Alyson Noël wychowała się w Orange County w Kalifornii. Po szkole wyjechała do Myken w Grecji, a następnie przeprowadziła się na Manhattan, gdzie pracowała jako stewardessa. Wolny czas spędza w podróży, uciekając od życia na przedmieściach. Podczas jednej z takich podróży napisała powieść dla młodzieży Faking 19, w której opisuje współczesne życie nastolatków. Od tej pory Alyson Noël pisze; jest autorką między innymi Saving Zoe, Kiss & Blog czy Fly Me to the Moon. Jej nowy cykl “Nieśmiertelni” odniósł sukces. Zarówno pierwsza część – “Ever” – jak i druga – “Błękitna godzina” – są bestsellerami New York Timesa. Ukazała się też trzecia część cyklu, “Shadowland”.http://www.alysonnoel.com/
Zacznę tak... jak człowiek się nudzi to wszystko przeczyta...nawet takie gów*o i szmire jak to. Nie wiem do końca co mam myśleć o tej książce. Jest to pięć różnych historii, pięciu różnych autorek, inni główni bohaterowie, kompletnie coś innego od siebie. Pierwsza historia mnie wcale nie zachęciła. Zamysł był w miarę okay, ale to w jaki sposób to było napisane i jakie słownictwo było użyte to jedna wielka tragedia dla mnie do czytania. Więc początek nie zaprezentował tego dzieła najlepiej. Czytałem to dalej tylko dlatego, że mam w zwyczaju kończyć książki nawet jeśli nie do końca mi podchodzą. I trochę tutaj tą książkę uratowała reszta historii. Podsumowując oprócz tej pierwszej części, reszta z nich była w miarę okay. Tam autorki już się bardziej postarały. Rozdziały były w miarę treściwe i wszystko składało się w zrozumiałą całość. Najbardziej urzekła mnie tutaj historia Daniki "Przywróć mnie do życia" Alyson Noel i historia Emmy i Erica "Blask Słońca" Richelle Mead. Szkoda, że tak szybko przyszło mi przeczytanie ich, bo według mnie to jedne z najlepszych w tej książce. Miałem dość duży niedosyt po skończeniu i z miłą chęcią przeczytałbym dalsze losy tych bohaterów. Więc kończąc już. Ciężko mi zrozumieć dość wysokie oceny tej książki, bo dla mnie to taka trochę łagodna szmira dla nastolatków. Wampiry, demony, związki i romanse...myślę, że to raczej zainteresuje kogoś w wieku dojrzewania i też bardziej dziewczyny niż chłopaków.
Czytałam tę książkę za czasów gimnazjum i pamiętam że nie przypadła mi do gustu. Główna bohaterka to nastoletnia Ever która w wyniku wypadku traci najbliższych członków rodziny i z powodu tego dramatu zostaje medium i zamyka się w sobie do czasu spotkania nowego ucznia w swojej szkole Damena. Ever i Damen jako postacie są dokładnie tacy sama jak każda para w tego typu młodzieżowych książkach, ona- nieśmiały odludek któremu brakuję rozsądku i on- niezwykle przystojny osobnik płci męskiej w którym podkochują się wszystkie inne dziewczyny. Sama historia jest taka sobie, zawiera poprostu wszystko to co jest w każdej innej młodzieżówce. Mimo wszystko czytało się ją szybko i płynnie, dobra pozycja na jeden wieczór.