Wszyscy muszą zginąć

Książka rozpoczyna się w nader spektakularny sposób - uczeń szkoły dokonuje zamachu na wszystkich zgromadzonych w trakcie trwania uroczystości okołoświątecznych. Ciekawy dobór czasu i miejsca, prawda? Ginie bardzo wiele osób, w tym sam zamachowiec. Czy reszcie jego wspólników udało się zbiec? Jakie pobudki kierowały Błażejem? Co takiego musiało się stać w jego życiu, że nie widział już odwrotu? Te i wiele pytań zaprząta moją głowę przy pierwszych stronach “Wszyscy muszą zginąć”.

“To przerażające, że ludzie, których nigdy nie podejrzewalibyśmy o złe zamiary, są zdolni do takich potworności. Jak dobrze znamy naszych bliskich, przyjaciół czy znajomych? Co tak naprawdę wiemy o ludziach, których - jak sądzimy - znamy na wylot?”

Ten cytat mocno zapadł mi w pamięć już przy okazji innych utworów. Pojawia się na początku książki. Nie sądziłam, że z każdą stroną coraz częściej będę do niego wracać w myślach - bowiem zachowania głównych bohaterów (w tym przypadku rodzeństwa) będą namacalnym przykładem tych słów. To smutny obraz ewolucji tak młodych osób, a jeszcze smutniejszy jest fakt, że Marcel Moss wcale sobie tego nie wymyślił. Tak po prostu jest.

To niesamowicie smutne jak w obecnych czasach nadal można obawiać się swojej prawdziwej twarzy, grać pod innych i zabiegać o ich względy. Niestety, social media zdominowały świat i wiele osób traktuje je jako wyznacznik życia. Czy naprawdę czyjeś poglądy są jedne i właściwe? Czy przynależność do grupy świadczy o tym jaką mamy wartość?

Książka porusza tak wiele złożonych tematów, że najlepiej zapoznać się z nią osobiście. Jest brutalna, odziera z nadziei, pozostawia w smutku. Ale to właśnie dlatego że jest wciąż tak bardzo aktualna. Niektórym fikcja zbyt bardzo miesza się z rzeczywistością, a to potrafi mieć opłakane skutki.

Nie wiem czemu, ale “Wszyscy muszą zginąć” wprawia mnie w pewien dyskomfort. To pierwsza książka autorstwa Mossa, którą czytało mi się z niesmakiem. Nie chodzi tu wcale o kunszt językowy czy fabułę. Bardziej o tematykę i same postaci. Sposób, w jaki Marcel Moss nadaje całej książce autentyczności.

Niestety, największym minusem tej powieści jest dla mnie jej zakończenie. No dawno nie spotkałam się z tak słabo przemyślanym finałem. Wyjaśnienie po prostu nie pasuje do całej historii, nie ma sensu. Szkoda, bo z biegiem stron wkręciłam się w fabułę i byłam ciekawa jaki plot twist czeka mnie na końcu. Czegoś takiego się nie spodziewałam.

Książka rozpoczyna się w nader spektakularny sposób - uczeń szkoły dokonuje zamachu na wszystkich zgromadzonych w trakcie trwania uroczystości okołoświątecznych. Ciekawy dobór czasu i miejsca, prawda? Ginie bardzo wiele osób, w tym sam zamachowiec. Czy reszcie jego wspólników udało się zbiec? Jakie pobudki kierowały Błażejem? Co takiego musiało się stać w jego życiu, że nie...

Kolejna część zaczyna się z konkretnym przytupem.
Nowi bohaterowie, stare i nowe rozterki życiowe.
Polecam i biorę się za czytanie 3 części :)

Kolejna część zaczyna się z konkretnym przytupem.
Nowi bohaterowie, stare i nowe rozterki życiowe.
Polecam i biorę się za czytanie 3 części :)

Forma konstrukcji książki taka sama jak w poprzednim tomem, łatwo się czyta, jako matka nastolatków jestem w stanie bardziej wejść w ich świat i może spojrzeć na och życie z innej perspektywy

Forma konstrukcji książki taka sama jak w poprzednim tomem, łatwo się czyta, jako matka nastolatków jestem w stanie bardziej wejść w ich świat i może spojrzeć na och życie z innej perspektywy

Kolejna mocna historia od Mossa, ale czegóż innego można się po autorze spodziewać :) Wbija w fotel, choć nie tak jak pierwsza część. Wiedziałam, że po autorze można się spodziewać wszystkiego, ale zakończenie mnie zaskoczyło totalnie. Polecam...

Kolejna mocna historia od Mossa, ale czegóż innego można się po autorze spodziewać :) Wbija w fotel, choć nie tak jak pierwsza część. Wiedziałam, że po autorze można się spodziewać wszystkiego, ale zakończenie mnie zaskoczyło totalnie. Polecam...

