Bardzo ciekawie napisana książka, a interpretacja lektorki (Ilona Chojnowska) doskonała. Samo słuchanie to była przyjemność.
Co do książki, to mimo, że są elementy romansu, to jednak dodatkowe wątki tej historii spowodowały, że powieść bardzo mi się spodobała. Sceny "miłosne" może zbyt szczegółowa i zbyt długo opisywane i na dodatek z nutka naiwności, ale ta naiwność świetnie się wpisywała w epokę - ma szczęście nie ma ich zbyt dużo :)
Autorka świetnie włada piórem i na dodatek umieściła w tej książce dużą dawkę dobrego humoru.
Chętnie sięgnę po następne tomy tej autorki, a jak będą w tej samej lektorskiej interpretacji, to tym bardziej i jak najszybciej :)

Bardzo ciekawie napisana książka, a interpretacja lektorki (Ilona Chojnowska) doskonała. Samo słuchanie to była przyjemność.
Co do książki, to mimo, że są elementy romansu, to jednak dodatkowe wątki tej historii spowodowały, że powieść bardzo mi się spodobała. Sceny "miłosne" może zbyt szczegółowa i zbyt długo opisywane i na dodatek z nutka naiwności, ale ta naiwność...

Izabela Wieczorek jest młodą panną na wydaniu, która po śmierci rodziców zamieszkała ze swoim wujem. Ten jednak zaczyna dziwaczeć i dziewczyna jest zaniepokojona jego zachowaniem. Postanawia więc jak najszybciej znaleźć sobie męża i się wyprowadzić. Niestety, nie pomaga w tym zbuntowana natura i szereg skandalów, które wywołała w przeszłości. Dziewczyna na cel bierze sobie polsko-angielskiego szlachcica, którego matka zaprasza ją z wizytą. Podczas przyjęć, polowań i wystawnych kolacji panna ma nadzieję przekonać do siebie wybranka, zanim jego starszy brat ujawni kompromitujące fakty o niej.

"Zaginione klejnoty" mocno przypominają mi swoim klimatem "Bridgertonów", ale w wersji polskiej. Odmalowują wspaniały obraz polskiej szlachty XIX wieku z ich rozrywkami i sztywnymi zasadami - a także sposobami na ich łamanie. Trochę żałowałam, że Izabela była jedyną żeńską bohaterką, na której autorka się skupiła, ponieważ miała zbyt wąskie horyzonty, by w pełni przedstawić tamten świat z punktu widzenia kobiety.

Nie tylko zbieżność imion przypominała mi bohaterkę "Lalki". Izabela Wieczorek była próżna, głupiutka i dająca się wodzić za nos każdemu, jednocześnie mając o sobie ogromne mniemanie. Nie widziała prawdy o ludziach ją otaczających, zamiast tego bardzo skupiała się na swojej wyjątkowości i niepowtarzalności, bo przecież tylko ona jedna miała taką przebojowość i odwagę by zrobić coś niezgodnie z zasadami. Na mojej ocenie tej postaci bardzo zaważyła też lektora audiobooka, która uparła się kwestie Izabeli odczytywać omdlewającym szeptem. To było potworne.

Pomijając irytującą główną bohaterkę, historia bardzo mi się podobała. Pojawił się w niej wątek kryminalny i nawet odrobina paranormalnego, który dodał trochę bajkowego klimatu. "Zaginione klejnoty" to jednak przede wszystkim romans, który oceniam jako udany. W wiarygodny sposób rozwijał się związek panny Wieczorek z pewnym kawalerem, interesujące też były wszystkie wydarzenia, w których brali udział. Zakończenie nie było wielkim zaskoczeniem, bo od pewnego momentu rozwiązanie narzucało się samo, ale pasowało mi tam i podobało się.

Jeśli lubicie powieści w takim klimacie, to serdecznie polecam ten romans. Ale jeśli macie do wyboru wersję papierową (lub ebook) i audiobook, wybierzcie raczej czytanie niż słuchanie. Wtedy zbudujecie sobie ocenę bohaterów po samych tylko dialogach a nie po interpretacji lektorki.

Izabela Wieczorek jest młodą panną na wydaniu, która po śmierci rodziców zamieszkała ze swoim wujem. Ten jednak zaczyna dziwaczeć i dziewczyna jest zaniepokojona jego zachowaniem. Postanawia więc jak najszybciej znaleźć sobie męża i się wyprowadzić. Niestety, nie pomaga w tym zbuntowana natura i szereg skandalów, które wywołała w przeszłości. Dziewczyna na cel bierze sobie...

Przyjemny romans historyczny z zagadką w tle. Ciekawy motyw z wujem i drugie ze służącą. Ładnie ukazane relacje rodzinne i oczywiście zakazana/niewłaściwa miłość.

