Po książki Marcelego Mossa sięgam z ogromną przyjemnością i w sumie bez zastanowienia.A to dlatego,ponieważ wiem,że każda z Jego powieści są jedyne swego rodzaju.Pełne tajemnic ,niesamowitych emocji,które to sprawiają,że czytam i nie przestaje.
"Polana" to historia kilku morderst ,które są tajemnicze a droga do ich poznania jest kręta i zawiła.
Autor w prologu zaczyna mocno,bo mamy tu obraz ,gdzie Lila podpala swój rodzinny dom,gdzie "więzi" swoich rodziców,natomiast swojego brata bliżniaka Sambora w ostatniej chwili postanawia uratować.Dlaczego? Jaka była przyczyna takiej decyzji Lili?Co trzeba przeżyć w rodzinnnym domu by podjąć tak radykalne kroki?Jeśli jesteście ciekawi,to polecam zapoznać się z całą historią.Zapewniam,że nie będziecie w stanie się od niej oderwać.
Marcel Moss udowadnia,że nie ma dla niego trudnych tematów a lekkośc Jego pióra sprawia,że książki się pochłania.Bardzo lubię ten porządek,gdzie wszystko ma swoje miejsce a plot twisty dodają życiu bohaterów większego realizmu.
Przyznaję,że "Polana " jest wysokiej jakości kryminałem i z niecierpliwościa czekam na kolejna odsłonę .

Po książki Marcelego Mossa sięgam z ogromną przyjemnością i w sumie bez zastanowienia.A to dlatego,ponieważ wiem,że każda z Jego powieści są jedyne swego rodzaju.Pełne tajemnic ,niesamowitych emocji,które to sprawiają,że czytam i nie przestaje.
"Polana" to historia kilku morderst ,które są tajemnicze a droga do ich poznania jest kręta i zawiła.
Autor w prologu zaczyna...

Moss w innym wydaniu. Nie przestaje mnie zadziwiać ile ten autor ma twarzy, ile pomysłów. Jeszcze zahaczy o kilka gatunków to będziemy mieli 50 twarzy Mossa 😜 Tym razem mamy rasowy thriller. Zaginięcie, tajemnicza polana, trochę grozy. Moss jest autorem, który pisze naprawdę dużo, a właśnie dlatego, że pokazuje się w zupełnie różnych odsłonach nie ma nudy, nie jest tak, że wszystkie książki są do siebie podobne.
Artur Krynicki pewnego dnia wyszedł z domu i nie wrócił. Nieco później w tej samej miejscowości odnajdują ciało kobiety. Policja podejrzewa, że to Lilia, siostra bliźniaczka Sambora Malczewskiego. Wraca do rodzinnej miejscowości, w której nie był od wielu lat, żeby spróbować zidentyfikować zwłoki niewidzianej wiele lat siostry bliźniaczki. Ciekawi bohaterowie, wartka akcja, tajemnice z przeszłości i szczypta grozy. Podobało mi się, ta książka zdecydowanie trafia w mój gust 🙂

Moss w innym wydaniu. Nie przestaje mnie zadziwiać ile ten autor ma twarzy, ile pomysłów. Jeszcze zahaczy o kilka gatunków to będziemy mieli 50 twarzy Mossa 😜 Tym razem mamy rasowy thriller. Zaginięcie, tajemnicza polana, trochę grozy. Moss jest autorem, który pisze naprawdę dużo, a właśnie dlatego, że pokazuje się w zupełnie różnych odsłonach nie ma nudy, nie jest tak, że...

Proszę Państwa, przed Wami Moss w całkiem nowym wydaniu!

Mroczna, dusząca atmosfera, tajemnicza polana skryta w sercu lasu i życie naznaczone tragedią. Dodajmy do tego liczne retrospekcje, stopniowo odkrywane tajemnice i ciekawych, złamanych życiem bohaterów.

Autor zaskakuje licznymi zwrotami akcji i rewelacyjnym zakończeniem. Stopniowo budowane napięcie sprawia, że czytelnik cały czas czuje niepokój, a książkę czyni nieodkladalną.

Na uwagę zasługuje moment, w którym teraźniejszość zderza się z przeszłością. Skłania do refleksji nad tym, co kryje się w najmroczniejszych zakamarkach ludzkiej duszy.

Mossa lubię za Jego szokujące thrillery. Jednak muszę przyznać, że to nowe wydanie podoba mi się bardziej. "Polana" to naprawdę dobry kryminał, który zachwyci miłośników tego gatunku. Dopracowana w jak najmniejszym szczególe fabuła, wciąga od pierwszych stron i trzyma w napięciu aż do ostatnich. A zakończenie... Sztos!

