Decimus Fate i Talizman Marzeń

Trochę się zawiodłem, choć w sumie nie do końca wiedziałem, czego się spodziewać. We wstępie autor sugeruje, że ta książka miała być połączeniem kryminału i fantasy, ale powiem Wam, że tego nie widzę. Śledztwo jest może przez kilkanaście stron, a cała reszta to opowieść o dwóch potężnych bohaterach i ich walce ze złem. Autor próbuje sugerować, że dwójka protagonistów też jest "szara" i ma swoją mroczną historię, natomiast mimo wszystko są dość biało-czarni.

Strasznie płaska ta książka. Dialogi bywają drętwe (choć tragicznie nie jest),tłumaczenie miejscami nie daje rady (choćby "zabijanie dwóch ptaków jednym kamieniem", z którego śmiałem się w socialach),ale przede wszystkim fabuła jest tak przewidywalna i jednotorowa (mimo że próbuje udawać, że jest wiele wątków),że aż byłem w szoku. To proste fantasy z dość prostą historią, z prosto zarysowanymi bohaterami. W dodatku, mam wrażenie, że niespecjalnie ciekawe napisane. A jakby tego było mało, to elementy świata, które są w miarę ciekawe (np. faerie) są nierozwijane i niedostatecznie wyjaśniane, aby zarysować "mechanikę".

Najgorsze w tym wszystkim jest to, że nie mogę całkowicie skrytykować tej książki, bo koniec końców czyta się to nieźle. Ale właśnie - to czytadło i absolutnie nic, co można zapamiętać na dłużej. A ma potencjał, tylko wszystkiego jest tutaj za mało i za płasko, a w dodatku historia nie jest specjalnie skomplikowana. Wielka szkoda.

Trochę się zawiodłem, choć w sumie nie do końca wiedziałem, czego się spodziewać. We wstępie autor sugeruje, że ta książka miała być połączeniem kryminału i fantasy, ale powiem Wam, że tego nie widzę. Śledztwo jest może przez kilkanaście stron, a cała reszta to opowieść o dwóch potężnych bohaterach i ich walce ze złem. Autor próbuje sugerować, że dwójka protagonistów też...

W weekend pochłonąłem książkę. Wartka akcja, zero zbędnych opisów, świat magów i łowca demonów z dobrą historią, która nie zapadnie mi w pamięci lecz przyjemnie spędziłem czas, a o to mi chodzi. Sięgam po drugi tom.

W weekend pochłonąłem książkę. Wartka akcja, zero zbędnych opisów, świat magów i łowca demonów z dobrą historią, która nie zapadnie mi w pamięci lecz przyjemnie spędziłem czas, a o to mi chodzi. Sięgam po drugi tom.

Decimus Fate nie porywa, ale czy to coś złego?
Znając świat Maga Bitewnego (poprzedniej książki Petera A. Flannery'ego) dość gładko udało mi się wejść w świat przedstawiony nowej powieści. Znajome motywy były miłym przewodnikiem, bez którego prawdopodobnie gubiłabym się o wiele częściej, niż się to działo ostatecznie. Jako czytelniczka zostałam wrzucona w świat, w którym coś już się wydarzyło, coś się dzieje i coś będzie się dziać, natomiast wiedzę o tym "czymś" trzymają jedynie bohaterowie i autor. Dla niektórych z pewnością będzie to ciekawy zabieg, dla mnie zabrakło nieco więcej ekspozycji i informacji, bym przejęła się naprawdę losem bohaterów, zakonu mnichów, czy mieszkańców Guile.
O Decimusie i Opiekunie wiemy niewiele (jak o miłości ;) ) i przez całość trwania książki dowiadujemy się tak naprawdę niezbędnego minimum. Nie porywają osobno, razem również nie. Gdzie więc leżą te gwiazdki z oceny?
Historia jest prosta i schematyczna, ale nie banalna i nie nudna. Świat, o którym niewiele wiemy, obiecuje nam tajemnice, które rozwiną się w czasie. Narracja jest przyjazna i obszerna, na tyle, na ile pozwalała konwencja utrzymania czytelników w niewiedzy. Jest to ciekawa, relaksująca powieść detektywistyczna w świecie fantasy. Dodatkowo również bohaterowie mają swoje sekrety, o których mimo wszystko pragniemy się dowiedzieć. Przygoda w towarzystwie Decimusa i Opiekuna nie męczy, a w kilku momentach naprawdę wciąga, uchylając rąbka tajemnicy dotyczącej świata bądź przeszłości bohaterów.
Z przyjemnością sięgam po drugi tom, licząc na nieco więcej akcji i na pewno więcej odpowiedzi.