Przyjemny romans historyczny z zagadką w tle. Ciekawy motyw z wujem i drugie ze służącą. Ładnie ukazane relacje rodzinne i oczywiście zakazana/niewłaściwa miłość.

[Reklama] Szara Godzina

Romans historyczny kolejny raz u mnie gości. Tym razem w polskich realiach.
"Zaginione klejnoty" Urszuli Gajdowskiej, rozpoczynają cykl "Dworek nad Biebrzą", w którym głównym bohaterem jest Klemens Czyżewski i niesforna Izabela Wieczorek. W kolejnych częściach poznamy osobne historie pozostałych braci barona.
Głowa para bohaterów jest niczym ogień i woda. A jak mawiają: przeciwieństwa się przyciągają i coś w tym jest
Ogniem jest nasza niefrasobliwa panna. Sarkastyczna, niepokorna, zadziorna i temperamentna ale doskonale zrównoważona przez błyskotliwość, inteligencję i empatię. Polubiłam ją od samego początku.
Wodą natomiast został hrabia. Stonowany, skryty, nie okazujący głębszych emocji. Bardzo zachowawczy w stosunku do innych.
Och, bawiłam się wyśmienicie przyglądając się ich starciom. Przekomarzaniu i temu całego magnetyzmu, któremu starali się nie poddawać. Bomba.
Autorka cudownie oddała klimat tamtych lat. Dopracował fabułę na każdym kroku, przez słownictwo, ubiór, po konwenanse. Dołączona została także misternie utkana intryga, która w miarę zgłębiania się w lekturę wyzwalała coraz więcej pytań. Dostarczała adrenaliny i takich emocji już na sam jej koniec, że aż mnie nosiło.
Fakt taki, że z początku ciężko było mi się wczytać. Winne zapewne było to, że to było moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki. Ale jak już tę przeskoczę ominęłam, to dalej było tylko z górki.
Bardzo dobra lektura. Pasjonująca, zaskakująca i z pełną paletą emocji. Z czystym sumieniem mogę zachęcić do jej czytania. I całe szczęście, że mam pod ręką kolejny tom serii - mogę od razu przysiąść do lektury.

Polecam

[Reklama] Szara Godzina

Romans historyczny kolejny raz u mnie gości. Tym razem w polskich realiach.
"Zaginione klejnoty" Urszuli Gajdowskiej, rozpoczynają cykl "Dworek nad Biebrzą", w którym głównym bohaterem jest Klemens Czyżewski i niesforna Izabela Wieczorek. W kolejnych częściach poznamy osobne historie pozostałych braci barona.
Głowa para bohaterów jest...

To taka sympatyczna, lekka i pełna humoru lektura. Z gatunku tych niewymagających , dobrych na odprężenie i poprawę humoru.

To taka sympatyczna, lekka i pełna humoru lektura. Z gatunku tych niewymagających , dobrych na odprężenie i poprawę humoru.

Bardzo mi się podobała. Mamy rok 1823 a młodziutka Izabela pragnie wyjść za mąż, dziewczyna jednak jest bardzo niepokorna a jej nieprzyzwoite zachowanie gorszy panie i panów. Okazuje się także że wszyscy kandydaci do ręki Izabeli znikają bez wieści a dodatkowo ginie także klejnot, bardzo cenny klejnot rodowy pewnego szlachcica. Zrobiło się kryminalnie w dobrym tego słowa znaczeniu. Fajna, polecam.

Bardzo mi się podobała. Mamy rok 1823 a młodziutka Izabela pragnie wyjść za mąż, dziewczyna jednak jest bardzo niepokorna a jej nieprzyzwoite zachowanie gorszy panie i panów. Okazuje się także że wszyscy kandydaci do ręki Izabeli znikają bez wieści a dodatkowo ginie także klejnot, bardzo cenny klejnot rodowy pewnego szlachcica. Zrobiło się kryminalnie w dobrym tego słowa...

daję serduszko, super!!!

daję serduszko, super!!!

Całkiem ciekawa, oddająca klimat tamtych czasów. Oczywiście przewidywalna i banalna, ale przyjemna i niemęcząca.

Całkiem ciekawa, oddająca klimat tamtych czasów. Oczywiście przewidywalna i banalna, ale przyjemna i niemęcząca.