Proszę Państwa, przed Wami Moss w całkiem nowym wydaniu!

Mroczna, dusząca atmosfera, tajemnicza polana skryta w sercu lasu i życie naznaczone tragedią. Dodajmy do tego liczne retrospekcje, stopniowo odkrywane tajemnice i ciekawych, złamanych życiem bohaterów.

Autor zaskakuje licznymi zwrotami akcji i rewelacyjnym zakończeniem. Stopniowo budowane napięcie sprawia, że...

To, że Marcel Moss jest płodnym i mocno kreatywnym autorem wielu powieści nie muszę nikomu przedstawiać. Każdy ma na swoim koncie przynajmniej jedną jego książkę.

Po raz kolejny trafiła do mnie książka autora #polana, która rozpoczyna nowy cykl z konkretnym bohaterem.
Poznajemy więc rąbek przeszłości, która odbiła się echem na dalszym życiu Sambora i jego siostry bliźniaczki. Rodzinne dramaty zahartowały ich jednak w dorosłym życiu i pokierowały całkowicie innymi drogami.
Po trzydziestu latach wraca do Runowa i rozpoczyna śledztwo w sprawie śmierci siostry, która nie była zbyt lubiana.
Dodatkowo mieszkańcy są wstrząśnięci zaginięciem Artura Krynickiego, który miał dług u lokalnego biznesmena..

W najnowszej historii wyczuwalny jest eksperyment gatunkowy, gdzie przeplata się tak wiele wątków dążąc do rozwikłania tajemnicy morderstwa.
Dużo tutaj także obyczaju, który po mocnym wstępie zaczął dawać swoje odczucia przyziemności. Dopiero z czasem zaczęło się więcej dziać i wzbudzać większą ciekawość do fabuły.

Historia jest wyważona, momentami nawet baśniowa i mocno odchodząca od rzeczywistości. Przez te odrealnienia może nie trafić we wszystkie gusta jednak dla mnie takie połączenie było zadowalające i nie dziwię się z takiego zachowania, ponieważ na swój sposób była to ucieczka od traumy.

Moss jak zwykle porusza wiele trudnych tematów, które oprócz mocniejszych wrażeń oddają wiele bólu i cierpienia jakie jest zawarte w ludzkiej naturze.

To, że Marcel Moss jest płodnym i mocno kreatywnym autorem wielu powieści nie muszę nikomu przedstawiać. Każdy ma na swoim koncie przynajmniej jedną jego książkę.

Po raz kolejny trafiła do mnie książka autora #polana, która rozpoczyna nowy cykl z konkretnym bohaterem.
Poznajemy więc rąbek przeszłości, która odbiła się echem na dalszym życiu Sambora i jego siostry...

Dobra passa trwa i nieustannie udowadnia nam to Marcel Moss, który książki wydaje z prędkością światła. Jeszcze nie zdarzyliśmy się otrząsnąć po „Porwanych”, a już na rynku ukazała się kolejna historia napisana ręką autora.
Akcja „Polany” zaczyna się dość spokojnie. Autor ujawnia fragmenty życia głównego bohatera lecz początkowo nie odkrywa zbyt wielu kart. Czytelnik ma wrażenie, że mało w tej fabule do siebie pasuje. Początek jest mocno rozciągnięty, niespieszny. Jednak jak to bywa u Mossa, przyjdzie czas na zagranie mocniejszymi kartami.
Co mnie mocno zaintrygowało to powiązania z lasem, pewnymi wierzeniami i zabobonami, przechodzącymi z pokolenia na pokolenie. Było to niesamowicie tajemnicze i lekko niepokojące. W mojej ocenie również mocno abstrakcyjne, a jak wiecie mi z fantastyką nie jest po drodze. Niemniej w tym wykonaniu odebrałam to korzystnie. Autor doskonale bawił się emocjami czytelnika, zacieśniając je, by po chwili lekko zluzować uścisk. Chyba nikt nie potrafi tak dobrze bawić się z odbiorcą w kotka i myszkę.
Małomiasteczkowy klimat, wszechstronna wiedza o innych mieszkańcach i ogromną zmowa milczenia. Rodzinne tajemnice prowadzące do tragedii i zerwane więzi. Jak wiecie Marcel Moss nie boi się wyzwań i zawsze sięga po trudną tematykę. Jednak nic nie jest takie, jak to się widzi. Każdy medal ma dwie strony i często są one obie mroczne i zaskakujące.
Wciągnęłam się w tą historię. Czuć było powiew świeżości, ponieważ fabularnie to coś innego niż dotychczas dostarczał nam autor. Niepewność wywoływała na skórze ciarki, a z zaskoczenia niejednokrotnie otwierałam buzię.
Warto sięgnąć i sprawdzić czy i Wam taka odsłona autora się podoba.

