Gwiazd naszych wina
- Kategoria:
- literatura młodzieżowa
- Tytuł oryginału:
- The Fault in Our Stars
- Wydawnictwo:
- Bukowy Las
- Data wydania:
- 2013-02-06
- Data 1. wyd. pol.:
- 2013-02-06
- Liczba stron:
- 312
- Czas czytania
- 5 godz. 12 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788362478897
- Tłumacz:
- Magda Białoń-Chalecka
- Ekranizacje:
- Gwiazd naszych wina (0201)
- Tagi:
- John Green literatura młodzieżowa choroba nowotwrów miłość
- Inne
Szesnastoletnia Hazel choruje na raka i tylko dzięki cudownej terapii jej życie zostało przedłużone o kilka lat.
Jednak nie chodzi do szkoły, nie ma przyjaciół, nie funkcjonuje jak inne dziewczyny w jej wieku, zmuszona do taszczenia ze sobą butli z tlenem i poddawania się ciężkim kuracjom. Nagły zwrot w jej życiu następuje, gdy na spotkaniu grupy wsparcia dla chorej młodzieży poznaje niezwykłego chłopaka. Augustus jest nie tylko wspaniały, ale również, co zaskakuje Hazel, bardzo nią zainteresowany. Tak zaczyna się dla niej podróż, nieoczekiwana i wytęskniona zarazem, w poszukiwaniu odpowiedzi na najważniejsze pytania: czym są choroba i zdrowie, co znaczy życie i śmierć, jaki ślad człowiek może po sobie zostawić na świecie.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Zostawić po sobie ślad
Jak pisać o śmierci? Wydaje się, że śmierć to bardzo drażliwy temat, a jednak wielu pisarzy decyduje się uczynić go tematem swojej książki. Z różnym skutkiem, bo trudno nie popaść przy tym w banał. Generalnie pisanie o umieraniu jest dobrym sposobem, by wycisnąć łzy z czytelnika. Bo taka treść wzrusza, a jak coś nas wzrusza, to najczęściej wzbudza pozytywne emocje. W ostatnich latach na księgarskich półkach oznaczonych napisem „bestseller” nie brakowało powieści o umieraniu. „Oscar i pani Róża”, „Jesienna miłość”, „Bez mojej zgody”, „Biała jak mleko, czerwona jak krew”, „Zanim umrę”… Patrząc na te najbardziej popularne tytuły, okazuje się, że coraz częściej książki o śmierci skierowane są do młodego czytelnika. Oswajanie nastolatków ze śmiercią to trudne wyzwanie, jednak podejmują się go kolejni autorzy. Sukces powieści Johna Greena „Gwiazd naszych wina” (ogłoszonej m.in. najlepszą młodzieżową książką roku 2012 przez prestiżowy „The New York Times”) z pewnością sprawi, że ten trend w młodzieżowej prozie szybko nie zniknie.
Czy John Green faktycznie znalazł tak dobry sposób na przybliżenie młodym ludziom tematu śmierci? Główną bohaterką i zarazem narratorką jego książki jest Hazel Grace, szesnastolatka cierpiąca na raka tarczycy w czwartym stadium, z przerzutami do płuc, które sprawiają, że nie może samodzielnie oddychać. Wszędzie towarzyszy jej butla z tlenem, którą ochrzciła imieniem Philip. Hazel jest bohaterką, której trudno nie lubić. Nie, nie dlatego, że się jej automatycznie współczuje, ale głównie dlatego, że ona się nad sobą nie użala. A poza tym, że jest chora, jest normalną dziewczyną (no, może nie do końca, bo nie każda dziewczyna jest podobna do zbuntowanej Natalie Portman z filmu „V jak vendetta”). Archetypicznie jest nie szkolną miss, otoczoną wianuszkiem koleżanek, lecz jej mniej przebojową przyjaciółką. Na jednym ze spotkań grupy wsparcia, do której zapisali ją rodzice, a której wsparcie zdaniem Hazel jest dosyć wątpliwe, dziewczyna poznaje Augustusa Watersa. Gus okazuje się być chłopakiem, którego kostniakomięsak, czyli bardzo wredny rak tkanki kostnej, pozbawił prawej nogi. Jest zarazem najlepszym przyjacielem Isaaca, cierpiącego na chorobę oczu, która grozi całkowitą ślepotą. Ta trójka rówieśników bardzo szybko się ze sobą zaprzyjaźnia. Tak szybko, jak tylko jest to możliwe u Amerykanów. Ale przymykając oko na takie drobne uproszczenia, trzeba powiedzieć, że sposób konstrukcji bohaterów to coś, z czym Green poradził sobie najlepiej.
