Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Można paść ze śmiechu, a jednocześnie płakać nad ludzką ułomnością. Myślę, że to dzieło ponadczasowe, gdyż na każdym kroku można spotkać takie Dulskie, które to komuś prawią morały, a same są nie lepsze. Zakłamanie ludzkie jest tak powszechne - było, jest i będzie. No bo "co ludzie powiedzą?!" Jest to utwór na tyle krótki, że każdy powinien się z nim zapoznać i najlepiej - wyciągnąć odpowiednie wnioski.

Można paść ze śmiechu, a jednocześnie płakać nad ludzką ułomnością. Myślę, że to dzieło ponadczasowe, gdyż na każdym kroku można spotkać takie Dulskie, które to komuś prawią morały, a same są nie lepsze. Zakłamanie ludzkie jest tak powszechne - było, jest i będzie. No bo "co ludzie p...

Rozwiń

Zwiń

Jak już niektóym wiadomo, jak posiadam jakąś książkę w wersji papierowej i udaje mi się znaleźć audiobooka, to lecę potem na dwa fronty, w zależności od możliwości.
Szczerze przyznam, że nie chciałabym żyć w czasach opisywanych przez Austen. Żal mi bohaterów i tego, że ich życie toczyło się wokół poszukiwań męża z braku laku jakiegokolwiek, byle tylko uniknąć staropanieństwa.
Moją ulubioną postacią był pan Bennet i chyba tylko on. Wszystkie te niedomówienia, plotki, łatwowierność...
Zdecydowanie bardziej do gustu przypadł mi audiobook, bo sama książka ciężko wchodziła, głównie ze względu na język.
Co nie zmienia faktu, że autorka na tamte czasy, wykazała się dużym talentem - dlatego gwiazdka więcej.

Jak już niektóym wiadomo, jak posiadam jakąś książkę w wersji papierowej i udaje mi się znaleźć audiobooka, to lecę potem na dwa fronty, w zależności od możliwości.
Szczerze przyznam, że nie chciałabym żyć w czasach opisywanych przez Austen. Żal mi bohaterów i tego, że ich życie toczyło si...

Rozwiń

Zwiń

Daję 4 tylko dlatego, że było to moje drugie spotkanie z panią Gabrielą, pierwszą książką jaką czytałam byłam zachwycona, lubię jej osobę w mediach społecznościowych i mam nadzieję, że kolejna książa po jaką sięgnę, będzie inna niż TO, bo TO było... nie wiem sama - słabe.
Czułam się, jakby całość pisała trzynastolatka (nie ujmując trzynastolatkom), a żeby "dzieło" było bardziej ambitne, to powplatała tam "mądre" cytaty psychologów i innych filozofów.
Takie to było chaotyczne, nijakie, nudne. Postacie płytkie, stereotypowe (domyślam się, że może celowo, ale bez przesady); te angielskie wstawki takie puste typu "dżizas!, oł noł, noł łej", jeszcze po co ta autoreklama? Wystarczyło o tym w podziękowaniach. Strasznie mnie to zmęczyło, ale dotrwałam do końca. Po drugą część nie sięgnę na pewno i mam nadzieję, że książki, które posiadam, były warte swojej ceny.
Po "Zostań moim aniołem" jestem absolutnie zaskoczona taką płycizną. Przykro mi.

Daję 4 tylko dlatego, że było to moje drugie spotkanie z panią Gabrielą, pierwszą książką jaką czytałam byłam zachwycona, lubię jej osobę w mediach społecznościowych i mam nadzieję, że kolejna książa po jaką sięgnę, będzie inna niż TO, bo TO było... nie wiem sama - słabe.
Czułam się, jakby...

Rozwiń

Zwiń

Tutaj chyba już przyzwyczaiłam się do stylu pisarki i było mi łatwiej. Intrygująca postać Lucki, którego poznajemy w pierwszej części. Fajnie przemyślany temat, wciągająca bardziej niż pierwsza część. Również dostajemy w pakiecie pikantny romas. Lubię takie połączenia.