Autor ponownie zaprasza nas do prestiżowego liceum Freuda. Tym raz w szkole dochodzi do zamachu terrorystycznego i tu wam powiem, że bardzo się zaskoczyłam, zwyczajnie nie spodziewałam się, że wszystko zacznie się z grubej rury.

Młodzi zamaskowani ludzie chcą ulepszyć świat, stąd atak na te liceum. Podkładają ładunki wybuchowe i strzelają z pistoletów do nauczycieli, uczniów i każdego kto wejdzie im w drogę. Jednym z zamachowców jest uczeń o imieniu Błażej, który popełnia samobójstwo na oczach swojej przyjaciółki. Na dziewczynę wylewa się fala hejtu. Kaja postanawia poznać prawdę, i oczyścić się z zarzutów, jednak z czasem dowiaduje się, że nie do końca znała swojego przyjaciela.

Czemu nastolatka jest jedną z ocalałych? Kto za tym wszystkim stoi? Oraz czym jest gra Thunderworld?

Muszę przyznać, że spodziewałam się bohaterów z poprzedniej części. Tu autor znów mnie zaskoczył stwarzając zupełnie inne postacie, bo pierwsze zaskoczenie było przy tym, że w liceum dochodzi do zamachu terrorystycznego.

Oczywiście bohaterowie dalej pochodzą z bardziej zamożnych rodzin. Błażej jest synem znanego biznesmena i nikt nie rozumie, co go skłoniło do takiego czynu. Zawsze uchodził za wzorowego syna, któremu nie były głupoty w głowie.

Autor ponownie pokazuje, z czym zmaga się dzisiejsza młodzież. To, że rodzice zapewniają im naukę w najlepszym liceum, wcale nie rozwiązuje problemów, a wręcz przeciwnie. Młodzi ludzie nie raz i nie dwa muszą zmagać się z zawodami miłosnymi, z nietolerancją, dyskryminacją, często zupełnie nie są rozumiani przez rodziców. By uciec od tego wszystkiego znikają w sieci, internet, czaty, wirtualni znajomi, czy też gry online. Możemy przekonać się, jak wielki wpływ na jednego z bohaterów ma gra Thunderworld.

Tu niestety dochodzimy do momentu, który niekoniecznie mnie zachwycił. Nie jestem zwolenniczką takich gier, więc ten wątek, który był dosyć kluczowy, nie do końca do mnie przemówił. Nie sprawiało mi przyjemności z czytania zanurzanie się w świat gry. Jednak koniec końców książka mi się podobała.

Marcel Moss oczywiście stworzył takie zakończenie, którego w życiu bym się nie spodziewała. Autor kolejny raz pokazuje, że potrafi wywieść czytelnika w pole.

Historię czyta się bardzo szybko, nie ma miejsca na nudę, co sprawia, że nie tak łatwo się od niej oderwać. Uważam, że ten tom wypadł minimalnie słabiej od poprzedniej części, mimo to gorąco polecam. Dodam jeszcze, że moim zdaniem nie musicie znać wcześniejszego tomu, aczkolwiek kto wie, co nas czeka w kolejnych częściach, może jeszcze powrócimy bo bohaterów z pierwszej książki z tej serii.

Autor ponownie zaprasza nas do prestiżowego liceum Freuda. Tym raz w szkole dochodzi do zamachu terrorystycznego i tu wam powiem, że bardzo się zaskoczyłam, zwyczajnie nie spodziewałam się, że wszystko zacznie się z grubej rury.

Młodzi zamaskowani ludzie chcą ulepszyć świat, stąd atak na te liceum. Podkładają ładunki wybuchowe i strzelają z pistoletów do nauczycieli,...

Jest to drugi tom serii "Liceum Freuda", w którym poznajemy innych bohaterów - uczniów prestiżowej warszawskiej szkoły. Tym razem w liceum dochodzi do zamachu terrorystycznego. Zamaskowani młodzi ludzie podrzucają ładunki wybuchowe i strzelają z broni palnej do uczniów i nauczycieli, a ich głównym motywem jest naprawienie świata. Kierują się swoimi własnymi przekonaniami na temat tego jak powinien wyglądać idealny świat. Jednym z zamachowców jest Błażej, który na oczach swojej przyjaciółki Kai popełnia samobójstwo. Każdy zastanawia się co skłoniło chłopaka do takiego czynu, a na Kaję pada ogromna fala hejtu.

Ten tom jest inną historią niż pierwszy, który czeka na swoją kontynuację. Przypuszczam, że w następnym tomie wrócimy do wydarzeń z pierwszego. Ten był odskocznią mam wrażenie. Początek bardzo zachęcający i intrygujący. Dużo się tu dzieje, mamy znów wiele wątków, trudnych tematów i problemów, z jakimi borykają się młodzi ludzie. Autor ukazuje jak można łatwo ulec drugiemu człowiekowi, do czego można się posunąć, by uciec od problemu lub ukryć swoje prawdziwe ja, nieakceptowane przez społeczeństwo. Bardzo mocny i trudny temat. Ogólnie mi się podobało, choć troszkę męczył mnie motyw związany z grą, bardzo dużo jej opisów. Zakończenie trochę mnie rozczarowało. Ten tom oceniam na nieco słabszy niż poprzedni.

