Akcja drugiego tomu toczy się w czasie wyprawy wojennej. Książka kontynuuje opis realiów warcholstwa polskiej szlachty, która samowolnie porwała się na interwencję wewnętrzną w obcym państwie.

Akcja drugiego tomu toczy się w czasie wyprawy wojennej. Książka kontynuuje opis realiów warcholstwa polskiej szlachty, która samowolnie porwała się na interwencję wewnętrzną w obcym państwie.

Pomimo, że akcja toczy się jak krew z nosa, czytało się lepiej niż tom pierwszy. W samej książce mamy ukazane jedynie dwie bitwy i jedną przygodę/wyprawę pana Dydyńskiego. Końcówka książki zakończona w takim momencie, że wiadomo co będzie głównym wątkiem fabularnym w trzecim tomie.

Pomimo, że akcja toczy się jak krew z nosa, czytało się lepiej niż tom pierwszy. W samej książce mamy ukazane jedynie dwie bitwy i jedną przygodę/wyprawę pana Dydyńskiego. Końcówka książki zakończona w takim momencie, że wiadomo co będzie głównym wątkiem fabularnym w trzecim tomie.

Pomimo interesującego tematu, ta książka mnie nie porwała. Momentami straszliwie się dłużyła. Jedyne co jeszcze pociąga mnie to tajemnica zakonu, ale to raczej za mało by sięgnąć po kolejny tom.

Pomimo interesującego tematu, ta książka mnie nie porwała. Momentami straszliwie się dłużyła. Jedyne co jeszcze pociąga mnie to tajemnica zakonu, ale to raczej za mało by sięgnąć po kolejny tom.

Miejscami zabawna i intrygująca, tykająca się realiów historycznych, a momentami męcząca. Gdzieniegdzie wciągnęła mnie jak diabli, a czasem nudziła stylizowanym językiem. Miałem nadzieje na więcej tajemnicy o dworze. Może trzeba przeczytać koleiny tom. Reasumując warto i na pewno chętnie będę kontynuował przygodę Dydyńskiego.

Miejscami zabawna i intrygująca, tykająca się realiów historycznych, a momentami męcząca. Gdzieniegdzie wciągnęła mnie jak diabli, a czasem nudziła stylizowanym językiem. Miałem nadzieje na więcej tajemnicy o dworze. Może trzeba przeczytać koleiny tom. Reasumując warto i na pewno chętnie będę kontynuował przygodę Dydyńskiego.

Lepszy niż tom pierwszy

Lepszy niż tom pierwszy

Druga część "Samozwańca" nie jest raczej tak dobra jak początek tej opowieści, ale i tak mamy do czynienia z kawałkiem solidnej literatury. Inna rzecz, że jak to często u Jacka Komudy bywa, bardziej interesująca od samej fabuły bywa jej otoczka. W tym przypadku chodzi oczywiście o barwne przedstawienie XVII-wiecznych realiów.

Druga część "Samozwańca" nie jest raczej tak dobra jak początek tej opowieści, ale i tak mamy do czynienia z kawałkiem solidnej literatury. Inna rzecz, że jak to często u Jacka Komudy bywa, bardziej interesująca od samej fabuły bywa jej otoczka. W tym przypadku chodzi oczywiście o barwne przedstawienie XVII-wiecznych realiów.

Niestety zawiodłem się na drugim tomie. Jak dla mnie cała książka była jedną wielką walką, zbyt mało wątków i dialogów. Raczej odpuszczę dokończenie serii...

Niestety zawiodłem się na drugim tomie. Jak dla mnie cała książka była jedną wielką walką, zbyt mało wątków i dialogów. Raczej odpuszczę dokończenie serii...

Nie będę ściemniał - drugi tom spodobał mi się dużo mniej niż pierwszy, głównie z racji tego, co (być może) dla innych byłoby dużą zaletą - za dużo akcji. Bójki, brawurowe szalone akcje, długie i szczegółowo opisane sceny batalistyczne - mnie to nuży, bo szukam raczej w miarę głębokich dialogów, niestandardowych rozwiązań fabularnych, nierozwiązanych tajemnic czy utrzymywania w niepewności.

Nie żeby tego zabrakło - w stosunkowo niewielkiej ilości nadal jest, ale i tak drugi tom wyraźnie słabiej od pierwszego. 5/10 to najmniejszy wymiar kary, i tak podwyższony za pewne rzeczy które dzieją się pod koniec i obiecują, że trzeci tom jednak będzie ciekawszy.

Nie będę ściemniał - drugi tom spodobał mi się dużo mniej niż pierwszy, głównie z racji tego, co (być może) dla innych byłoby dużą zaletą - za dużo akcji. Bójki, brawurowe szalone akcje, długie i szczegółowo opisane sceny batalistyczne - mnie to nuży, bo szukam raczej w miarę głębokich dialogów, niestandardowych rozwiązań fabularnych, nierozwiązanych tajemnic czy...

Coś niesamowitego , to jest arcydzieło na miarę Sienkiewiczowskiego Ogniem i Mieczem.
To jak zostały przedstawione i opisane przygody naszej sarmacji podczas wyprawy na Moskwę, oraz dialogi i opisy historyczne należy się nagroda.
Jestem pod wielkim wrażeniem pióra Jacka Komudy.
Już się rozglądam za kolejnymi tomami.
Nie ma co zdradzać treści , trzeba przeczytać i przekonać się samemu. O ile lubicie czytać powieści historyczne , XVI wiek.
Pierwsza część jest bardzo dobra i wprowadzeniem do drugiego tomu , co pokazuje kunszt władania językiem, opisami i wiarygodnymi przypisami.
Polecam serdecznie lekturę .

Coś niesamowitego , to jest arcydzieło na miarę Sienkiewiczowskiego Ogniem i Mieczem.
To jak zostały przedstawione i opisane przygody naszej sarmacji podczas wyprawy na Moskwę, oraz dialogi i opisy historyczne należy się nagroda.
Jestem pod wielkim wrażeniem pióra Jacka Komudy.
Już się rozglądam za kolejnymi tomami.
Nie ma co zdradzać treści , trzeba przeczytać i przekonać...

Tom drugi jest zdecydowanie ciekawszy od pierwszego. Akcja toczy się szybko, więc nie ma nudy. Ponownie wybrałem przesłuchanie audiobooka, zamiast czytania książki. Myślę, że sięgnę po trzeci tom.

Tom drugi jest zdecydowanie ciekawszy od pierwszego. Akcja toczy się szybko, więc nie ma nudy. Ponownie wybrałem przesłuchanie audiobooka, zamiast czytania książki. Myślę, że sięgnę po trzeci tom.