet dobrze, a przeszło w recytowanie prawd życiowych jakby pisał to coach życiowy na kocimiętce? Zbyt proste, zbyt naiwne i zbyt łopatologiczne. Przeczytałam na raz i pewnie szybko zapomnę.

Niestety DNF w 70%

Jejst to pierwszy ArtRage, którego nie doczytam do końca, ale kompletnie nie czuję się związana z tą historią i jej bohaterami. Ani w audiobooku, ani w ebooku, nie jestem w stanie się z nią w żaden sposób połączyć. Może po prostu polska proza współczesna o wsi nie jest dla mnie...

Niestety DNF w 70%

Jejst to pierwszy ArtRage, którego nie doczytam do końca, ale kompletnie nie czuję się związana z tą historią i jej bohaterami. Ani w audiobooku, ani w ebooku, nie jestem w stanie się z nią w żaden sposób połączyć. Może po prostu polska proza współczesna o wsi nie jest dla mnie...

Okazuje się, że gdy na początku stwierdziłam, że chyba nie powinnam czytać tej książki, to miałam całkowitą rację. Pomijam już fakt, że Collins zawsze miała dla mnie specyficzny styl, który jeszcze wtedy mnie, jako młodego czytelnika aż tak bardzo nie kuł w oczy. Teraz momentami miałam poczucie, jakbym boso chodziła po piaszczystej drodze - niby da się przejść, ale jednak coś uwiera.

A jednak całą książkę dla mnie położyła niestety fabuła. Kompletnie nie uwierzyłam w te postacie i w ich motywacje, a już na pewno w ich uczucia. Wszystko wydawało mi się sztuczne i przyklejone na ślinę. Wielka szkoda, bo trylogię Igrzysk śmierci wspominam bardzo dobrze. A po tej książce pozostał jednak pewien niesmak.

Okazuje się, że gdy na początku stwierdziłam, że chyba nie powinnam czytać tej książki, to miałam całkowitą rację. Pomijam już fakt, że Collins zawsze miała dla mnie specyficzny styl, który jeszcze wtedy mnie, jako młodego czytelnika aż tak bardzo nie kuł w oczy. Teraz momentami miałam poczucie, jakbym boso chodziła po piaszczystej drodze - niby da się przejść, ale jednak...

Mega przyjemny kryminał, najlepiej do przesłuchania na raz. Ale nie jestem pewna, czy sięgnę po drugi tom w najbliższym czasie.

Mega przyjemny kryminał, najlepiej do przesłuchania na raz. Ale nie jestem pewna, czy sięgnę po drugi tom w najbliższym czasie.

Na pewno jest to książka brutalna i straszna, bo rzadko się zdarza, żebym musiała robić przerwy w lekturze. Tu zdecydowanie jest to wskazane. Ale książka ma nie tylko szokować...

Zdecydowanie brakuje mi tu opisu samego procesu. Sama wzmianka na kilku ostatnich stronach, to zdecydowanie za mało

Na pewno jest to książka brutalna i straszna, bo rzadko się zdarza, żebym musiała robić przerwy w lekturze. Tu zdecydowanie jest to wskazane. Ale książka ma nie tylko szokować...

Zdecydowanie brakuje mi tu opisu samego procesu. Sama wzmianka na kilku ostatnich stronach, to zdecydowanie za mało

Co się nawywracałam oczami przy tej powieści, to moje. Nie przekonała mnie do siebie ani fabułą, a ani bohaterami. Fabuła mnie nużyła, a bohaterowie non stop wkurzali. Daje jej dwa tygodnie w mojej głowie I pewnie dość szybko o niej zapomnę

Co się nawywracałam oczami przy tej powieści, to moje. Nie przekonała mnie do siebie ani fabułą, a ani bohaterami. Fabuła mnie nużyła, a bohaterowie non stop wkurzali. Daje jej dwa tygodnie w mojej głowie I pewnie dość szybko o niej zapomnę

Nie twierdzę oczywiście, że jest to zła książka. temat jest jak najbardziej ważny i cieszę się, że ktoś go poruszył, bo to co się dzieje, jest po prostu skandaliczne. Aż skóra cierpnie.

Ale, miałam problem z tym jak ten reportaż jest napisany. Literówki i czasami bardzo dziwnie skonstruowane zdania kompletnie wybijały mnie z rytmu. Nie jestem też fanką zakończenia tego reportażu -ta ostatnia część wydaje mi się wciśnięta na siłę. Poprzednia część miała w mojej opinii zdecydowanie lepsze i mocniejsze zakończenie.

Nie twierdzę oczywiście, że jest to zła książka. temat jest jak najbardziej ważny i cieszę się, że ktoś go poruszył, bo to co się dzieje, jest po prostu skandaliczne. Aż skóra cierpnie.

Ale, miałam problem z tym jak ten reportaż jest napisany. Literówki i czasami bardzo dziwnie skonstruowane zdania kompletnie wybijały mnie z rytmu. Nie jestem też fanką zakończenia tego...

To po prostu trzeba przeczytać

To po prostu trzeba przeczytać

O wiele lepsza część niż druga. Aż znowu chce się słuchać dalej.

O wiele lepsza część niż druga. Aż znowu chce się słuchać dalej.

Czy teraz żałuję, że nie mam fizycznego egzemplarza? Tak

Czy prawdopodobnie w najbliższym czasie się w niego zaopatrzę? Prawdopodobnie

Jak na razie moja ulubiona pozycja z tego gatunku.

Czy teraz żałuję, że nie mam fizycznego egzemplarza? Tak

Czy prawdopodobnie w najbliższym czasie się w niego zaopatrzę? Prawdopodobnie

Jak na razie moja ulubiona pozycja z tego gatunku.

Audiobook uwypuklił wszelkie wady tej książki. Od tego, że bohaterowie przez lata nie przechodzą praktycznie żadnej przemiany, do wielokrotnych powtórzeń, na które zapewne w formie pisemnej nie zwróciłabym aż takiej uwagi.

Świat przedstawiony bardzo prosto w formie, którą najczęściej widzą dzieci, czyli zero jedynkowo (albo jest ktoś dobry, albo zły - szarość nie istnieje). Sama fabuła i zachowania bohaterów są z kolei do bólu przewidywalne.

Mogłabym ją wpisać na listę pod - ważny temat, ale słaba książka.

Audiobook uwypuklił wszelkie wady tej książki. Od tego, że bohaterowie przez lata nie przechodzą praktycznie żadnej przemiany, do wielokrotnych powtórzeń, na które zapewne w formie pisemnej nie zwróciłabym aż takiej uwagi.

Świat przedstawiony bardzo prosto w formie, którą najczęściej widzą dzieci, czyli zero jedynkowo (albo jest ktoś dobry, albo zły - szarość nie...

Naprawdę próbowałam, ale kompletnie pokonał mnie język w tej książce. Czułam się, jakby mną a całą ta historią, która miała mnie zachwycić wyrósł nagle gigantyczny mur, którego nie dało się ani przeskoczyć, ani w żaden sposób przebić.

Naprawdę próbowałam, ale kompletnie pokonał mnie język w tej książce. Czułam się, jakby mną a całą ta historią, która miała mnie zachwycić wyrósł nagle gigantyczny mur, którego nie dało się ani przeskoczyć, ani w żaden sposób przebić.