Hermoso Madrid Iven jest świetnym, znanym szefem kuchni w superznanej restauracji. Początkowo dostajemy porcję codzienności kucharza - zakupy, szykowanie posiłków, kontrola urzędowa, codzienne kryzysy. Później jednak w wyniku nieporozumienia, niedopatrzenia, a może specjalnego zamienienia ginie szef mafii jedzący w restauracji, a Hermoso musi uciekać jako oskarżony o morderstwo. Wystawiono za nim list gończy, więc nigdzie nie udaje mu się zagrzać miejsca. Trafia do różnych restauracji i knajp, gdzie pracuje przez jakiś czas i poznaje nowych ludzi. Jego droga prowadzi jednak do odkrycia międzygalaktycznego spisku związanego z nie do końca zdrowym odżywianiem.
Pierwsze 30-40% książki nieco mnie wymęczyło. Nie wiem, czy było po prostu słabsze, czy ja bardziej zmęczona, ale jakoś nie chciało mi się tego czytać. Później jednak akcja zaczęła się rozkręcać. Były momenty naprawdę ciekawe, humorystyczne i emocjonujące. Język książki pasuje do jej narratora czyli Hermoso.
Nie rozumiem tylko wyboru tytułu, bo Grillbar Galaktyka jest jedynie jednym z przystanków na drodze kucharza.

Hermoso Madrid Iven jest świetnym, znanym szefem kuchni w superznanej restauracji. Początkowo dostajemy porcję codzienności kucharza - zakupy, szykowanie posiłków, kontrola urzędowa, codzienne kryzysy. Później jednak w wyniku nieporozumienia, niedopatrzenia, a może specjalnego zamienienia ginie szef mafii jedzący w restauracji, a Hermoso musi uciekać jako oskarżony o...

Uwielbiam satyryczny humor,a w tej książce jest go sporo. O ile początkowo się śmiałam, to im głębiej w książkę, tym większe przerażenie mnie ogarniało-bałam się, że właśnie do takiej skrajności dążymy, że to rzeczywistość za jakieś 300 lat...
Książka rozprawia o różnych istotach kosmicznych, które toczą słowne wałki czy też manifestacje między soba- jedzace mieso, jedzace rośliny i jedzace papkę biofegradalna. Kazda z grup stara się przekonać pozostałych, że tylko ich sposób odżywiania jest właściwy.
Głównym bohaterem jest szef kuchni, który zna sie na przygotowaniu dan mięsnych i warzywnych, gardzi tylko papka, której składu nikt jeszcze do końca nie odkrył.
W jego restauracji ginie ktoś, komu podmieniono jedzenie, ucieka więc przed karą, a latając po kosmosie poznaje "egzotyczna" kuchnię, kilku sprzymierzeńców i wykrywa spisek polegający na zmuszeniu wszystkich istot do odżywiania się jedynie papka.
Motyw sam w sobie nie jest porywający, ale specyficzny humor sprawia że książkę czyta się szybko.

Uwielbiam satyryczny humor,a w tej książce jest go sporo. O ile początkowo się śmiałam, to im głębiej w książkę, tym większe przerażenie mnie ogarniało-bałam się, że właśnie do takiej skrajności dążymy, że to rzeczywistość za jakieś 300 lat...
Książka rozprawia o różnych istotach kosmicznych, które toczą słowne wałki czy też manifestacje między soba- jedzace mieso, jedzace...

Szef kuchni kontra regulacje. Po lockdownach zyskuje dodatkową warstwę. Trochę nie mogłem się wgryźć i wracałem do niej wielokrotnie, co może rzutować na całościowy odbiór - oznaczam do rereadu za rok lub dwa.

Szef kuchni kontra regulacje. Po lockdownach zyskuje dodatkową warstwę. Trochę nie mogłem się wgryźć i wracałem do niej wielokrotnie, co może rzutować na całościowy odbiór - oznaczam do rereadu za rok lub dwa.

Spodziewałem się troszkę czego innego. Myślałem, że będzie to coś podobnego do filmów których akcja dzieje się w restauracji wokół kuchni tylko w otoczce fantastycznej. Początek rzeczywiście taki był ale później akcje wyewoluowała w innym kierunku, gdzie kuchnia była tylko dodatkiem. W tej części możemy znaleźć trochę nawiązań do współczesnego świata … trochę do Rosji Putina, polityków, żywieniowych trendow vege. Ogólnie przyjemnie się słuchało.

Spodziewałem się troszkę czego innego. Myślałem, że będzie to coś podobnego do filmów których akcja dzieje się w restauracji wokół kuchni tylko w otoczce fantastycznej. Początek rzeczywiście taki był ale później akcje wyewoluowała w innym kierunku, gdzie kuchnia była tylko dodatkiem. W tej części możemy znaleźć trochę nawiązań do współczesnego świata … trochę do Rosji...

Komu zupę z ksenomorfa?

To nie jest książka idealna. Ba, to nawet nie jest najlepsza książka, jaką czytałam. Tylko że wpada w mój gust i poczucie humoru jak strzał w dziesiątkę!

