Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Potocznie mówi się, że jak spadać, to z wysokiego konia. W przypadku Joanny Chmielewskiej mamy do czynienia z przypadkiem charakternym, narowistym i trudnym do okiełznania. Niestety autorka się na tym przejechała i to solidnie. O ile pomysł sam w sobie nie był zły, zarys nie najgorszy, to samo wykonanie kuleje potężnie. Głównym moim zarzutem jest to, że autorka ze względu na brak znajomości z Joanną wymyśliła sobie osobę, która w moim mniemaniu nie istniała. Z lektury książek Chmielewskiej nie wynika w żadnym stopniu persona, która przelatuje przez karty tej powieści. Bo niestety Joanna z tego dzieła to taka trochę zwiędła mimoza, trochę taka zromantyzowana gąska, takie pomieszanie z poplątaniem. Joanna Chmielewska niejednokrotnie miała okazję, poprzez swoją twórczość, wywiady, materiały dziennikarskie, pokazać, jaką osobą w gruncie rzeczy jest. I to nie spina się absolutnie z bohaterką powieści.
Mam żal do pani Drogi, że mając pomysł na książkę o tak niesamowitej postaci jak Joanna Chmielewska, nie przyłożyła się bardziej, nie zebrała stosownych materiałów, nie porozmawiała należycie z osobami z otoczenia Autorki. Nie znając Chmielewskiej osobiście nazmyślala wiele farmazonów, od których cierpnie wszystko. A najpotężniejszym zarzutem jest to, że nie posłuchała życzenia głównej zainteresowanej. Nie pisać o mnie, jak wyjadę kiedyś do Szwajcarii.

Potocznie mówi się, że jak spadać, to z wysokiego konia. W przypadku Joanny Chmielewskiej mamy do czynienia z przypadkiem charakternym, narowistym i trudnym do okiełznania. Niestety autorka się na tym przejechała i to solidnie. O ile pomysł sam w sobie nie był zły, zarys nie najgorszy, to samo wykonanie kuleje potężnie. Głównym moim zarzutem jest to, że autorka ze względu...

Nieczęsto się zdarza, że książka wywołuje we mnie tak mocne uczucia. Napisana została w sposób, który utrudnia przerwanie czytania. Akcja wciąga i wstrząsa. A Ty? Jakie masz tajemnice? I dokąd Cię zaprowadzą?

Nieczęsto się zdarza, że książka wywołuje we mnie tak mocne uczucia. Napisana została w sposób, który utrudnia przerwanie czytania. Akcja wciąga i wstrząsa. A Ty? Jakie masz tajemnice? I dokąd Cię zaprowadzą?

Nie ukrywam, że do przeczytania tego "dzieła" zachęciły mnie negatywne recenzje zamieszczone na stronie. Nie jestem czytelnikiem powieści w tym gatunku, preferuje przede wszystkim kryminały i sensację, jednak postanowiłem sprawdzić co w trawie piszczy. I nie zawiodłem się. Mogę powiedzieć, że to dramat czystej postaci, przeplatany kryminałem wydawniczym. Książka jest dramatycznie słaba, bardzo uboga językowo, natomiast bogata w mało apetyczne opisy przyrody poniżej pasa. Niektóre fragmenty są tak durne, że aż śmieszne.

Ceniłem bardzo dawne książki podróżnicze Beaty, jednak mam wrażenie, że od jakiegoś czasu prądy jej twórczości kierują na oceany bylejakości, żenady oraz pisania o czymkolwiek, byle pisać.

Serdecznie nie polecam.

Nie ukrywam, że do przeczytania tego "dzieła" zachęciły mnie negatywne recenzje zamieszczone na stronie. Nie jestem czytelnikiem powieści w tym gatunku, preferuje przede wszystkim kryminały i sensację, jednak postanowiłem sprawdzić co w trawie piszczy. I nie zawiodłem się. Mogę powiedzieć, że to dramat czystej postaci, przeplatany kryminałem wydawniczym. Książka jest...