Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Zeszłej nocy przyszedł do mnie sen a w nim mój dom rodzinny..."

Tego, co poczułam, czytając tę książkę, nie jestem w stanie opisać jednym zdaniem.
Wzruszenie, radość, strach, obawa, nadzieja, łza kręcąca się w oku, zwłaszcza, że tam, na tych terenach znowu trwa wojna...

Troje młodych ludzi, Beata, Adam i Szymon, wybierają się w podróż na Ukrainę, żeby poznać rodzinne strony swoich dziadków. Ich pierwszy cel podróży to Busk i stary dom, którego adres mieli zapisany na małej, zmiętej kartce. Coś kazało im tu przyjechać, stojąc przed płotem mieli wrażenie, że już tu kiedyś byli, że znają to miejsce. Kolejnego dnia spotkali się we Lwowie z Heleną, kobietą, która znała ich dziadków. Helena zabrała ich w podróż do czasów, kiedy świat wyglądał zupełnie inaczej. Kiedy Polacy, Ukraińcy i Żydzi mieszkali na tych terenach razem. Młodzi mieli swoje plany, marzenia i wtedy przyszedł rok 1939 i potem kolejne i świat wywrócił się do góry nogami.

Helena w swojej opowieści starała się przekazać coś, co jest bardzo ważne dla zrozumienia postępowania ówczesnych ludzi. Mianowicie to, że wojna wszystko zmienia, ludzie nagle robią rzeczy, które w "normalnym świecie" byłyby nie do pomyślenia. Wola przeżycia sprawia, że człowiek czasem... przestaje nim być.

"Wróć do mnie" to historia oparta na faktach. Dobrze znamy z wielu książek i może też z opowieści ludzi, którzy to sami przeżyli, co się wtedy działo.
Ale "Wróć do mnie" to również historia piękna, dająca nadzieję, pokazująca prawdziwe znaczenie słowa PRZYJAŹŃ.

"Zeszłej nocy przyszedł do mnie sen a w nim mój dom rodzinny..."

Tego, co poczułam, czytając tę książkę, nie jestem w stanie opisać jednym zdaniem.
Wzruszenie, radość, strach, obawa, nadzieja, łza kręcąca się w oku, zwłaszcza, że tam, na tych terenach znowu trwa wojna...

Troje...

Rozwiń

Zwiń

Kryminały to jedne z tych książek, które uwielbiam czytać i po które sięgam dość często. A gdy widzę nazwisko M. M. Perr to już wiem, że to nie będzie czas stracony.

"Wywiad" zaczyna się oczywiście morderstwem. Tym razem zostają znalezione zwłoki słynnej dziennikarki telewizyjnej Laury Jabłońskiej. Robert Lew wraz z partnerką Sonią rozpoczynają śledztwo. Szybko okazuje się, że dochodzi do kolejnych zabójstw i że są to ludzie sukcesu, znani i bogaci.
Czy to seryjny morderca, czy jest ich więcej?
Co łączy ofiary i czy wogóle coś je łączy?

To, co jest najlepsze w książkach M. M. Perr to fakt, że dosłownie do ostatniej strony czekamy na rozwiązanie zagadki.
A poza tym, poza kryminalnym wątkiem, poznajemy życie prywatne głównych bohaterów, które jest doskonałą odskocznią od krwi, roztrzaskanych głów i zmasakrowanych ciał 🙊

No to jak już zachęciłam do sięgnięcia po "Wywiad" to życzę spokojnej nocy i kolorowych snów (bez wątków kryminalnych 🤣)

Kryminały to jedne z tych książek, które uwielbiam czytać i po które sięgam dość często. A gdy widzę nazwisko M. M. Perr to już wiem, że to nie będzie czas stracony.

"Wywiad" zaczyna się oczywiście morderstwem. Tym razem zostają znalezione zwłoki słynnej dziennikarki telewizyjne...

Rozwiń

Zwiń

"Za zasłoną milczenia" to nie kryminał, choć wątek morderstwa jest, nie romans, nie obyczajówka. To książka, która sięga w rejony dla mnie obce. Chodzi tu o powrót do "normalnego życia" po wieloletniej izolacji.

Ale po kolei.

Klara, po 10 latach posługi jako zakonnica, postanawia zrezygnować z ślubów wieczystych i opuścić klasztor. Decyzja ta zbiega się z tragicznymi wydarzeniami w jej rodzinie. W wypadku ginie brat, jedyna bliska jej osoba, który do końca wierzył, że Klara kiedyś porzuci zakon i wróci do domu.
Dorota, po czterech latach odbywania kary więzienia, wychodzi na zwolnienie warunkowe. Na wolności czeka jej jedyny syn, który nie może jej wybaczyć tego, że zabiła jego ojca.