Decimus Fate nie porywa, ale czy to coś złego?
Znając świat Maga Bitewnego (poprzedniej książki Petera A. Flannery'ego) dość gładko udało mi się wejść w świat przedstawiony nowej powieści. Znajome motywy były miłym przewodnikiem, bez którego prawdopodobnie gubiłabym się o wiele częściej, niż się to działo ostatecznie. Jako czytelniczka zostałam wrzucona w świat, w którym...

Decimusa da się lubić, przyjemna pozycja.

Decimusa da się lubić, przyjemna pozycja.

Mam wrażenie, że nie wiem nic o bohaterach, o świecie, o systemie magicznym i w sumie jest mi to wszystko całkiem obojętne, bo fabuła też niczym specjalnym mnie nie wciągnęła. Ot poprawne, niczym niewyróżniające się fantasy, o którym zapewne do jutra zapomnę.

Mam wrażenie, że nie wiem nic o bohaterach, o świecie, o systemie magicznym i w sumie jest mi to wszystko całkiem obojętne, bo fabuła też niczym specjalnym mnie nie wciągnęła. Ot poprawne, niczym niewyróżniające się fantasy, o którym zapewne do jutra zapomnę.

Dla mnie ta książka jest po prostu słaba. Nie jest porywająca, trzymająca w napięciu, zaskakująca z bohaterami, których długo się pamięta. Raczej niczym mnie nie przekonała. Gdybym miała ją czytać, a nie słuchać w audio na pewno bym jej nie skończyła.

Dla mnie ta książka jest po prostu słaba. Nie jest porywająca, trzymająca w napięciu, zaskakująca z bohaterami, których długo się pamięta. Raczej niczym mnie nie przekonała. Gdybym miała ją czytać, a nie słuchać w audio na pewno bym jej nie skończyła.

Pomysłowe fantasy na swój sposób, ale tylko tyle. Nie wiem czy sięgnę po kolejną część.

Pomysłowe fantasy na swój sposób, ale tylko tyle. Nie wiem czy sięgnę po kolejną część.

Decimus Fate to potężny mag, który nie używa już magii. Opiekun to łowca demonów, który już nie poluje na demony. Co więcej, obydwoje niespecjalnie za sobą przepadają. Jednak kiedy zwracają się do nich mnisi z klasztoru Tan Jit Su, muszą zacząć ze sobą współpracować, bo tylko w ten sposób mogą zaradzić coś na zarazę, która zaczyna zbierać żniwo wśród duchownych.
I jeden i drugi ma za sobą dość mroczną przeszłość, z którą chcą się rozliczyć – ale okazuje się, że to wcale nie jest tak proste jak mogłoby się wydawać.

Forma książki jest naprawdę bardzo przyjemna – klimat jest trochę detektywistyczny, trochę przygodowy i na dokładkę trochę tajemniczy, a przy tym wszystkim nie brakuje zabawnych momentów. Oprócz głównych bohaterów, Flannery serwuje nam też sporo postaci drugoplanowych, które są równie ciekawe.

Czy jest to fantastyka idealna? Pewnie nie. Nie zmienia to faktu, że naprawdę świetnie się przy niej bawiłam. To dość krótka historia, ale to sprawia, że jest miłym kontrastem dla opasłych tomiszczy, po które uwielbiam sięgać w przypadku książek z gatunku fantasy.

No i na sam koniec, nie mogę nie dorzucić paru słów na temat samego wydania, bo Fabryka Słów jak zwykle trzyma poziom i książka prezentuje się fantastycznie. Jak już wspomniałam, najpierw zachwycił mnie sam projekt graficzny okładki, a później jeszcze doszła do tego mapka i ilustracje znajdujące się w środku.❤️

Jeśli więc macie ochotę sięgnąć po jakieś lekkie, ale jednocześnie dobre fantasy – to zdecydowanie mogę polecić tę pozycję (no i już w listopadzie ma wyjść drugi tom, więc myślę, że to dobry moment na zapoznanie się z pierwszym).

Decimus Fate to potężny mag, który nie używa już magii. Opiekun to łowca demonów, który już nie poluje na demony. Co więcej, obydwoje niespecjalnie za sobą przepadają. Jednak kiedy zwracają się do nich mnisi z klasztoru Tan Jit Su, muszą zacząć ze sobą współpracować, bo tylko w ten sposób mogą zaradzić coś na zarazę, która zaczyna zbierać żniwo wśród duchownych.
I jeden i...

Popieram wcześniejsze wpisy. A gdzie indziej widziałem opinie że lepsza jest od Maga bitewnego. Moim zdaniem nie jest.

Popieram wcześniejsze wpisy. A gdzie indziej widziałem opinie że lepsza jest od Maga bitewnego. Moim zdaniem nie jest.

Lubię takie

Lubię takie