Wysłuchane jako audiobook
Książka 9/10
Lektor 9/10 (Ilona Chojnowska)
Romans kryminalny? Jak najbardzziej. Żadnych dłużyzn, akcja toczy się wartko, cięty język. Czy coś więcej potrzeba?
Rzadko daję takią wysoką ocenę lektorom. Ta książka jest genialnie przeczytana przez Panią Ilonę Chojnowską
Polecam
PS Właśnie słucham drugi tom, trzeci czeka na wysłuchanie w kolejce

Wysłuchane jako audiobook
Książka 9/10
Lektor 9/10 (Ilona Chojnowska)
Romans kryminalny? Jak najbardzziej. Żadnych dłużyzn, akcja toczy się wartko, cięty język. Czy coś więcej potrzeba?
Rzadko daję takią wysoką ocenę lektorom. Ta książka jest genialnie przeczytana przez Panią Ilonę Chojnowską
Polecam
PS Właśnie słucham drugi tom, trzeci czeka na wysłuchanie w kolejce

Znaleźć odpowiedniego męża to nie jest taka prosta sprawa. Bo tak. Kandydat musi mieć odpowiedni status społeczny i majątek. Wypadałoby, żeby był mądry, no i wierny, i najlepiej jakby za za bardzo nie ograniczał swobód żony. A, miło by było gdyby był też przyjemny dla oka. Gdzie takiego znaleźć? Przed takim dylematem staje Izabela Wieczorek, bohaterka powieści „Zaginione klejnoty” Urszuli Gajdowskiej. Autorka zaprasza nas do świata balów i flirtów, a także pewnej zagadki kryminalnej.

Zdecydowałam się przeczytać tę powieść, bo zaintrygowała mnie główna bohaterka. Zerknijmy do opisu: „Choć na arystokratycznych balach i rautach wyróżnia się urodą, budzi zgorszenie nieprzystojnym zachowaniem”[1]. Ja bardzo chciałam poznać tę awanturnicę. Miałam trochę za duże oczekiwania do co Izabeli, bo niczym mnie nie zszokowała. Może jak na dziewiętnastowieczne standardy (bo akcja powieści toczy się w 1823 roku) jest nieco zbyt odważna i spontaniczna, ma cięty język oraz ma trochę pecha, że zostaje przyłapana, ale mimo wszystko to dama „szyta” na tamte czasy. Jej myśli zaprząta pragnienie znalezienia odpowiedniego męża, żeby żyć w spokoju i dostatku. Jak można się domyślić, z taką bohaterką otrzymujemy powieść obyczajowo-romantyczną.

Izabela rozpoczyna polowanie na męża. Wybiera kandydata i knuje, jak zwrócić na siebie jego uwagę. Jest całkiem niezłą psycholożką i wie, jak poruszyć struny serca konkretnego typu mężczyzny. Co z tego kiedy prześladuje ją pech i on...baron Krzyżewski. „Zaginione klejnoty” chyba najbardziej podejdą czytelnikom, którzy lubą motyw hate-love. Dziwnie brzmi mi to określenie w kontekście powieści obyczajowo-historycznej, ale taką relację opisała Urszula Gajdowska. Wzajemne uszczypliwość, słowne przepychanki znajdujemy na większości stron książki. A jak to mówią: „Kto się czubi, ten się lubi”. Czy autorka zgadza się z tym powiedzeniem? Jeżeli przeczytacie „Zaginione klejnoty” to się dowiecie.

W bio pisarki możemy przeczytać, że to „pasjonatka powieści historycznych i starych dobrych kryminałów”[2]. I obie te pasje próbuje połączyć w tej powieści. Dominuje w niej wątek romantyczny, ale szczypty tajemniczości (a także ezoteryki) dodaje mu ten kryminalny. Baron Krzyżewski nie bez powodu kręci się wokół Izabeli i jej wuja. Szuka zaginionej pamiątki, drogiego rodowego pierścienia.

Ech, te konwenanse. Chyba za nie tak bardzo lubimy powieści obyczajowo-historyczne. Możemy się z nich śmiać, oceniając je, ale nie zmieni to faktu, że one były, a ludzie się do nich stosowali. Jak odnajdzie się w nich nieco pyskata Izabela? Czy upoluje odpowiedniego małżonka? Kto śmiał przywłaszczyć drogą biżuterię? „Zaginione klejnoty” to pierwszy tom cyklu „Dworek nad Biebrzą”, w którym Urszula Gajdowska rozwija te tematy. Powieść (raczej) kobieca. Pełno w niej bali, szumu sukien i flirtu. Oraz miłości i namiętności, oczywiście.

[1] Urszula Gajdowska, „Zaginione klejnoty”, wyd. Szara Godzina, Katowice 2023, okładka.
[2] Tamże.

Znaleźć odpowiedniego męża to nie jest taka prosta sprawa. Bo tak. Kandydat musi mieć odpowiedni status społeczny i majątek. Wypadałoby, żeby był mądry, no i wierny, i najlepiej jakby za za bardzo nie ograniczał swobód żony. A, miło by było gdyby był też przyjemny dla oka. Gdzie takiego znaleźć? Przed takim dylematem staje Izabela Wieczorek, bohaterka powieści „Zaginione...