Zemsta

Chciałabym móc napisać, że „Zemsta” była fenomenalna, że powaliła mnie na kolana. Prawda jest jednak taka, że ta książka jest gorsza niż pierwszy tom. W sumie to nie wiem jak wiążę się to z klątwą z poprzedniego tomu.
Walka o polski tron trwa. Zwolennicy Stanisława Leszczyńskiego tak zwana „Konfederacja” walczy z Moskwą, czyli poplecznikami Augusta III. Zofia próbuje samotnie zarządzać swoim majątkiem, ale katastrofa goni katastrofę. Jej poczynania są solą w oku kasztelana Tadeusza Jandziwiłła. Wielu mężczyzn jest na wojnie, w tym Kacper Hadziewicz, a walka o jego serce trwa. Kto wygra? Spokojna Zofia czy przebiegła Cecylia?
Ciężko czytało się ten tom, a już zwłaszcza dwa wątki: kata oraz wojny o polski tron. Nie wiem, co miał wnieść kat i jego poczynania, ale gdy przychodziły jego rozdziały to aż zgrzytałam zębami. Strasznie wybijały mnie z rytmu. Coś, co było plusem w poprzednim tomie w tym okazało się słabą stroną, czyli: wojna polsko-polska. To były kolejne rozdziały, które mnie spowalniały. Te wszystkie problemy polskiej szlachty, którym była sobie sama winna były niesamowicie nudne. To właśnie z powodu ich podążania tylko i wyłącznie za własnym interesem doprowadziła w Polsce do tragicznej sytuacji, gdzie brat walczył z własnym bratem. Uważam, że obce mocarstwa doskonale wykorzystały polski egoizm, aby zniszczyć kraj na 123 lata. W tym tomie brakowało mi tego czegoś w opisie historii. Brakowało mi oddania ducha tamtych czasów.
Wątek miłosny czy też trójkąt też jest mocno naciągany. Uważałam, że to było słabe i mocno naciągane. Spodziewałam się, że będzie tego więcej niż 50 stron. Na dodatek Zofia i Cecylia są od siebie skrajnie różne i nie wiem, jaki szlachcic chciałby za żonę Cecylię – chyba taki, który lubi jelenie rogi. Jednak obie kobiety nie są ciekawe. Jedna nudna jak flaki z olejem i ma jakieś zaczątki feminizmu, który słabo byłby przyjęty w XVIII wieku, a z kolei druga to famme fatale, dla której liczy się tylko zaspokajanie potrzeb cielesnych.
Podsumowując: jestem mocno rozczarowana nie tylko tym tomem, ale całym cyklem. Spodziewałam się lepszych postaci, lepiej oddanych czasów oraz lepszej fabuły. Nic tu nie zagrało, a wręcz mam wrażenie, że drugi tom pisano na kolanie.
"Dlaczego szczęście musi zawsze trwać tak krótko? - pomyślała. - Ledwie je człowiek uchwyci, zaraz mu się z rąk wymyka, jakby wiatr lub dym łapał." ~ Małgorzata Gutowska - Adamczyk, Zemsta, Warszawa 2016, s.92.

Chciałabym móc napisać, że „Zemsta” była fenomenalna, że powaliła mnie na kolana. Prawda jest jednak taka, że ta książka jest gorsza niż pierwszy tom. W sumie to nie wiem jak wiążę się to z klątwą z poprzedniego tomu.
Walka o polski tron trwa. Zwolennicy Stanisława Leszczyńskiego tak zwana „Konfederacja” walczy z Moskwą, czyli poplecznikami Augusta III. Zofia próbuje...

Po przeczytaniu świetnej pierwszej części, od razu zabrałem się za "Zemstę", w której również można znaleźć cechy charakterystyczne dla całej serii: wyraziści bohaterowie, częste zwroty akcji, intrygi, a wszystko to na tle burzliwego okresu, zawirowań politycznych i dramatów wojennych. Polecam!

Po przeczytaniu świetnej pierwszej części, od razu zabrałem się za "Zemstę", w której również można znaleźć cechy charakterystyczne dla całej serii: wyraziści bohaterowie, częste zwroty akcji, intrygi, a wszystko to na tle burzliwego okresu, zawirowań politycznych i dramatów wojennych. Polecam!

audio - Leszek Wojtaszak ( trochę głośno-męczący)
Dalsze losy Miecznikowej Zofii i Podstarościca Kacpra a w tle burzliwe polityczne zawirowania Polski. wkraczają wojska rosyjskie, szlachta nie może się zdecydować kogo poprzeć na króla: Augusta III czy Stanisława Leszczyńskiego. Do rozbiorów tuż, tuż. A tu jeszcze intrygi wstrętnej kasztelanki Cecylii no i akcja się rozwija...
Może być.

audio - Leszek Wojtaszak ( trochę głośno-męczący)
Dalsze losy Miecznikowej Zofii i Podstarościca Kacpra a w tle burzliwe polityczne zawirowania Polski. wkraczają wojska rosyjskie, szlachta nie może się zdecydować kogo poprzeć na króla: Augusta III czy Stanisława Leszczyńskiego. Do rozbiorów tuż, tuż. A tu jeszcze intrygi wstrętnej kasztelanki Cecylii no i akcja się...

