Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książkę pożyczyłam od koleżanki, ale wcześniej kupiłam ja w prezencie jej córeczce. Nieskromnie muszę powiedzieć, że uważam, że książka którą sprezentowałam wywołała u mnie efekt ŁAŁ! A wszystko przez wybór ślicznej w moim odczuciu okładki (czasem takie wybory się jednak opłacają).

Nie mogłam się od niej oderwać czyta się jednym tchem i chce się więcej. Na szczęście jest drugi tom :).

Jest to naprawdę porządna literatura dla młodego czytelnia a i starszy znajdzie też coś dla siebie. Nie jest to też książka dla dzieci ponieważ są tu liczne retrospekcje w których młodsze dziecko może się trochę pogubić. To jest jedyny mankament książki. Choć z drugiej strony retrospekcje nadają tempa i mnie przez to czytało się ciekawiej. Dzięki nim możemy też lepiej zrozumieć rozgrywającą się fabułę.

Dojrzalszy czytelnik odnajdzie w książce odniesienia do prawdziwego świata. Są tu poruszone tematy funkcjonowania ekosystemów, przyjmowania odkryć naukowych przez społeczeństwo (dla mnie naukowca szczególnie ważne zagadnienie), podstawowych wartości, przyjaźni, miłości lojalności a także problemy z jakimi może się spotkać dziecko takie jak akceptacja we własnym środowisku. Jest też mocno zarysowany problem potrzeby ochrony środowiska i jakże obecnie aktualny różnic razowych i konfliktów z tego wynikających. Jest to naprawdę bardzo mądra lektura dla dzieci zastanawiających się nad swoim otoczeniem. Przedstawiony świat wydaje się być tworem bajkowym, ale tak naprawdę jest nam bliższy niż się może wydawać. W tym mikroskopijnym świecie odkrywamy problemy z jakimi na co dzień boryka się nasza Ziemia: nastawienie na natychmiastowy zysk, eksploatowanie bogactw, zapędy dyktatorskie, anonimowością i zobojętnienie.

Zabrzmiało poważnie, ale wszystko jest napisane ciepłym, prostym i pięknym językiem. Są tez oczywiście momenty wesołe i śmieszne.

Warto też zwrócić uwagę na szatę graficzną. Pojawiające się co jakiś czas rysunki idealnie współgrają z aktualną akcją. Są to ładne, nienachalne czarno-białe ilustracje. Mnie kojarzą się z francuskim/belgijskim komiksem.

Podsumowując – serdecznie polecam małym i dużym.

Książkę pożyczyłam od koleżanki, ale wcześniej kupiłam ja w prezencie jej córeczce. Nieskromnie muszę powiedzieć, że uważam, że książka którą sprezentowałam wywołała u mnie efekt ŁAŁ! A wszystko przez wybór ślicznej w moim odczuciu okładki (czasem takie wybory się jednak opłacają).

Nie mogłam się od niej oderwać czyta się jednym tchem i chce się więcej. Na szczęście jest...

Jest to proza która wprowadza w stan spokoju. Wszystko dzieje się w spowolnieniu tak jakby klimat opisywanych miejsc miał wpływ na czytelnika. Czytanie wprawia w błogostan, trochę jak by się było w transie jaki przezywają wirujący derwisze.

Fabuła toczy się dwutorowo. Pierwszy tor to historia Elli, która jest amerykańską żydówką (tu było moje pierwsze zdziwienie - muzułmanka pisze o żydówce?). Ella do niedawna była niepracującą matką, teraz znalazła pracę na pół etatu w wydawnictwie. Ma pisać wewnętrzne recenzje powieści które to wydawnictwo dostaje. I tak trafia w jej ręce "Słodkie bluźnierstwo", dzieło holenderskiego pisarza Aziza Zahary opowiadające o przyjaźni dwóch islamskich mistyków: Rumiego - poety i nauczyciela wiary oraz derwisza Szamsa (to jest nasz drugi tor). Ta powieść, którą poznajemy razem z Ellą sprawia, że spogląda ona na swoje życie pod zupełnie innym kontem. Na pozór dwa różne światy: współczesny Boston i XIII wieczna Konya wspaniale się uzupełniają.

Dzięki tej książce spojrzałam też trochę inaczej na islam. Bardziej mistycznie.

Jest to proza która wprowadza w stan spokoju. Wszystko dzieje się w spowolnieniu tak jakby klimat opisywanych miejsc miał wpływ na czytelnika. Czytanie wprawia w błogostan, trochę jak by się było w transie jaki przezywają wirujący derwisze.

Fabuła toczy się dwutorowo. Pierwszy tor to historia Elli, która jest amerykańską żydówką (tu było moje pierwsze zdziwienie -...

Kolejna odsłona historii o Cormoranie Strike znów jest dla mnie bardzo pozytywnym zaskoczeniem. W dalszym ciągu jestem oczarowana.

Czytało się ją błyskawicznie i do samego końca nie wiedziałam kto okaże się mordercą, przy okazji zdarzyło mi się kilka razy zmienić koncepcje kto zabił. A właściwe rozwiązanie okazało się naprawdę zaskakujące.

Podobało mi się, że akcja książki nie dotyczy tylko i wyłącznie samego śledztwa ale też wchodzi trochę głębie w życie Cormorana i jego asystentki Robin. Bardzo lubię też to, że główny detektyw nie jest super sprawnym, przystojnym detektywem, ale ma swoje problemy i ograniczenia, przez co jest postacią bardziej prawdziwą i taką z którą można się utożsamić. Interesującym elementem są też relacje detektywa z jego asystentką. Ciekawa jestem w jakim kierunku się dalej potoczą.

I kolejny plus to Londyn w tle. Strasznie lubię to miasto. W czasie czytania robiłam sobie też googlowską wycieczkę po miejscach o których czytałam.

A teraz czemu mimo tego że jestem zachwycona nie dałam jej 10/10. Wszystko przez dwa minusy. Po pierwsze troszkę za dużo postaci i się pogubiłam w nazwiskach. Na początku w ogóle nie ogarniałam kto jest kim. I drugi minus to brutalne morderstwo. Myślę że przez to miałam troszkę popsuty obraz całości.

Generalnie jestem jednak bardzo na tak. Już nie mogę się doczekać okazji w której będę mogła sięgnąć po "Żniwa zła". No i podobno ma być 4 część:)

Kolejna odsłona historii o Cormoranie Strike znów jest dla mnie bardzo pozytywnym zaskoczeniem. W dalszym ciągu jestem oczarowana.

Czytało się ją błyskawicznie i do samego końca nie wiedziałam kto okaże się mordercą, przy okazji zdarzyło mi się kilka razy zmienić koncepcje kto zabił. A właściwe rozwiązanie okazało się naprawdę zaskakujące.

Podobało mi się, że akcja...