Najlepiej napisaną postacią jest Augustus, chłopak, który ma momentami dość wisielcze poczucie humoru, jest próżny, świadomy swojej urody i inteligencji, ale w tak czarujący sposób, że nie jednej dziewczynie miękną kolana, gdy go słucha. A na pewno jest tak z Hazel. O takich ludziach mówi się, że są charyzmatyczni. Ponadto, Gus uwielbia wygłaszać monologi wyrażające jego pojmowanie świata, a w ustach trzymać niezapalone papierosy („Widzisz, to taka metafora: trzymasz w zębach czynnik niosący śmierć, ale nie dajesz mu mocy, by zabijał”).
O sile powieści stanowi przede wszystkim właśnie dystans do choroby, jakim obdarzył swoich bohaterów John Green. To zdystansowane podejście wydaje się być ich jedynym sposobem na oswojenie choroby i przetrwanie. Hazel, Gus i Isaac mówią więc o swoich dolegliwościach w sposób zabawny („Półtora roku temu zawarłem przelotną znajomość z kostniakomięsakiem”) i ironiczny („bonusy rakowe”, „uboczne efekty umierania”, ironia przejawia się też w nagminnym stosowaniu wyrazów rozpoczynających się wielką literą, np. Hazel mówi o sobie jako Osobie Profesjonalnie Chorej),co z jednej strony nadaje książce lekkości w czytaniu, z drugiej jeszcze bardziej gra na emocjach. W bohaterach książki nie ma pretensji do świata, nie pytają „dlaczego ja?”, nie chcą by się nad nimi litowano. Jedyne czego chcą, to mieć jak najwięcej czasu, by przeżyć jeszcze jak najwięcej pięknych chwil.
„Gwiazd naszych wina” ze względu na wiek bohaterów jest zarazem książką o dojrzewaniu. Autor odważnie mówi o seksie, potrzebie bliskości i ciekawości charakterystycznej dla tego wieku, o rozterkach związanych z pierwszym zakochaniem, nieporadności w okazywaniu uczuć... I oczywiście umiejscawia chorobę każdego z bohaterów także w tym kontekście. Pokazuje, że jednych choroba bliskiej osoby zbyt przeraża, by mogli z nią być, innych z kolei skłania do bycia razem nawet, jeśli to nie jest ta największa miłość życia. Wiek jednak nie ma tu znaczenia. Choroba sprawia że dorastasz i do pewnych spraw podchodzisz z dojrzałością dorosłego. Książka przemyca wiele pytań, np. o to, czy chorzy mają prawo ranić bliskich swoją śmiercią, zajmować ich swoją pielęgnacją itd.? Może najlepiej byłoby stać się odludkiem, którego śmierć nikogo nie zaboli? Czy to jest fair, by rodzice żyli tylko dla dziecka? Z drugiej jednak strony, czemu ze względu na chorobę mielibyśmy unikać miłości? Choć te rozważania brzmią poważnie, zapewniam, że książka bynajmniej nie jest utrzymana w melodramatycznym tonie służącym pokrzepieniu serc.