Druga część przepięknej historyczno-obyczajowej powieści jest również rewelacyjna i fascynująca jak poprzednia. Nie są to tylko suche fakty historyczne, akcja napawa również fabułą zwyczajową.
Fikcyjne postacie żyją pełnią i są barwnie wykreowane na tle prawdziwej historii. Autorka podjęła się nie lada wyzwania.

Akcja toczy się w 1734 roku.
Po śmierci Augusta II Mocnego w 1733 r. w Rzeczpospolitej było dwóch monarchów, ale żaden z nich tak naprawdę nie rządził. Państwo znalazło się w stanie paraliżującej wojny domowej, a najważniejsze decyzje zapadały za granicą. W czasie, gdy szlachta wybierała Leszczyńskiego, granice Rzeczpospolitej przekroczyły już wojska saskie i rosyjskie. Na wieść o tym, część szlachty opuściła pole elekcyjne. Nastąpił podział na dwa wrogie obozy. Secesjoniści spotkali się z wojskami rosyjskimi i niespełna miesiąc po wyborze Leszczyńskiego, pod carskimi bagnetami obrali królem Augusta III Sasa. Leszczyński musiał uciekać z Warszawy. Schronił się w Gdańsku, gdzie organizował jego obronę. Elekcja Stanisława Leszczyńskiego i to , co ona przyniosła, było jednym z najważniejszych wydarzeń w stuleciu poprzedzającym rozbiory Polski.


Druga część jest ściśle powiązana z pierwszą. Zemsta Klementyny Furtak z pierwszej części , spalonej na stosie, rzucającej klątwę na wszystkich , którzy ją skrzywdzili trwa w najlepsze.
Czy dopadnie wszystkich?

Niesłychane zwroty akcji, tempo, lekkie pióro, książka porywa, trzyma w napięciu, wciąga i nie można się już od niej oderwać.
Bitwy , potyczki, zasadzki, romanse, pojedynki, tajemnice, zdrady, zbójcy, pościgi, polityka, zemsta, miłość, intrygi, spiski, napady, więzienne lochy, sceny z oberży, oblężenie Gdańska, opis XVIII wiecznej szlachty. To tylko w skrócie niektóre z nich.

Stajemy się żywymi uczestnikami w dziejach historii , tak jakby przenieślibyśmy się z duszą i ciałem w czasie i przestrzeni do tamtych czasów.
Książka urokliwa, rzetelne fakty historyczne, żadnych dłużyzn.
Obydwie części są godne polecenia . Nie ma wątpliwości ,że obie są tak samo dobre. Druga część jest tylko bardziej dynamiczna od pierwszej, co nie zmienia wartości obu.
Jedyne co mogę radzić, żeby czytać drugą część bezpośrednio po pierwszej, nie odkładać.
To może zrobić wtedy różnicę.

Druga część przepięknej historyczno-obyczajowej powieści jest również rewelacyjna i fascynująca jak poprzednia. Nie są to tylko suche fakty historyczne, akcja napawa również fabułą zwyczajową.
Fikcyjne postacie żyją pełnią i są barwnie wykreowane na tle prawdziwej historii. Autorka podjęła się nie lada wyzwania.

Akcja toczy się w 1734 roku.
Po śmierci Augusta II Mocnego...

Po przeczytaniu pierwszego tomu serii "Fortuna i namiętności" pt. "Klątwa" wiedziałam, że przeczytam również drugi tom pt. "Zemsta". To kontynuacja losów Polaków na tle politycznego podziału po wyborze Stanisława Leszczyńskiego i Augusta III Sasa na królów Polski.

Zofia, wdowa po mieczniku Niezgodzkim i podstarości Kacper Hadziewicz wyznają sobie miłość. Wkrótce potem podstarości wyrusza na front.
Do walk przyłącza się też namówiony przez Strasza kasztelan Tadeusz Jandźwiłł. Źle wiedzie mu się w zaaranżowanym małżeństwie z nieślubną córką księcia, więc decyzja o wojaczce jest mu niejako na rękę.
Zofia odrzuca amory rosyjskiego kapitana, co skutkuje koniecznością przeprowadzki do dworu podstarościego i odbudową swojego. Zbiegiem okoliczności znajduje sposób na pozyskanie pieniędzy, które wystarczyć mają nie tylko na odbudowę dworu, ale i na finansowanie miejscowej policji, bo polityka kasztelana i Strasza wywołuje niepokojące zachowania wśród niezadowolonych ludzi, podzielonych na zwolenników Piasta i Sasa. Dodatkowo bezkarne wojska rosyjskie grabią domy i posiadłości, w których zostały głównie kobiety, bo mężczyźni przyłączyli się do walk w imieniu jednego z królów.
Strasz i Cecylia Lange znów knują swoje intrygi, by zaszkodzić innym i zadbać o własny interes.

