Jeśli miałabym napisać coś pozytywnego, to chyba tylko tyle, że zaintrygował mnie pomysł poprowadzenia akcji przez rzeczywistości równoległe. Początek książki całkiem ciekawy, potem to już niestety równia pochyła, a końcówka mnie po prostu rozczarowała. Trochę to wyglądało tak, jakby autorowi zabrakło pomysłu, jak można byłoby książkę zakończyć. Cóż, czy przeczytam inne książki p. Mroza? Być może, ale chyba nie za prędko...

Jeśli miałabym napisać coś pozytywnego, to chyba tylko tyle, że zaintrygował mnie pomysł poprowadzenia akcji przez rzeczywistości równoległe. Początek książki całkiem ciekawy, potem to już niestety równia pochyła, a końcówka mnie po prostu rozczarowała. Trochę to wyglądało tak, jakby autorowi zabrakło pomysłu, jak można byłoby książkę zakończyć. Cóż, czy przeczytam inne...

Rzadko sięgam po coś innego, ale nazwisko sprawiło, że musiałam to przeczytać. Lubię książki Mroza, wiedziałam, że się nie zawiode. Mega ciekawa historia, fajny pomysł na opowiesc, która wciąga od początku do końca. A samo zakonczenie sprawia, że najchętniej czytałoby się dalej :)

Rzadko sięgam po coś innego, ale nazwisko sprawiło, że musiałam to przeczytać. Lubię książki Mroza, wiedziałam, że się nie zawiode. Mega ciekawa historia, fajny pomysł na opowiesc, która wciąga od początku do końca. A samo zakonczenie sprawia, że najchętniej czytałoby się dalej :)

Uwielbiam podróże w czasie,, alternatywne światy i takie "co by było gdyby" dlatego ta historia mnie pochłonęła. Zaczynałem w ciemno, nie wiedząc co to i na początku myślałem, że historia pójdzie w zupełnie w inną stronę, po zorientowaniu się, że mamy do czynienia z fantastyką, chwilowo się rozczarowałem, aby potem zakochać się w alternatywnych wersjach polski i nawiązaniach do popkultury. Fabuła wciągnęła, zakończenie dobrze spięło całość.

Uwielbiam podróże w czasie,, alternatywne światy i takie "co by było gdyby" dlatego ta historia mnie pochłonęła. Zaczynałem w ciemno, nie wiedząc co to i na początku myślałem, że historia pójdzie w zupełnie w inną stronę, po zorientowaniu się, że mamy do czynienia z fantastyką, chwilowo się rozczarowałem, aby potem zakochać się w alternatywnych wersjach polski i...

" Projekt Riese " to mocna fantastyka - i umówmy się, ja za takimi książkami nie przepadam.
Nie czytałam opisu książki, opinii. Wiedziałam, że jest w niej coś o covid - 19.
Tak na prawdę wystarczyło mi, że napisał to Remigiusz Mróz. A ponieważ książki tego Pana znam i bardzo lubię to logiczne dla mnie było iż po tą też sięgnę.

Niestety książka troszkę mnie rozczarowała. Akcja mało wciągająca. W żaden sposób nie czułam się zaintrygowana. To była taka bajeczka, której ja niestety nie kupuję.
Bohaterowie? Powiedzmy, że tutaj było troszkę lepiej. Polubiłam Bronkę, wzbudzała we mnie sympatyczne uczucia. Parker natomiast sprawiał wrażenie tajemniczego, niebezpiecznego mężczyzny. Takie postaci lubię.

Jednak całościowo książka średnio mi podeszła. Nie czułam tam Mroza jakiego znam i lubię.
Jednak przez szacunek do autora chwyciłam również za drugą część, ale o tym już w drugiej recenzji ☺️

" Projekt Riese " to mocna fantastyka - i umówmy się, ja za takimi książkami nie przepadam.
Nie czytałam opisu książki, opinii. Wiedziałam, że jest w niej coś o covid - 19.
Tak na prawdę wystarczyło mi, że napisał to Remigiusz Mróz. A ponieważ książki tego Pana znam i bardzo lubię to logiczne dla mnie było iż po tą też sięgnę.

Niestety książka troszkę mnie rozczarowała....

Spodziewałam się czegoś gdzie akcja caly czas toczy się w podziemiach. Ciekawa forma. Czasami moje myśli krążyły w pracy wokół akcji, wciągała. Końcówka lekko siadła w stosunku do całości. Wątek Natalii i Parkera był zbyt skąpy. Całokształt jest dobry.

Spodziewałam się czegoś gdzie akcja caly czas toczy się w podziemiach. Ciekawa forma. Czasami moje myśli krążyły w pracy wokół akcji, wciągała. Końcówka lekko siadła w stosunku do całości. Wątek Natalii i Parkera był zbyt skąpy. Całokształt jest dobry.

„Zrozumiałem, że szukając szczęścia dziś, kradnę je ze swojego jutra.[...] Tkwiłem w próbie odtworzenia tego, co minęło, żeby tu i teraz mieć wszystko z powrotem. [...] W końcu dotarło do mnie, że muszę zostawić to, co przeminęło, i zająć się budowaniem czegoś, co kiedyś stanie się moja nową, inną przyszłością.”