O sukcesie książki być może przesądził wątek ulubionej powieści Hazel, „Ciosu udręki”, która szybko staje się też ulubioną książką Augustusa. Jej autor, Peter van Houten, pisze na wstępie: „To nie jest książka o raku, bo książki o raku to lipa”. Niemniej, bohaterką książki jest szesnastoletnia Anna, oczywiście chora na raka, a książka pisana z jej perspektywy urywa się nagle w środku zdania. Hazel najbardziej w świecie chciałaby się dowiedzieć, jak potoczyły się losy jej bohaterów: czy Anna umarła, co się stało z jej chomikiem, z kim związała się jej matka. Motyw książki w książce jest o tyle ciekawy i ważny, iż zdaje się wyrażać stanowisko samego Greena, który podobnie jak autor fikcyjnej książki (który okazuje się nieczułym pijakiem),podkreśla na wstępie swego dzieła, że jest ono tylko fikcją i wszelkie dociekania na temat losu bohaterów są niewskazane. „Gwiazd naszych wina” odnosi się więc poniekąd sama do siebie, a autor tym samym daje do zrozumienia, że nie chce by jego książkę traktowano nazbyt poważnie. W książce pojawia się też inna Anna, Anna Frank, postać jak najzupełniej prawdziwa, której postawa w chwilach największego cierpienia jest od dawna stawiana młodym ludziom za wzór. I rzeczywiście, jej wzorem Hazel i Gus starają się nie poddawać w chorobie, więc po wizycie w muzeum jej imienia, radośnie uprawiają – po raz pierwszy w życiu - seks. Green nie owija w bawełnę, nie ukrywa, że seks dla nastolatków, a już zwłaszcza dla chorych, nie istnieje, co robi duża część autorów piszących dla młodzieży. A to mu dodaje, jakby powiedzieli sami zainteresowani, plus 100 do wiarygodności (zwłaszcza, że mowa tu o amerykańskich realiach, gdzie jednak bohaterek do programu MTV „Licealne ciąże” nigdy nie brakuje).
John Green sedno swojej powieści ukrył gdzieś między słowami, choć nie udało mu się uciec od typowych dla „chorobowej literatury” motywujących złotych myśli (cały dom Gusa wypełniony jest karteczkami z hasłami typu: „Bez smutku nie zaznalibyśmy smaku radości”, sama Hazel też zresztą ich nadużywa, prawdopodobnie na skutek swojego, wyjątkowego jak na szesnastolatkę, oczytania). Powieść bez wahania można nazwać błyskotliwym wyciskaczem łez, co plasuje ją znacznie wyżej niż zwykłego wyciskacza łez. „Gwiazd naszych wina” kończy się trochę jak „Cios udręki” – nie daje jednoznacznych odpowiedzi, zostawia z wieloma przemyśleniami, także na temat interpretacji znaczenia i związku różnych jej wątków. I bynajmniej nie jest to lektura wyłącznie dla nastolatków, choć życzyłabym sobie, żeby czytali oni takie oto historie zamiast kolejnych klonów „Zmierzchu”. Ale po „Gwiazd naszych winę” można sięgnąć w każdym wieku. Bo nie ma takiego wieku, kiedy przestaje się szukać odpowiedzi na pytanie: co po nas zostanie?
Malwina Sławińska
Cytaty za: J. Green, „Gwiazd naszych wina”, przeł. Magda Białoń – Chalecka, Wydawnictwo Bukowy Las, Wrocław 2013.
Oceny
Książka na półkach
- 38 023
- 10 524
- 9 620
- 4 710
- 784
- 560
- 542
- 184
- 178
- 120
OPINIE i DYSKUSJE
Dwóch śmiertelnie chorych zakochanych w sobie nastolatków. Taka historia to istny samograj. Powinna chwytać za serce, wzruszać i zmuszać do przemyśleń... tymczasem okazała się być nijaka. Przeczytałam, ale bez wyjątkowego zaangażowania i nadmiaru emocji. Liczyłam na coś wyjątkowego, a to po prostu zwykła książka z ciekawym pomysłem na fabułę. Raczej literatura młodzieżowa niż dla dorosłych.