Jest to drugi tom serii "Liceum Freuda", w którym poznajemy innych bohaterów - uczniów prestiżowej warszawskiej szkoły. Tym razem w liceum dochodzi do zamachu terrorystycznego. Zamaskowani młodzi ludzie podrzucają ładunki wybuchowe i strzelają z broni palnej do uczniów i nauczycieli, a ich głównym motywem jest naprawienie świata. Kierują się swoimi własnymi przekonaniami...

Znakomita kontynuacja serii Liceum Freuda, która mocno wciąga i od której trudno oderwać się choćby na moment.

Znakomita kontynuacja serii Liceum Freuda, która mocno wciąga i od której trudno oderwać się choćby na moment.

Jak dobrze znamy naszych bliskich, przyjaciół czy znajomych? Co tak naprawdę wiemy o ludziach, których- jak sądzimy - znamy na wylot?

W jednej chwili ludzie się tobą interesują, bo cie podziwiają, a w kolejnej śledzą twoje życie, czekając na Twój upadek....
Książka przypomina mi serial "Belfer" tak jakby bardzo podobny motyw gry, zemsty, szkoły, mlodych gniewnych z bogatych domów, masakry i rzeźni.
Tak naprawdę prowadzą tutaj dwie osoby narrację Błażej i Kaja. Na początku temat średnio mi się podobał finalnie wciągnął lecz koniec książki trochę za bardzo się ciągnął i był zbyt abstrakcyjny.

Jak dobrze znamy naszych bliskich, przyjaciół czy znajomych? Co tak naprawdę wiemy o ludziach, których- jak sądzimy - znamy na wylot?

W jednej chwili ludzie się tobą interesują, bo cie podziwiają, a w kolejnej śledzą twoje życie, czekając na Twój upadek....
Książka przypomina mi serial "Belfer" tak jakby bardzo podobny motyw gry, zemsty, szkoły, mlodych gniewnych z...

Marcel rozwaliłeś system tą książką 🤯🤯🤯 pozamiatałeś

Kto już czytał książki Autora ten wie, że porusza ważne tematy teraźniejszego świata. Tym razem nie jest inaczej...
Ta książka idealnie wpasowała się czasowo do tego co się dzieje u Nas w kraju...

Ta książka ma bardzo konkretny przekaz... pokazuje co się obecnie dzieje i do czego może to doprowadzić... pokazuje z czym muszą się borykać młodzi ludzie (choć to nie dotyczy tylko młodych osób)... z czym muszą się mierzyć aby się dopasować...

hejt, nienawiść, rasizm, dyskryminacja, inność, odrzucenie, uprzedzenie, nacjonalizm, obawa, homoseksualizm, ucieczka od świata realnego w świat wirtualny... to wątki pojawiające się w tej książce. Nie chce zdradzać więcej 🤐🤐🤐

Zakończenie #wszyscymuszązginąć to totalnym sztos... nie wiem czy ktoś odgadnie finał tej historii...

Mega mega polecam tą książkę 💣💣💣

Marcel rozwaliłeś system tą książką 🤯🤯🤯 pozamiatałeś

Kto już czytał książki Autora ten wie, że porusza ważne tematy teraźniejszego świata. Tym razem nie jest inaczej...
Ta książka idealnie wpasowała się czasowo do tego co się dzieje u Nas w kraju...

Ta książka ma bardzo konkretny przekaz... pokazuje co się obecnie dzieje i do czego może to doprowadzić... pokazuje z czym...

Ani thriller, ani szokujący, a absurd goni absurd. Myślałam, że się wciągnę jak w pierwszym tomie i dostanę kontynuację, bo jednak trochę wątków pozostało bez zakończenia i brakowało mi wyjaśnienia i jakoś konkretnego zakończenia, ale nie, dostajemy nowego bohatera i brak związku z poprzednim tomem. Brakowało mi chociaż jakiejś lini czasowej, czegokolwiek, bo niby drugi tom serii, ale poza miejscem nie mają ze soba nic wspólnego. A jak usłyszałam atak terrorystyczny na początku to już opadły mi ręce. Wymęczyłam, w połowie miałam już dość i liczyłam na szybki koniec.

Ani thriller, ani szokujący, a absurd goni absurd. Myślałam, że się wciągnę jak w pierwszym tomie i dostanę kontynuację, bo jednak trochę wątków pozostało bez zakończenia i brakowało mi wyjaśnienia i jakoś konkretnego zakończenia, ale nie, dostajemy nowego bohatera i brak związku z poprzednim tomem. Brakowało mi chociaż jakiejś lini czasowej, czegokolwiek, bo niby drugi tom...