Siostry. O nadużyciach w żeńskich klasztorach

Są to opowieści sióstr, które odeszły z zakonu. Problematyka wielka, trudności olbrzymie- tylko wiary tam brakuje

Są to opowieści sióstr, które odeszły z zakonu. Problematyka wielka, trudności olbrzymie- tylko wiary tam brakuje

Z ciekawością zagłębiłam się w temat polskich klasztorów. Poznajemy historie kobiet, które opuściły zakony i wróciły do świeckiego życia. Jak można się łatwo domyślić ich opowieści nie będą pozytywne wobec polskich kościołów. Trzeba nastawić się na różne dziwactwa, zasady i klasztorne codzienności, które wydają się być nie do wytrzymania. A wszystko to: Dla woli Bożej...

Z ciekawością zagłębiłam się w temat polskich klasztorów. Poznajemy historie kobiet, które opuściły zakony i wróciły do świeckiego życia. Jak można się łatwo domyślić ich opowieści nie będą pozytywne wobec polskich kościołów. Trzeba nastawić się na różne dziwactwa, zasady i klasztorne codzienności, które wydają się być nie do wytrzymania. A wszystko to: Dla woli Bożej...

Mając potrzebę jakiś silniejszych wrażeń sięgnęłam po książkę Moniki Białkowskiej
„SIOSTRY, o nadużyciach w żeńskich klasztorach”.

Jako dziecko jeździłam na kolonie z ramienia Oazy Dzieci Bożych. Żaden z kleryków, którzy z nami jeździli nie dotrwał do święceń, nie został księdzem.
Spodziewałam się, ze i tutaj pojawią się takie przypadki.

Ponieważ jednak sięgając po książki nie czytam opisów, nie przygotowałam się na to co przyjdzie mi poznać.

Jedenaście odważnych kobiet postanowiło podzielić się z nami swoimi przeżyciami z klasztorów.
I choć od lat wiemy że kościół święty nie jest i sam papież za wiele przeprosił to takiej dawki
Okrucieństwa
Molestowania
Złośliwości
Podłości
Odarcia z godności
Pozbawienia człowieczeństwa
Nigdy wcześniej nie czytałam..

Nie ma tutaj co się rozwodzić, przeczytajcie bo zmieni was w środku na długo. Autorka całkowicie skupia się na „ofiarach” nie zaburzając obrazu swoim osądem co postrzegam za wielką sztukę :)
Bez znaczenia w co wierzycie, i co o zasadach kościoła myślicie, sięgnijcie po tę książkę.

Tutaj idealnie zrozumiecie co znaczy
Człowiek, człowiekowi wilkiem.

Mając potrzebę jakiś silniejszych wrażeń sięgnęłam po książkę Moniki Białkowskiej
„SIOSTRY, o nadużyciach w żeńskich klasztorach”.

Jako dziecko jeździłam na kolonie z ramienia Oazy Dzieci Bożych. Żaden z kleryków, którzy z nami jeździli nie dotrwał do święceń, nie został księdzem.
Spodziewałam się, ze i tutaj pojawią się takie przypadki.

Ponieważ jednak sięgając po...

to byłaby zajebista książka, ale ma aktywistyczną, nie reporterską końcówkę. kiedy pomyślałam, jak mocne byłoby zakończenie bez tak antydziennikarskiego komentarza autorki, a np. z samą zamieszczoną ankietą, to nawet nie ma porównania. reporterki od sióstr zakonnych (to już kolejna książka z tym samym problemem),nie oburzajcie się za czytelniczki i czytelników, mamy własne serca i mózgi

to byłaby zajebista książka, ale ma aktywistyczną, nie reporterską końcówkę. kiedy pomyślałam, jak mocne byłoby zakończenie bez tak antydziennikarskiego komentarza autorki, a np. z samą zamieszczoną ankietą, to nawet nie ma porównania. reporterki od sióstr zakonnych (to już kolejna książka z tym samym problemem),nie oburzajcie się za czytelniczki i czytelników, mamy własne...

Pierwszy rozdział: o wow ale ciekawe! Drugi rozdział: No nie co za historia, 3 rozdzial: hmm chhba juz to czytalam...6 rozdzial: "heavy breathing". Ta książka miała taki potencjał, ale został zmarnowany na powtarzanie w kolo tych samych historii, w dodatku przedstwwiony po macoszemu. brakowało mi jakieś głębi, nie mamy informacji, czy która kolwiek sprawa została zgłoszona, czy ktokolwiek poniosł jakiekolwiek konsekwencje. Tytuł sugerowal, że mogę spodziewać się czegoś w stylu "Czy Bóg wybaczy siostrze Bernadecie", a mam wrazenie ze nawet słowo "nadużycie " w tytule jest sporym nadużyciem.