6/10 - dobra
Dwóch śmiertelnie chorych zakochanych w sobie nastolatków. Taka historia to istny samograj. Powinna chwytać za serce, wzruszać i zmuszać do przemyśleń... tymczasem okazała się być nijaka. Przeczytałam, ale bez wyjątkowego zaangażowania i nadmiaru emocji. Liczyłam na coś wyjątkowego, a to po prostu zwykła książka z ciekawym pomysłem na fabułę. Raczej literatura młodzieżowa...
więcej Pokaż mimo toCo mogę powiedzieć… Wyciskacz łez. Chociaż książkę czytałam naprawdę dawno - to tak jak gdzieniegdzie już wspomniałam - oprócz premier chciałabym zamieścić tutaj też recenzję książek, które były dla mnie ważne w jakimś okresie czasu lub od których zaczęłam swoją pasję do książek. Ta młodzieżówka właśnie jest jedną z nich, wydanie z 2014 roku więc … 10 lat temu.. A jakby to było wczoraj. Sam wątek choroby jest dość ciężki.. Bo czym może być choroba dla dwójki młodych ludzi, którzy dopiero poznają świat miłości i pożądania w obliczu choroby będącej wyrokiem. To zdecydowanie książka, która obrazuje miłość bez szans na bycie na zawsze z zakończeniem pt “i żyli długo i szczęśliwie”. A jednak autor pokazuje, że ona może trwać do końca. Na koniec jeszcze…. Jeżeli ktoś jakimś cudem nigdy jej nie czytał… to myślę, że naprawdę warto.
Tak teraz patrzę… i uświadomiłam sobie, że aktor z filmu jest mega podobny do mojej pierwszej niespełnionej miłości. Aż mam ochotę obejrzeć ten film jeszcze raz.. Ale chyba najpierw przygotuję paczkę chusteczek.
Co mogę powiedzieć… Wyciskacz łez. Chociaż książkę czytałam naprawdę dawno - to tak jak gdzieniegdzie już wspomniałam - oprócz premier chciałabym zamieścić tutaj też recenzję książek, które były dla mnie ważne w jakimś okresie czasu lub od których zaczęłam swoją pasję do książek. Ta młodzieżówka właśnie jest jedną z nich, wydanie z 2014 roku więc … 10 lat temu.. A jakby to...
więcej Pokaż mimo toBardzo przyjemna książka. Dobrze napisana.
Bardzo przyjemna książka. Dobrze napisana.
Pokaż mimo toGdy przeczytałam tę powieść... nastała cisza....
Nie, tak serio to większość nostalgii wykorzystałam oglądając film. Tak... popełniłam ten błąd i obejrzałam najpierw film. Proszę wybaczcie mi, fani tej książki 🥺
Jednakże muszę pochwalić film bo było naprawdę mało różnic między filmem a książką (oprócz tego, że aktorzy byli zbyt idealni jak na chorych, ale zostawię to na recenzję filmu).
Świat przedstawiony w książce jest naprawdę świetny. To jest taki poważny romans według mnie lepszy od tych wszystkich licealnych historyjek młodzieżowych. Pokazane jest tu jak bardzo złożeni są ludzie jak różni i podobni są za razem.
Sam motyw raka jest pięknie opisany i pokazuje prawdziwe problemy świata i ludzi. A do tego humor dzięki, któremu ta powieść nie jest zbyt poważna.
Jest jednak wiele tematów, nad którymi można sobie pomyśleć po lekturze.
Hazel, to świetna główna bohaterka i strasznie smutno mi było po przeczytaniu, że musiałam się z nią pożegnać. Ciekawe co wydarzyło się z nią po zakończrmeniu powieści...
Augustus, zabawny przystojniak, a jednak pod dobrą fasadą trawiła go choroba oraz jego idee i marzenia.