Dobra passa trwa i nieustannie udowadnia nam to Marcel Moss, który książki wydaje z prędkością światła. Jeszcze nie zdarzyliśmy się otrząsnąć po „Porwanych”, a już na rynku ukazała się kolejna historia napisana ręką autora.
Akcja „Polany” zaczyna się dość spokojnie. Autor ujawnia fragmenty życia głównego bohatera lecz początkowo nie odkrywa zbyt wielu kart. Czytelnik ma...

Gdybym nie wiedziała, że autorem Polany jest Marcel Moss, w życiu bym nie zgadła. To zupełnie inny poziom niż ten spotykany do tej pory w książkach autora. Uwielbiam jego twórczość za lekki styl, trudną tematykę, brutalność, nieoczywiste zwroty akcji i szybkie tempo akcji. W tej powieści było nieco inaczej – autor po raz kolejny zmierzył się z trudnymi tematami, ale przedstawił je w uporządkowany, powolny i taki wyważony sposób. Nie pojawił się chaos i dość dziwne, typowe dla autora, plot twisty. Tu wszystko miało swoje uzasadnienie i zostało poprowadzone od samego początku do końca na piątkę z plusem.

Polana to kompletny kryminał, któremu nic nie brakuje – jest intrygujące od samego początku śledztwo, dobrze wykreowani bohaterowie i zakończenie, które rozkłada z zaskoczenia na łopatki. W pewnym momencie przejrzałam jedną dość ważną rzecz, ale było to chwilę przed tym, jak sam autor do tego doszedł, więc totalnie nie przeszkodziło mi to w odbiorze książki. Znaczna większość faktów pozostała dla mnie zagadką do samego końca. Jedno się nie zmieniło – zakończenie w przypadku Mossa jak zawsze nieprzewidywalne.

Tajemniczy klimat książki wciąga i nie chce puścić. Bardzo szybko ją przeczytałam, bo byłam ciekawa, jak zakończy się prowadzone przez Sambora śledztwo. Musiałam jak najszybciej poznać odpowiedzi na pytania: Jak zmarła jego siostra? I co ma z nią wspólnego zaginiony miesiąc wcześniej mężczyzna? Czy to sprawa ludzi, czy Borowego, zamieszkującego polanę w lesie?

Marcel Moss tą książką pokazał, że potrafi pisać wysokiej jakości kryminały.
Ode mnie duża polecajka! 🔥

Gdybym nie wiedziała, że autorem Polany jest Marcel Moss, w życiu bym nie zgadła. To zupełnie inny poziom niż ten spotykany do tej pory w książkach autora. Uwielbiam jego twórczość za lekki styl, trudną tematykę, brutalność, nieoczywiste zwroty akcji i szybkie tempo akcji. W tej powieści było nieco inaczej – autor po raz kolejny zmierzył się z trudnymi tematami, ale...

Przeczytałam wiele książek tego autora. Najlepsza jak do tej pory były dwie pierwsze części serii echo i 99 ofiar Tytusa mayera . Chyba postawiłam panu Mossowi za wysoka poprzeczkę bo 3 jego ostatnie książki ( 3,4 częśc echo ) i Polana to jakieś totalne dno.
W książkę jest wiele wątków, jedne lepsze drugie gorsze ale nie potrzebie jest tam wprowadzony wątek fantasy.
No kiepsko …

Przeczytałam wiele książek tego autora. Najlepsza jak do tej pory były dwie pierwsze części serii echo i 99 ofiar Tytusa mayera . Chyba postawiłam panu Mossowi za wysoka poprzeczkę bo 3 jego ostatnie książki ( 3,4 częśc echo ) i Polana to jakieś totalne dno.
W książkę jest wiele wątków, jedne lepsze drugie gorsze ale nie potrzebie jest tam wprowadzony wątek fantasy.
No...

Ta książka wydaje się patchworkiem kilku wątków, które nie bardzo współgrają. Główny motyw wyjaśniania przyczyn śmierci siostry bohatera wypada dość dobrze, ale już klimaty leśno-bajkowe obniżają dynamikę i powagę książki. Autorze, bywało dużo lepiej.

Ta książka wydaje się patchworkiem kilku wątków, które nie bardzo współgrają. Główny motyw wyjaśniania przyczyn śmierci siostry bohatera wypada dość dobrze, ale już klimaty leśno-bajkowe obniżają dynamikę i powagę książki. Autorze, bywało dużo lepiej.

Bardzo dobra książka. Jak zwykle porusza problem społeczny, tym razem molestowanie dziecka przez ojca. Poza tym jest zbrodnia, jest "magiczna polana", jest tajemniczy "Borowy"... Dużo sekretów, ciekawi bohaterowie. Fajna książka! Warto.

