Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Już jakiś czas temu zaczęłam robić drzewo generalogiczne i udało się nawet dojść daleko wstecz, ale faktycznie przed lekturą tej książki nie zdawałam sobie sprawy w jakich warunkach żyły te kobiety, moje przodkinie. A większość z nich to były chłopki. Bardzo otwierająca oczy.

Już jakiś czas temu zaczęłam robić drzewo generalogiczne i udało się nawet dojść daleko wstecz, ale faktycznie przed lekturą tej książki nie zdawałam sobie sprawy w jakich warunkach żyły te kobiety, moje przodkinie. A większość z nich to były chłopki. Bardzo otwierająca oczy.

Bardzo mi się podobała, w szczególności realistyczne podejście do "ogarnięcia" w chwili kryzysu - każdemu się wydaje, że jak nadejdzie apokalipsa, to akurat on przeżyje, bo umie sobie poradzić i szybko działa. W tak naprawdę połowa z nas umrze przez taką głupotę, jak nie zabranie ze sobą wody i ło. Szybko się czyta i wciąga.

Bardzo mi się podobała, w szczególności realistyczne podejście do "ogarnięcia" w chwili kryzysu - każdemu się wydaje, że jak nadejdzie apokalipsa, to akurat on przeżyje, bo umie sobie poradzić i szybko działa. W tak naprawdę połowa z nas umrze przez taką głupotę, jak nie zabranie...

Rozwiń

Zwiń

Na wstępie ciężko się było wczuć przez mnóstwo nieznanych nazw - to była moja pierwsza islandzka książka. Ale jak się już dało spokój próbom zorientowania się w terenie, to czytało się to bardzo przyjemnie.

Na wstępie ciężko się było wczuć przez mnóstwo nieznanych nazw - to była moja pierwsza islandzka książka. Ale jak się już dało spokój próbom zorientowania się w terenie, to czytało się to bardzo przyjemnie.

At first I felt as though I'm reading some sort of fanfiction, but after a while I managed to see depth into characters and overall it's a light, easy story for a nice evening.

At first I felt as though I'm reading some sort of fanfiction, but after a while I managed to see depth into characters and overall it's a light, easy story for a nice evening.

Bardzo dobre zakończenie tej historii.

Bardzo dobre zakończenie tej historii.

To jest BARDZO ciężka książka, choć trzeba autorowi przyznać, że jak na taką tematykę to i tak udało mu się zachować balans - tylko raz czy dwa żołądek podchodził mi do gardła. Przez resztę czasu po prostu robiłam przerwy w czytaniu.

To jest BARDZO ciężka książka, choć trzeba autorowi przyznać, że jak na taką tematykę to i tak udało mu się zachować balans - tylko raz czy dwa żołądek podchodził mi do gardła. Przez resztę czasu po prostu robiłam przerwy w czytaniu.