Ich historia miłosna na zawsze pozostanie w moim sercu jako jedna z ulubionych i pięknych książek.
Jedynie jedną gwiazdkę usuwam bo mam wrażenie, że jednak przy filmie przeżyłam więcej emocji ale może to kwestia kolejności.
POLECAM ♡♡♡♡
(Najpierw książka później film)
Zdecydowanie sięgnę po inne książki z repertuaru Johna Greena
Gdy przeczytałam tę powieść... nastała cisza....
więcej Pokaż mimo toNie, tak serio to większość nostalgii wykorzystałam oglądając film. Tak... popełniłam ten błąd i obejrzałam najpierw film. Proszę wybaczcie mi, fani tej książki 🥺
Jednakże muszę pochwalić film bo było naprawdę mało różnic między filmem a książką (oprócz tego, że aktorzy byli zbyt idealni jak na chorych, ale zostawię to na...
Książka opowiada o miłości , przyjaźni i chorobie. I mimo , że jest to dobra historia to jakoś film bardziej przypadł mi do gustu. W książce miałem wrażenie , że wszystko dzieję się błyskawicznie i w ogóle nie poczułem więzi z bohaterami
Książka opowiada o miłości , przyjaźni i chorobie. I mimo , że jest to dobra historia to jakoś film bardziej przypadł mi do gustu. W książce miałem wrażenie , że wszystko dzieję się błyskawicznie i w ogóle nie poczułem więzi z bohaterami
Pokaż mimo toMądre ,zabawne dialogi i fabuła wyciskająca łzy❤
Mądre ,zabawne dialogi i fabuła wyciskająca łzy❤
Pokaż mimo toKsiążka jest serio warta uwagi. Jeśli lubicie romanse pomieszane z wątkiem choroby to jest to książka specjalnie dla was. Ja osobiście bardzo bardzo polecam.
Książka jest serio warta uwagi. Jeśli lubicie romanse pomieszane z wątkiem choroby to jest to książka specjalnie dla was. Ja osobiście bardzo bardzo polecam.
Pokaż mimo toDawno temu dostałem tę książkę od Przyjaciółki.
Odłożyłem na półkę.
Nie chciałem, bałem się po nią sięgnąć.
Ciągle miałem przed oczami film, który niesamowicie mnie poruszył.
Teraz, wykorzystując okres przedświątecznego skupienia sięgnąłem w końcu po dzieło Johna Greena.
Książka jest... piękna.
Po prostu.
Dwójka kochających się młodych ludzi dotkniętych potworną chorobą.
Nie mają szans.
A jednak chwytają się tego, co mogą złapać w dłonie i w serca.
Momentami ocierałem oczy.
Świat jest tak skonstruowany, że czasami nic nie można zrobić, nic poradzić.
Pięknie pokazał autor miłość tej dwójki.
Miłość bez szans na przetrwanie, bez szans na cokolwiek a jednak ta miłość trwa do końca.
Piękna, przepiękna książka.
10/10.
Dziękuję, Iwonka.
Dawno temu dostałem tę książkę od Przyjaciółki.
więcej Pokaż mimo toOdłożyłem na półkę.
Nie chciałem, bałem się po nią sięgnąć.
Ciągle miałem przed oczami film, który niesamowicie mnie poruszył.
Teraz, wykorzystując okres przedświątecznego skupienia sięgnąłem w końcu po dzieło Johna Greena.
Książka jest... piękna.
Po prostu.
Dwójka kochających się młodych ludzi dotkniętych potworną...
Lekka, zrozumiała, dobrze napisana, ksiażka lepsza niż film
Lekka, zrozumiała, dobrze napisana, ksiażka lepsza niż film
Pokaż mimo toTo pozycja, którą choć raz powinien przeczytać każdy.
To pozycja, którą choć raz powinien przeczytać każdy.
Pokaż mimo to