Drugi tom "Fortuny i namiętności" jest znacznie ciekawszy od pierwszego. Pisarka zastosowała częste zwroty akcji, wprowadziła szybkie tempo, a fabułę przedstawiła nieco bardziej namiętnie i emocjonalnie. To naprawdę dobra książka historyczna z wiernie oddanymi realiami tamtych czasów, począwszy od zastosowania odpowiedniego języka, przez opis zwyczajów szlachecki, po spójnie i wiernie opisaną historię narodu polskiego na kilkadziesiąt lat przed rozbiorami. Czytając obie książki czytelnik ma możliwość zrozumienia, jak doszło do upadku Polski, biorąc pod uwagę niesnaski i podzielenie Polaków na dwa wrogie obozy, dbanie o swój interes i przywileje, często kosztem innych.
Na szczęści pisarka przedstawia też mocne charaktery kobiet, przeciwstawiając sobie dobroduszną, ciepłą i dbałą o innych Zofię i jej racjonalną matkę oraz egocentryczną i interesowną Cecylię.
Polecam!

Po przeczytaniu pierwszego tomu serii "Fortuna i namiętności" pt. "Klątwa" wiedziałam, że przeczytam również drugi tom pt. "Zemsta". To kontynuacja losów Polaków na tle politycznego podziału po wyborze Stanisława Leszczyńskiego i Augusta III Sasa na królów Polski.

Zofia, wdowa po mieczniku Niezgodzkim i podstarości Kacper Hadziewicz wyznają sobie miłość. Wkrótce potem...

Sytuacja polityczna w Polsce coraz bardziej się komplikuje. Działania zbrojne pomiędzy stronnikami Stanisława Leszczyńskiego i Augusta Sasa coraz bardziej się nasilają, zaś do kraju wkracza armia rosyjska. Niebawem Kacper Hadziewicz postanawia zaangażować się po stronie jednego ze stronnictw, przez co Zofia zaczyna bać się o swojego ukochanego. Jednocześnie musi ona bronić swojej posiadłości przed zbójcami oraz ludźmi knującymi przeciwko niej intrygi i chcącymi zagarnąć jej majątek.

Moim zdaniem drugi tom jest ciekawszy od pierwszego. Jest w nim więcej zaskakujących zwrotów akcji i emocjonalnych momentów, zaś samo zakończenie jest mocno zaskakujące. Także i w tym tomie tło historyczne zostało wiernie odtworzone, zaś zwyczaje szlacheckie zostały przedstawione z należytą starannością. Warto przeczytać.

Sytuacja polityczna w Polsce coraz bardziej się komplikuje. Działania zbrojne pomiędzy stronnikami Stanisława Leszczyńskiego i Augusta Sasa coraz bardziej się nasilają, zaś do kraju wkracza armia rosyjska. Niebawem Kacper Hadziewicz postanawia zaangażować się po stronie jednego ze stronnictw, przez co Zofia zaczyna bać się o swojego ukochanego. Jednocześnie musi ona bronić...

Dopełnienie losów bohaterów znanych z pierwszej części było satysfakcjonujące.

Dopełnienie losów bohaterów znanych z pierwszej części było satysfakcjonujące.

Dalsze losy Miecznikowej Zofii Niezgodzkiej i kompanii, w tym Kacpra Hadziewicza (bądź Chadziewicza - nie wiem, bo słuchałam powieści). Ciekawie splątane losy wojny Stanisława Leszczyńskiego z Augustem III Sasem, na tym tle wydarzenia mniejszej wagi historycznej szlachty polskiej z Litwy. Dowiedziałam się o wielu ciekawych faktach z tamtego czasu. Polecam jako dobrą i pożyteczną rozrywkę - wg zasady "uczyć bawiąc". Autorka ma bardzo bogatą wyobraźnię.

Dalsze losy Miecznikowej Zofii Niezgodzkiej i kompanii, w tym Kacpra Hadziewicza (bądź Chadziewicza - nie wiem, bo słuchałam powieści). Ciekawie splątane losy wojny Stanisława Leszczyńskiego z Augustem III Sasem, na tym tle wydarzenia mniejszej wagi historycznej szlachty polskiej z Litwy. Dowiedziałam się o wielu ciekawych faktach z tamtego czasu. Polecam jako dobrą i...

trochę niefortunny tytuł sagi. Sugeruje bardziej romansidełko niż dowcipną, dobrze oddającą tamte czasy opowieść.
Drugi tom w niczym nie ustępuje pierwszemu. W rękach trzyma się żywą historię pisaną językiem tamtego okresu. Kiedy czytam stają mi przed oczami obrazy Wyspiańskiego

trochę niefortunny tytuł sagi. Sugeruje bardziej romansidełko niż dowcipną, dobrze oddającą tamte czasy opowieść.
Drugi tom w niczym nie ustępuje pierwszemu. W rękach trzyma się żywą historię pisaną językiem tamtego okresu. Kiedy czytam stają mi przed oczami obrazy Wyspiańskiego

Krótko. Druga część znudziła mnie bardziej od pierwszej.

Krótko. Druga część znudziła mnie bardziej od pierwszej.