Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wreszcie po latach udało mi się przysiąść i przeczytać „Conana”. I tutaj miła niespodzianka książka zaczyna się od listów R.E. Howarda do P.S. Millera, a następnie mamy obszerny opis ery hyboryjskiej, w której osadzone są wydarzenia dziejące się w Conanie. Muszę przyznać, że z początku myślałem, że jest to zbędne jednak po wstępnej lekturze, przybliża to czytelnikowi dzieje świata i wiele tłumaczy z punku widzenia polityki i walk między poszczególnymi nacjami. Po takim wstępnie poznajemy naszego bohatera jako młodzieńca i wpierw dowiadujemy się w jaki sposób zdobył swój drogocenny miecz oraz poznajemy jego historię narodzin. A później już przeżywamy jego przygody podczas wypraw do kolejnych miast i państw. Conan to awanturnik – wojownik i złodziej. W książce znajdują się też siedem opowiadań o przygodach naszego wojownika. Część z nich idealnie oddaje fragmenty fabuły filmu „Conan Barbarzyńca”. Mamy tutaj wyprawę naszego bohatera do wieży czerwonego maga i walkę z potworem, różne potyczki na polu bitew czy walka z obudzonym bogiem. Conan to sama esencja walki i nieugiętości. W tej kreacji widać prawdziwego nieokrzesanego barbarzyńcę, który nijak przestrzega praw w cywilizowanych miastach. Niezła pozycja dla fanów fantastyki.

Wreszcie po latach udało mi się przysiąść i przeczytać „Conana”. I tutaj miła niespodzianka książka zaczyna się od listów R.E. Howarda do P.S. Millera, a następnie mamy obszerny opis ery hyboryjskiej, w której osadzone są wydarzenia dziejące się w Conanie. Muszę przyznać, że z początku myślałem, że jest to zbędne jednak po wstępnej lekturze, przybliża to czytelnikowi dzieje...

„Waleczne kobiety roku 1920” to ciekawa pozycja skupiająca się nad wsparciem kobiet podczas konfliktu bolszewicko-polskiego. To, że wtedy wydarzył się cud nad Wisłą wie każdy ale jaką rolę w obronie kraju i pomocy dla wojska polskiego miały kobiety to już nie. O samych dowódcach wiemy dużo. O osobach takich jak Józef Piłsudski czy generał Rozwadowski, napisano wiele biografii. Jednak o bohaterskich kobietach – żonach i matkach już nie. To właśnie w tej książce mamy możliwość poznania historii takich kobiet jak: doktor Maria Zdziarska, hrabina Maria Tarnowska, Teresa Grodzińska, Helena Paderewska czy Aleksandra Piłsudska. To między innymi te kobiety przyczyniły się walnie to wsparcia polskich żołnierzy. Dzięki nim powstawały ochronki, szpitale czy szkoły kształcące późniejsze pielęgniarki. Część kobiet również wstępowała do oddziałów wojskowych zwanych Ochotniczą Legią Kobiet. Jednak stan wyposażenia ówczesnej polskiej armii był tragiczny, a jeszcze gorzej wyglądała sytuacja oddziałów kobiecych. Dzięki hojnemu wsparciu z Ameryki, dzięki Helenie Paderewskiej dostarczano wyżywienie i ekwipunek. Co ciekawe poznajemy tutaj postacie z imienia i nazwiska a nie jak w części opracowań jako bezimienne bohaterki.
Książka naprawdę interesująca, przedstawiająca dzieje polskich bohaterek. Szczególnie tych, które pochodziły ze wschodu z terenów dzisiaj znajdujących się na Ukrainie. Autorka wiele miejsca poświęciła sposobom w jaki kobiety mogły i przysłużyły się Ojczyźnie. Od zbierania środków na wyposażenie po zakładanie szpitali i szkół. Książka warta lektury. Szkoda tylko, że spora cześć tych bohaterek jest zapomniana. Najpierw komunizm, a później PRL walnie przyczynił się do tego. Czytajcie.

„Waleczne kobiety roku 1920” to ciekawa pozycja skupiająca się nad wsparciem kobiet podczas konfliktu bolszewicko-polskiego. To, że wtedy wydarzył się cud nad Wisłą wie każdy ale jaką rolę w obronie kraju i pomocy dla wojska polskiego miały kobiety to już nie. O samych dowódcach wiemy dużo. O osobach takich jak Józef Piłsudski czy generał Rozwadowski, napisano wiele...

O tej książce dowiedziałem się poprzez wiadomość od autora na tym serwisie. Gdy zobaczyłem że jest to połączenie etyki i filozofii z duchowością zacząłem mieć wątpliwości. Jednak już po kilku stronach zobaczyłem, że byłem zbyt sceptyczny. Już od pierwszych stron wyruszamy z młodym człowiekiem – Wayanem na pielgrzymkę. Razem z nim cieszymy się na to spotkanie z Bogiem. Sam na takowej niestety nie byłem. Razem z tym młodym szesnastoletnim człowiekiem przeżywamy każdy dzień pielgrzymki. Wayan co i rusz poznaje nowego pielgrzyma (którego nazywa bratem bądź siostrą) a wraz z nią jej historię, wieczorami natomiast idą na nocleg do osób przyjmujących pielgrzymów. I tutaj również mamy przedstawione różne podejścia do pielgrzymów. Podczas czytania jednak jesteśmy zmuszeni do refleksji. Każda z osób, którą spotka główny bohater przedstawia swoje spojrzenie na wiele tematów a w tym również na wiarę. Nasz młody bohater jest także kuszony przez wszechobecne używki.
Książeczka ma zaledwie 70 stron i można ja spokojnie przeczytać w jedno popołudnie. Jednak aby ją lepiej zrozumieć trzeba się skupić i poświęcić trochę czasu. Wtedy można odkryć samą esencję drogi z Bogiem. Jednak najważniejsze podczas lektury jest wejrzenie w siebie oraz swoje życie. Ta książka pozwala się na chwile zatrzymać i zastanowić nad Bogiem oraz nad drogą z Nim. To była moja pierwsza książka a takiej tematyce i powiem szczerze, że jestem pozytywnie zaskoczony. Autor piszę w sposób bardzo przystępny, a czytelnik może wielokrotnie utożsamiać się z głównym bohaterem bądź osobami, które spotyka on w swojej pielgrzymce. To była pierwsza książka tego autora, z którą miałem styczność ale z pewnością sięgnę po następne. „Pielgrzym nie potrzebuje zaproszenia. Pielgrzym żyje wędrówką”

O tej książce dowiedziałem się poprzez wiadomość od autora na tym serwisie. Gdy zobaczyłem że jest to połączenie etyki i filozofii z duchowością zacząłem mieć wątpliwości. Jednak już po kilku stronach zobaczyłem, że byłem zbyt sceptyczny. Już od pierwszych stron wyruszamy z młodym człowiekiem – Wayanem na pielgrzymkę. Razem z nim cieszymy się na to spotkanie z Bogiem. Sam...