„Projekt Riese” to jedna z tych pozycji od Remigiusza Mroza, do których byłam sceptycznie nastawiona, przez gatunek science-fiction, ale skuszona rysem historycznym, który dotyczy samego projektu Riese i Gór Sowich, zdecydowałam się odłożyć uprzedzenia na bok.

Autor zabiera nas w podziemia, gdzie znajduje się nieukończony kompleks nazistowski z czasu II Wojny Światowej. Poznajemy piątkę turystów, którzy skuszeni poznaniem historii, wybierają się wraz z przewodnikiem w podróż po części Riese. Jednakże po trzęsieniu niewiadomego pochodzenia, dochodzi do osuwiska i zostają oni uwięzieni w środku. Nie wiedzą czy są jedynymi ocalałymi, ani co właściwie miało miejsce. Z opresji wybawia ich tajemniczy nieznajomy, który wyprowadza ich na powierzchnię, ale to co widzą w niczym nie przypomina świata, który znali.

Książka łączy w sobie elementy historyczne jak i fantastyczne, a to wszystko połączone jest całkiem dynamiczną przygodą. Czytając można zagubić się w mieszających się perspektywach, ale w moim mniemaniu dodaje to tajemniczości i zmusza czytelnika do głębszej analizy.

Narracja idzie bardzo płynnie, pióro autora jest bardzo przyjemne, a żarty sytuacyjne, bardzo Polskie (Małkowicz, 2137) przez co czytelnik może poczuć się jakby uczestniczył w realnych wydarzeniach.

Ja osobiście bardzo lubię historie prowadzone przez pana Mroza, styl pisania, dialogi, zawarte “mądre słówka” okraszone żartami to coś, w czym jako czytelnik, odnajduje się jak nigdzie indziej.

Jeśli lubicie science-fiction, połączone nutą tajemniczości i rysem historycznym to zachęcam do sięgnięcia po tę pozycję, bo mimo mojej niechęci do tego gatunku, to „Projekt Riese” ląduje na wysokim poziomie w mojej Mroźnej tierce.

„Zrozumiałem, że szukając szczęścia dziś, kradnę je ze swojego jutra.[...] Tkwiłem w próbie odtworzenia tego, co minęło, żeby tu i teraz mieć wszystko z powrotem. [...] W końcu dotarło do mnie, że muszę zostawić to, co przeminęło, i zająć się budowaniem czegoś, co kiedyś stanie się moja nową, inną przyszłością.”

„Projekt Riese” to jedna z tych pozycji od Remigiusza Mroza,...

To moje pierwsze spotkanie z książkami Mroza i to w formie audiobooka. Podobała mi się całkiem ta historia sci-fi z nietypowym zakończeniem. I chyba ono mi się najbardziej podobało

To moje pierwsze spotkanie z książkami Mroza i to w formie audiobooka. Podobała mi się całkiem ta historia sci-fi z nietypowym zakończeniem. I chyba ono mi się najbardziej podobało

kolejna książka R. Mroza, która zaczynała się świetnie i skończyła się marnie, ale! podobała mi się bardziej niż "czarna madonna".

najlepsze momenty to były te kiedy bohaterowie poznawali różnice w danej linii czasu w świecie polityki, kultury itd. reszta była przeciętna, a szczególnie ten wątek "romantyczny".

kolejna książka R. Mroza, która zaczynała się świetnie i skończyła się marnie, ale! podobała mi się bardziej niż "czarna madonna".

najlepsze momenty to były te kiedy bohaterowie poznawali różnice w danej linii czasu w świecie polityki, kultury itd. reszta była przeciętna, a szczególnie ten wątek "romantyczny".

5,5/10 to całkiem dobra ocena dla p. Mroza ode mnie :)
Bo Projekt Riese ma swoje lepsze i gorsze momenty. Samo umiejscowienie fabuły w Górach Sowich jak dla mnie super, fascynuje i ciekawi mnie to miejsce, bardzo chciałabym je zwiedzić. Sama treść to taka sinusoida. Początek super, zaskakujący i przyciągający (uwielbiam takie tematy),środek trochę nużący, końcówka znów porywa i ciekawi. Tylko niestety ciągle miałam w głowie: już to gdzieś oglądałam... (tak, tak chodzi o filmy i seriale). Nie będę spoilerować, nie żałuję, że przesłuchałam audiobooka, bo pan Filip Kosior robi świetną robotę jako lektor, ale miałam większe oczekiwania, ale no cóż, w końcu to Mróź :)

5,5/10 to całkiem dobra ocena dla p. Mroza ode mnie :)
Bo Projekt Riese ma swoje lepsze i gorsze momenty. Samo umiejscowienie fabuły w Górach Sowich jak dla mnie super, fascynuje i ciekawi mnie to miejsce, bardzo chciałabym je zwiedzić. Sama treść to taka sinusoida. Początek super, zaskakujący i przyciągający (uwielbiam takie tematy),środek trochę nużący, końcówka znów...

Jak na Remigiusza Mroza to bardzo przeciętna książka.

Jak na Remigiusza Mroza to bardzo przeciętna książka.