Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fantasy w najczystszym wydaniu ;)
Takie pomieszanie klasyki z nowymi pomysłami, jednak jak najbardziej mnie do siebie przekonało. Zapewne mam sentyment do nieco gamoniowatych głównych bohaterów, a takim zdecydowanie przez większość wydarzeń jest Ben. No i zdecydowanie mam słabość do nieoczywistych postaci, a taką na pewno jest Rhys.
Na plus zadziałał również styl, w jakim opowiedziane są wydarzenia - wartki, nieprzekombinowany, po prostu ok. I to również lubię.
Mam nadzieję, że w niedalekiej przyszłości będę miała okazję poznać ciąg dalszy.

Fantasy w najczystszym wydaniu ;)
Takie pomieszanie klasyki z nowymi pomysłami, jednak jak najbardziej mnie do siebie przekonało. Zapewne mam sentyment do nieco gamoniowatych głównych bohaterów, a takim zdecydowanie przez większość wydarzeń jest Ben. No i zdecydowanie mam słabość do nieoczywistych postaci, a taką na pewno jest Rhys.
Na plus zadziałał również styl, w jakim...

Każdemu, kto planuje przeczytać "Diunę" zdecydowanie odradzam czytanie streszczenia z tylej okładki - zdradza jakieś 90% fabuły!!! Na szczęście ostatnie 100-150 stron jest bardzo wciągające, pewnie w ramach zadośćuczynienia za poprzednie.
Nie podobały mi się tutaj również diabolo częste wtrącenia myśli, jakie świtały bohaterom, np. na jednej stronie mamy nic nie wnoszący komentarz myślowy Paula, równie niepotrzebną myśl Jessiki oraz pomysł Duncana (także niepotrzebny). A takich fragmentów jest pełno. Jak dla mnie - zapychacze, które omal zraziły mnie do czytania.
Jednak ostatnie fragmenty były tak rewelacyjne, że już zaczęłam tom 2. Omijając blurpa oraz prolog, bo to również jeden wielki spoiler.

Każdemu, kto planuje przeczytać "Diunę" zdecydowanie odradzam czytanie streszczenia z tylej okładki - zdradza jakieś 90% fabuły!!! Na szczęście ostatnie 100-150 stron jest bardzo wciągające, pewnie w ramach zadośćuczynienia za poprzednie.
Nie podobały mi się tutaj również diabolo częste wtrącenia myśli, jakie świtały bohaterom, np. na jednej stronie mamy nic nie wnoszący...

Ależ to było ciekawe :) Książka jest napisana w świetnym stylu, pełna barwnych opisów i zaskakujących momentów. Chwilami rzeczywiście trudno było mi się od niej oderwać.

Zawsze lubiłam książki, których akcja toczy się w starożytności lub średniowieczu, więc ta idealnie trafiła w mój książkowy gust. Szczególnie doceniam fragmenty o budowie kościoła (nie tytułowej katedry - tej akurat praktycznie tu nie ma) oraz życiu mieszkańców Barcelony i tragarzy portowych. Zwróciłam też uwagę na rozdziały, gdzie pojawiali się starozakonni.

Całość jest interesująca, ale nie mogę powiedzieć, że któryś z bohaterów stał się moim nowym ulubieńcem. I tu właśnie jest pies pogrzebany - nikogo jakoś specjalnie nie polubiłam, nikt nie wzbudził u mnie silniejszych emocji. A szkoda, bo przewinęła się pełna gama postaci.

Ależ to było ciekawe :) Książka jest napisana w świetnym stylu, pełna barwnych opisów i zaskakujących momentów. Chwilami rzeczywiście trudno było mi się od niej oderwać.

Zawsze lubiłam książki, których akcja toczy się w starożytności lub średniowieczu, więc ta idealnie trafiła w mój książkowy gust. Szczególnie doceniam fragmenty o budowie kościoła (nie tytułowej katedry -...