Pierwszy rozdział: o wow ale ciekawe! Drugi rozdział: No nie co za historia, 3 rozdzial: hmm chhba juz to czytalam...6 rozdzial: "heavy breathing". Ta książka miała taki potencjał, ale został zmarnowany na powtarzanie w kolo tych samych historii, w dodatku przedstwwiony po macoszemu. brakowało mi jakieś głębi, nie mamy informacji, czy która kolwiek sprawa została zgłoszona,...

Książka mną wstrząsnęła, mimo że wiele już zostało powiedziane na temat zakonnic i klasztorów. Szanuję wybory innych ludzi i ich nie oceniam, tym bardziej że wiem jakie spustoszenie może sprawić manipulacja i przemoc psychiczna i jak łatwo można zostać zmanipulowanym. I tak jak życzę i radzę gnębionej żonie wyrwać się z toksycznego małżeństwa, tak i gnębionej zakonnicy życzę siły, która pozwoli jej się wyrwać z tego świata.

Książka mną wstrząsnęła, mimo że wiele już zostało powiedziane na temat zakonnic i klasztorów. Szanuję wybory innych ludzi i ich nie oceniam, tym bardziej że wiem jakie spustoszenie może sprawić manipulacja i przemoc psychiczna i jak łatwo można zostać zmanipulowanym. I tak jak życzę i radzę gnębionej żonie wyrwać się z toksycznego małżeństwa, tak i gnębionej zakonnicy...

Bardzo ciekawa lektura, formuła wywiadu według mnie pomocna w rozumieniu.

Bardzo ciekawa lektura, formuła wywiadu według mnie pomocna w rozumieniu.

Nie spodziewałam się takiej treści. Książka jest relacją kobiet, które przeżyły życie w zakonie i miały odwagę o tym opowiedzieć. Prawdziwy reportaż prawdziwych ludzi. Pozycja warta poznania.

Nie spodziewałam się takiej treści. Książka jest relacją kobiet, które przeżyły życie w zakonie i miały odwagę o tym opowiedzieć. Prawdziwy reportaż prawdziwych ludzi. Pozycja warta poznania.

Ciekawa lektura o kobietach, które kiedyś były siostrami w zakonie. Wyczuwam ich strach, ból, cierpienie psychicznie, samotność oraz to z czym się borykały po zetknięciu z grupą kobiet, która miała stać się rodziną zakonną, a tak się jednak nie stało... Drogi tych kobiet były wyboiste, niektóre postanowiły przez dłuży czas zmagać się z przeciwnościami, srogimi i czasami wydumanymi zasadami, które narzuca zakon, a w tym wszystkim trwać przy Bogu - ile można tak bez końca być siłaczką i znosić aż tyle, by przypłacić to zdrowiem fizycznym czy psychicznym? Po odejściu z tej formacji miały różne wnioski. Można stwierdzić, że łączy je jeden mianownik miłość do Boga.

Ciekawa lektura o kobietach, które kiedyś były siostrami w zakonie. Wyczuwam ich strach, ból, cierpienie psychicznie, samotność oraz to z czym się borykały po zetknięciu z grupą kobiet, która miała stać się rodziną zakonną, a tak się jednak nie stało... Drogi tych kobiet były wyboiste, niektóre postanowiły przez dłuży czas zmagać się z przeciwnościami, srogimi i czasami...

Mimo że poszczególne opowieści nieznacznie różnią się od siebie, ilość podobieństw - to jest sekciarskich zachowań, o jakich opowiadają byłe zakonnice, jest zatrważająca. Słyszałam o tym, że życie w zakonach jest trudne i łatwo w nim o nadużycia, ale nie wiedziałam, że dorosłe kobiety zachowują się tam w taki niedojrzały sposób. Zamiast robienia rzeczy potrzebnych i koncentracji na Bogu, jest tam czepianie się o duperele, kontrola, pokazywanie na każdym kroku kto tu rządzi (oczywiście pod płaszczykiem, że to Jezus tak chce),jakieś fochy rodem z przedszkola. Okropne to jest. Tym bardziej doceniam, że książka napisana jest bez ogólnego stygmatyzowania zakonów czy religii. Kobiety wypowiadające się tutaj nie straciły swojej wiary. Potrafią spojrzeć na swoje przeżycia z dystansem, przepracowały już wiele trudnych rzeczy. Przyjemnie słuchało się jako audiobooka. Do tego ostatni rozdział od autorki jest znakomitym podsumowaniem.

Mimo że poszczególne opowieści nieznacznie różnią się od siebie, ilość podobieństw - to jest sekciarskich zachowań, o jakich opowiadają byłe zakonnice, jest zatrważająca. Słyszałam o tym, że życie w zakonach jest trudne i łatwo w nim o nadużycia, ale nie wiedziałam, że dorosłe kobiety zachowują się tam w taki niedojrzały sposób. Zamiast robienia rzeczy potrzebnych i...