Bardzo dobra książka. Jak zwykle porusza problem społeczny, tym razem molestowanie dziecka przez ojca. Poza tym jest zbrodnia, jest "magiczna polana", jest tajemniczy "Borowy"... Dużo sekretów, ciekawi bohaterowie. Fajna książka! Warto.

Nie jestem znawczynią powieści Marcela Mossa, bo to dopiero moja druga książka, którą przeczytałam, lecz bardzo mi się podobała i zapadła na dłużej w sercu.
Wpływ na to z pewnością mają główni bohaterzy "Polany", czyli bliźnięta... A że ja mam w rodzinie sporo takich rodzeństw, więc pewnie dlatego tak bardziej osobiście odebrałam tę historię, bo myślałam o konkretnych osobach.
Prolog wprowadza nas w tragiczne wydarzenia sprzed lat z udziałem Sambora i Lilii Malczewskich.
Następnie autor przenosi fabułę w czasie, dwadzieścia siedem lat później..

Mimo tego, że Sambor i Lilia są bliźniętami, to ich relacje nigdy jakoś nie były zbyt zażyłe, można nawet powiedzieć, że nie darzyli się nie tylko miłością, ale także i przyjaźnią. Żyli tak obok siebie i każde z nich miało różne żale i pretensje do siebie nawzajem. Po tragicznej śmierci rodziców, Sambor przekonał się, że lepiej dla niego, gdy będzie się trzymał od siostry jak najdalej, więc gdy tylko nadarzyła się okazja, wyjechał z Runowa. Został policjantem, ożenił się i cieszył z narodzin córki. Lecz życie nadal go nie rozpieszczało, i ani praca ani tym bardziej rodzina nie dały mu szczęścia...

"Ludziom od dziecka wmawia się, że rodzina jest najważniejsza i choćby nie wiadomo co się działo, musi się zawsze wspierać. A potem niektórzy latami trzymają się toksycznych krewnych, gniją od środka, aż wreszcie kończą z pętlą na szyi lub podciętymi żyłami. Znam takie przypadki."
Gdy Sambor zerwał wszystkie kontakty z siostrą, nie chciał nawet słuchać tego, co o niej opowiada przyjaciel w czasie rozmów telefonicznych.
Gdy w Runowie zaginął Artur Krynicki, a miesiąc później z rzeki wyłowiono zwłoki kobiety, Albert informuje o tym Sambora. Tym bardziej, że śledczy podejrzewają, że to może być Lilia Malczewska, więc Sambor musi wrócić, żeby zidentyfikować ciało kobiety...
Były policjant dość niechętnie zgadza się wrócić, ale wie, że musi to zrobić, żeby w końcu zamknąć ten etap, jeśli to naprawdę jego siostrę znaleziono martwą w rzece.
Nielubiana we wsi Lilia, która żyła na uboczu i zachowywała się bardzo dziwnie, ciągle dostarczała mieszkańcom nie tylko tematów do plotek, ale również wywoływała różne skandale, nie przejmując się opinią kogokolwiek. Żyła tak, jak chciała, po swojemu.

"Zawsze czuł, że Lilia nie skończy dobrze, i latami się do tego przygotowywał."
Miejscowa policja wciąga Sambora w dochodzenie. Malczewski zdaje sobie sprawę z tego, że być może mroczny las i jego tajemnice miały wpływ na ostatnie wydarzenia. Nie chciałby wracać do wydarzeń sprzed lat, lecz chyba nie ma wyjścia. Gdy jeszcze zjawia się w Runowie jego młodzieńcza miłość, powoli wszystko zaczyna się układać...

Co łączy zaginięcie Krynickiego ze śmiercią Lilii? Jakie tajemnice skrywa leśna polana? Dlaczego ludzie boją się tego lasu? Czy Sambor zdoła ustalić przyczynę śmierci siostry?

Do tej książki przyciągnęła mnie okładka, która zapowiadała, że będzie mrocznie i tak właśnie było.
Zakończenie wskazuje na ciąg dalszy... ja z chęcią przeczytam następną część, gdy się ukaże.


Książkę przeczytałam dzięki Bonito i Dobre Chwile.

Nie jestem znawczynią powieści Marcela Mossa, bo to dopiero moja druga książka, którą przeczytałam, lecz bardzo mi się podobała i zapadła na dłużej w sercu.
Wpływ na to z pewnością mają główni bohaterzy "Polany", czyli bliźnięta... A że ja mam w rodzinie sporo takich rodzeństw, więc pewnie dlatego tak bardziej osobiście odebrałam tę historię, bo myślałam o konkretnych...