Nawiązań do znanej fantastyki (i nie tylko) od groma. Do tego mam wrażenie, że wiele spostrzeżeń w ogóle się nie zestarzało i Grillbar Galaktyka jest równie aktualna - a może nawet bardziej niż w czasie powstania - w punktowaniu otaczającej nas rzeczywistości.
Absurdalna, lekka i przyjemna podróż pełna przygód przez absurdalny choć już nie tak lekki i przyjemny kosmos. Takich historii - z bohaterem z przypadku, zupełnie zwyczajnym gościem, który wylądował w mniej zwyczajnych okolicznościach - jest od groma i w tym Grillbar Galaktyka nie jest oryginalny. Tak samo w celnych odniesieniach do innych znanych i cenionych dzieł. Tylko że mnie lektura bawiła jak mało co ostatnio! Szczególnie akcja, gdzie grupa kucharzy musiała sobie poradzić z inwazją ksenomorfów… Nie obyło się bez brutalności i horrorowego zapędu, ale autentycznie płakałam ze śmiechu. Może przez to, że jestem fanką Obcego i pomysł, aby pacyfikować ksenomorfy patelnią jest dla mnie absurdalny, głupi, uroczy i genialny jednocześnie. Ba! One zostały później ugotowane!

I tego jest tu sporo - nie tyle parodii, co brania znanych motywów i tytułów do zrobienia czegoś po swojemu. Historia i cała intryga? Prosta jak budowa cepa, ale przez to czym i w jaki sposób została ubarwiona nadaje się świetnie na lekturę do odprężenia i czystej rozrywki. Do tego bohaterowie też robią robotę - najpierw sam Hermoso i jego ekipa z kuchni, a później ta druga ekipa odszczepieńców i outsiderów, którą zbiera po drodze i z którą przyjdzie mu uratować Galaktykę. Głębokie charaktery? Nah, ale za to sympatyczne. I charakterne.

Serio, wielki szacun dla Hermo za zrobienie zupy z ksenomorfa…

Komu zupę z ksenomorfa?

To nie jest książka idealna. Ba, to nawet nie jest najlepsza książka, jaką czytałam. Tylko że wpada w mój gust i poczucie humoru jak strzał w dziesiątkę!

Nawiązań do znanej fantastyki (i nie tylko) od groma. Do tego mam wrażenie, że wiele spostrzeżeń w ogóle się nie zestarzało i Grillbar Galaktyka jest równie aktualna - a może nawet bardziej niż w...

Książka określana jest mianem czytadła. Dlaczego? Niewyczerpana zabawa słowem, liczne nawiązania do tekstów kultury i do polityki, niespożyta, Lemowska wręcz wyobraźnia...Czy trzeba więcej walorów, żeby dzieło nazwać dziełem?

Książka określana jest mianem czytadła. Dlaczego? Niewyczerpana zabawa słowem, liczne nawiązania do tekstów kultury i do polityki, niespożyta, Lemowska wręcz wyobraźnia...Czy trzeba więcej walorów, żeby dzieło nazwać dziełem?

Świetna humorystyczna space opera z bardzo ciekawym światem przedstawionym, interesującymi postaciami i wieloma nawiązaniami do innych dzieł kultury. Jest napisana naprawdę lekkim stylem i pochłania się nią błyskawicznie. Jedyny mankament jakiego mogę się dopatrzeć to momentami zbytnie psioczenie autorki na Unię Europejską i biurokrację.

Świetna humorystyczna space opera z bardzo ciekawym światem przedstawionym, interesującymi postaciami i wieloma nawiązaniami do innych dzieł kultury. Jest napisana naprawdę lekkim stylem i pochłania się nią błyskawicznie. Jedyny mankament jakiego mogę się dopatrzeć to momentami zbytnie psioczenie autorki na Unię Europejską i biurokrację.

Dość specyficzna jak na autorkę, przypomina mi książki o robotach Lema, stylem i absurdem.

Ostatnia książka autorki jaka pozostała mi do przeczytania ;(

Dość specyficzna jak na autorkę, przypomina mi książki o robotach Lema, stylem i absurdem.

Ostatnia książka autorki jaka pozostała mi do przeczytania ;(

bardzo mi się podobała, śmieszna lekka, łatwa i przyjemna. polecam dla relaksu na wieczór

bardzo mi się podobała, śmieszna lekka, łatwa i przyjemna. polecam dla relaksu na wieczór

Książkę określiłbym jako komedię science - fiction z wątkiem kryminalnym. Generalnie Pani Maja ostrzega przed polityką żywieniową Unii Europejskiej będącej w książce Unią Międzygalaktyczną ( przynajmniej ja to tak odebrałem). Patrząc z dzisiejszej perspektywy słowa Pani Mai okazują się prorocze. Dostrzegłem również poruszony problem niehumanitarnego uboju zwierząt oraz rządów autorytarnych. Tematy są poważne, jednak przedstawione w zabawnej formie. Wszystko jest przedstawione z perspektywy znanego szefa kuchni na którego barkach spoczną główne problemy zawarte w książce a towarzyszyć mu będą napotkani w kosmosie , wzbudzający sympatię przyjaciele. Dużo różnych potraw - Smacznego.

Książkę określiłbym jako komedię science - fiction z wątkiem kryminalnym. Generalnie Pani Maja ostrzega przed polityką żywieniową Unii Europejskiej będącej w książce Unią Międzygalaktyczną ( przynajmniej ja to tak odebrałem). Patrząc z dzisiejszej perspektywy słowa Pani Mai okazują się prorocze. Dostrzegłem również poruszony problem niehumanitarnego uboju zwierząt oraz...