Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Podchodziłem trochę jak pies do jeża do nowej inicjatywy Egmontu w postaci ,,Epic Collection”. Jest już tyle wspaniałych serii, tyle świetnych tytułów, że jest mi naprawdę ciężko wybrać co mam kupić w danym miesiącu. Ale obserwowałem jak w zastraszającym tempie ucieka nakład ,,Ostatnich łowów Kravena” (teraz na szczęście wrócił) i koniec końców postanowiłem zainwestować tą stówkę w ten tytuł. I szczerze powiem, że nie żałuję ani złotówki. Nie chcę tutaj rozwodzić się nad fabułą oraz warstwą wizualną. Bardziej chcę w tym wpisie przedstawić swoje odczucia i przemyślenia. Komiks do mnie (dla prawie trzydziestoletniego chłopa) jest niesamowicie ludzki, mimo całej superbohaterskiej otoczki. Identyfikowałem się z Peterem Parkerem, z jego problemami finansowymi, uczuciowymi itd. W fabule czuć, że mimo przeciwności losów, mimo problemów to nadal warto być dobrym człowiekiem. Warto mieć nadzieję na to, że wcześniej czy później na pewno zdarzy się coś dobrego. Komiks poruszał we mnie takie struny, których dawno żadne dzieło nie poruszało. Poczułem, że komiks jest tak strasznie blisko realnego świata. Jest to niesamowicie przyjemne wrażenie. Gdzieś widziałem/słyszałem opinię, że ,,Ostatnie łowy Kravena” to Dostojewski wśród komiksów. I szczerze muszę przyznać, że coś w tym ewidentnie jest.

Podchodziłem trochę jak pies do jeża do nowej inicjatywy Egmontu w postaci ,,Epic Collection”. Jest już tyle wspaniałych serii, tyle świetnych tytułów, że jest mi naprawdę ciężko wybrać co mam kupić w danym miesiącu. Ale obserwowałem jak w zastraszającym tempie ucieka nakład ,,Ostatnich łowów Kravena” (teraz na szczęście wrócił) i koniec końców postanowiłem zainwestować tą...

,,Powrót z gwiazd” opowiada o astronaucie Halu Breggu, który na skutek paradoksu czasowego Einseteina, powrócił na Ziemię po prawie 150-letniej podróży. Bohater wraca na zupełnie ,,obcą” planetę i próbuje zrozumieć zmiany jakie zaszły od jego wylotu go gwiazd. Wydaję mi się, że głównym motywem wokół którego Lem krąży jest proces betryzacji, czyli szcztucznego zapobieganiu chęci podejmowania niepotrzebnego ryzyka. Autor w swej książce kreuje świat dostatku, przepychu,, gdzie nie ma pracy, ponieważ wykonują ją automaty ale my, jako Czytelnicy, czujemy, że jest to świat kroczący małymi krokami ku upadkowi. Świat, gdzie niby wszystko jest na wyciągnięcie ręki, ale paradoksalnie brakuje w nim w pewnym stopniu człowieka. Ponieważ świat z powieści jest miejscem, gdzie nie ma potrzeby ryzykować własnym zdrowiem czy życiem w imię nauki, miłości, rozwoju i przez to nieubłaganie zmierza ku upadkowi. Wydaję mi się, że idealnym uzupełnieniem ,,Powrotu z gwiazd” jest ,,Wehikuł czasu” George'a Wellsa. Po pierwsze pokazuje, że rozwój ludzkości jest poniekąd zależny od chęci podejmowania ryzyka. A po drugie pokazuje świat co może stać się ze światem, gdzie głównym celem człowieka jest po prostu przeżyć, żyć z dnia na dzień. Wydaje się, że Lem inspiruje się dziełem Wellsa, ponieważ przedstawia świat chwilę przed upadkiem Elojów (ludzie) i rewolucją klasy pracującej, czyli Morloków (automaty, roboty). ,,Powrót z gwiazd” jest niezwykle ciekawą oraz intrygującą lekturą, skłaniającą do refleksji na temat rozwoju cywilizacji oraz zadającą filozoficzne pytanie co to znaczy być człowiekiem.

,,Powrót z gwiazd” opowiada o astronaucie Halu Breggu, który na skutek paradoksu czasowego Einseteina, powrócił na Ziemię po prawie 150-letniej podróży. Bohater wraca na zupełnie ,,obcą” planetę i próbuje zrozumieć zmiany jakie zaszły od jego wylotu go gwiazd. Wydaję mi się, że głównym motywem wokół którego Lem krąży jest proces betryzacji, czyli szcztucznego zapobieganiu...

,,Prosto z piekła" jest niesamowicie przytłaczającą, ale i także satysfakcjonującą lekturą. Scenariusz Alana Moora próbuje wniknąć w psychopatyczny umysł (domniemanego przez autora komiksu) Kubę Rozpruwacza. Podróż do świadomości mordercy zabierze czytelnika w głąb królewskich intryg, a także mistycyzmu, okultyzmu oraz tajemnych organizacji. Kreska Eddiego Campbella (bliska szkicowi niż rzeczywistych rysunków) idealnie podkreśla brud, zgniliznę świata przedstawionego. Rysownik idealnie współgra z scenarzystą, podkreślając walory opisywanej historii. Bardzo mocna, bolesna historia dla wymagającego czytelnika.

,,Prosto z piekła" jest niesamowicie przytłaczającą, ale i także satysfakcjonującą lekturą. Scenariusz Alana Moora próbuje wniknąć w psychopatyczny umysł (domniemanego przez autora komiksu) Kubę Rozpruwacza. Podróż do świadomości mordercy zabierze czytelnika w głąb królewskich intryg, a także mistycyzmu, okultyzmu oraz tajemnych organizacji. Kreska Eddiego Campbella (bliska...