Shari L. Tapscott

📖🐲 Nawet przyjemna i szybko ją przeczytałam, ale główna bohaterka bywała dla mnie miejscami irytująca w swoim powierzchownym podejściu do związku z Grantem i zaplanowanego małżeństwa, nie mając nawet rozsądnego kandydata na męża. I tym znacznie większym skupieniem na wyglądzie, niż na esencji. I z takim podejściem to sorry, ale byłaby beznadziejną żoną dla tej biednej ofiary jak chociażby taki Grant, który kompletnie do niej nie pasował, ale jak głupia upierała się, żeby w tym układzie trwać. Płakanie po Grancie jest dla mnie kompletnie nie zrozumiałe, bo w ogóle nie widzimy tej pogłębiającej się czułości i przyjaźni. Autorka nas po prostu informuje, że tak było, ale tego nie pokazuje. Poza tym rodzice Lauren to też chodząca porażka rodzicielska, bo upupiają to dziecko i nie dają jej w ogóle dorosnąć i dalej starają się z niej robić małą, bezmyślną dziewczynkę. Osiemnastolatka ma nie zostać sama w domu na noc 😳? Wygodnie pominięto tu w ogóle temat pożądania i seksu za to ni z gruszki ni z pietruszki jest marzenie o ślubie. Nie mówię, że mają być od razu anatomiczne opisy zbliżeń, ale w przypadku ludzi którzy mają 18 i 20 lat całkowite zignorowanie tego aspektu życia jest nienaturalne. Tak samo związek z Grantem w takiej formie, jak to opisano, to może by się sprawdził w przypadku 15-16 latków, ale na pewno nie prawie dorosłych ludzi, którzy zasadniczo trzymają się za rączki i przytulają. Mimo wszystko ja przeczytałam szybko i w całości, więc ode mnie 6/10.