Tutaj chyba już przyzwyczaiłam się do stylu pisarki i było mi łatwiej. Intrygująca postać Lucki, którego poznajemy w pierwszej części. Fajnie przemyślany temat, wciągająca bardziej niż pierwsza część. Również dostajemy w pakiecie pikantny romas. Lubię takie połączenia.

W tym przypadku im dalej w las, tym lepiej :D Przemyślana, bardzo przemyślana - nie wiem czy intryga to odpowiednie słowo - ale na pewno całość. Fajna trylogia, gdzie możemy ruszyć głową, dostać smaczków w bonusie i świetnie się bawić. Krótko, zwięźle i na temat. Co prawda końcówki można się domyślić, ale nie psuje to naszej zabawy.
Ostatnia część podobała mi się najbardziej i serdecznie polecam całość.

W tym przypadku im dalej w las, tym lepiej :D Przemyślana, bardzo przemyślana - nie wiem czy intryga to odpowiednie słowo - ale na pewno całość. Fajna trylogia, gdzie możemy ruszyć głową, dostać smaczków w bonusie i świetnie się bawić. Krótko, zwięźle i na temat. Co prawda końcówki można s...

Rozwiń

Zwiń

Miło było czytać książkę, gdzie miejsca akcji były w okolicy, niedaleko której mieszkam. Fajne uczucie :) Na początku trudno było mi się przyzwyczaić do adwokackiego slangu. Nie słucham ani rapu, ani hip-hopu i może też dlatego drażniło mnie "porozumiewanie się" bohaterów, za pomocą cytatów z tychże dzieł.
Fajny romas w tle, dość pikantny - ostrzeżenie dla wrażliwych :P
Dla mnie? Fajna, zgrabna pozycja na pogodne dni.

Miło było czytać książkę, gdzie miejsca akcji były w okolicy, niedaleko której mieszkam. Fajne uczucie :) Na początku trudno było mi się przyzwyczaić do adwokackiego slangu. Nie słucham ani rapu, ani hip-hopu i może też dlatego drażniło mnie "porozumiewanie się" bohaterów, za pom...

Rozwiń

Zwiń

Zdecydowanie "Zapomniany ogród" i "Strażnik tajemnic" były lepsze.
Pomimo zawiłości, części rzeczy można było się domyślić już w połowie książki, jednak najważniejsza zagadka mnie zaskoczyła, chociaż wiele wskazówek było na wyciągnięcie ręki i wszysztko wskoczyło na swoje miejsce.
Wiele wątków było rozpoczętych, ale autorce udało się je wszystkie podomykać.
Książka o tym, że winy i tajemnice przeszłości mogą nas dopaść nawet po wielu latach.

Zdecydowanie "Zapomniany ogród" i "Strażnik tajemnic" były lepsze.
Pomimo zawiłości, części rzeczy można było się domyślić już w połowie książki, jednak najważniejsza zagadka mnie zaskoczyła, chociaż wiele wskazówek było na wyciągnięcie ręki i wszysztko wskoczyło na swo...

Rozwiń

Zwiń

Nie tak dobra jak poprzednie, które czytałam, ale morał jest. Niektórych rzeczy można było łatwo się domyślić, jednak koniec zaskakuje.
Przede wszystkim, jest to książka bardzo smutna.
I o tym, jak nieumiejętność przyznania się do pewnych rzeczy, brak porozumienia i domysły mogą zaważyć na czyimś życiu - dosłownie.
Tak jak zakończenie robi wrażenie, tak całość była poprostu zwyczajna.

Nie tak dobra jak poprzednie, które czytałam, ale morał jest. Niektórych rzeczy można było łatwo się domyślić, jednak koniec zaskakuje.
Przede wszystkim, jest to książka bardzo smutna.
I o tym, jak nieumiejętność przyznania się do pewnych rzeczy, brak porozumienia i domysły mogą zaważyć na...

Rozwiń

Zwiń