Okazuje się, że los te dwie osoby ze sobą połączył. Dwa życiowe rozbitki, dwie kobiety z zupełnie innym doświadczeniem życiowym, muszące na nowo nauczyć się życia.

Autorka w znakomity sposób pokazała trudności, na jakie trafiają osoby takie jak Klara czy Dorota. Nie da się uciec od przeszłości, nie da się wymazać tego, co było. Trzeba walczyć i udowadniać innym, że jest się wartościową osobą.
Ale czy to się kiedyś uda?

"Za zasłoną milczenia" to nie kryminał, choć wątek morderstwa jest, nie romans, nie obyczajówka. To książka, która sięga w rejony dla mnie obce. Chodzi tu o powrót do "normalnego życia" po wieloletniej izolacji.

Ale po kolei.

Klara, po 10 latach posługi jako zakonnica...

Rozwiń

Zwiń

W ten weekend skończyłam czytać książkę "Miłość (z) gór".

To opowieść o kobiecie, która wraz z córką przyjeżdża do Zakopanego, żeby pokonać kolejne górskie szlaki. Żeby przejść "bardziej wymagające" trasy Ania prosi o pomoc górskiego przewodnika.
I tak zaczyna się opowieść o pięknej miłości.
Miłości człowieka do gór.
Miłości kobiety do mężczyzny i mężczyzny do kobiety.

Sama fabuła to typowy romans, jak dla mnie dość przewidywalny.
Ale poza tym wątkiem była ta wisienka na torcie, czyli opisy przyrody. To jest to, co uwielbiam w książkach. Czytając, oczami wyobraźni widziałam te szczyty, te drabinki i łańcuchy, te magiczne wschody i zachody słońca. Czułam zapach górskiej hali, stresowałam się przejściem Orlej Perci, podziwiałam widoki słowackich Tatr i austriackich Alp. Razem z głównymi bohaterami odczuwałam chłód górskich poranków, ekscytowałam się nowymi szlakami i szczytami.
A gdy tak się już zamarzyłam, połknęłam tego górskiego bakcyla, nadszedł koniec książki, który tak mnie zaskoczył, że nie mogłam się powstrzymać od łez i wzruszeń.
Tutaj słowa uznania dla Autorki. Tego to się nikt nie spodziewał.

Dla kogo jest ta książka?
Myślę, że dla osób, które raczej trochę znają Tatry, orientują się w ich nazwach i położeniu. Jeśli nie, to myślę, że mogą w tym labiryncie nazw i opisów dróg się pogubić.

Na okładce pod tytułem znajduje się napis: "Cz. 1". Daje to nadzieję na ciąg dalszy. I ja już sobie trochę w głowie poukładałam, co w części drugiej by być mogło, ale po tym co tu się stało to wiem, że moje zaskoczenie osiągnie poziom ośmiotysięcznika 🌝

W ten weekend skończyłam czytać książkę "Miłość (z) gór".

To opowieść o kobiecie, która wraz z córką przyjeżdża do Zakopanego, żeby pokonać kolejne górskie szlaki. Żeby przejść "bardziej wymagające" trasy Ania prosi o pomoc górskiego przewodnika.
I tak zaczyna się opow...

Rozwiń

Zwiń

Właśnie skończyłam czytać książkę Alicji Skirgajłło "Podróż w nieznane".
Przyznam, że tytuł przyciągnął mnie jak magnes. Wiadomo, kocham podróże, a przez zimę to taka "wyposzczona" jestem 🤣
A do tego, gdy zobaczyłam, że to takie konkretne tomiszcze, to buzia mi się bardzo ucieszyła ☺️

No i co my tu mamy.
Prolog, jak to na wstęp przystało, od razu mnie ucieszył. Zanzibar, ocean, słońce, natura i Olek, Polak, który prowadzi tam swój biznes.
A już za chwilę przenosimy się do mroźnej Warszawy, tuż przed Bożym Narodzeniem. Poznajemy Olę, żonę cenionego chirurga plastycznego, dziennikarkę turystyczną, pracującą w jednej z najlepszych gazet. Właśnie otrzymuje od szefa propozycję "nie do odrzucenia". W wigilię musi porzucić swoje plany i wylecieć na drugi koniec świata, żeby zrobić reportaż. Dokładnie na Zanzibar.

Książkę, pomimo swojej pokaźnej objętości, czyta się znakomicie i szybko. Jest napisana bardzo przyjemnym językiem. Do tego jej tematyka, nie banalna ale i nie za trudna.
To romans dla osób 18+ 🙈

Są jednak dwie rzeczy, do których muszę się doczepić.
Po pierwsze główna bohaterka, Ola. Jak ona mnie irytowała... Miałam ochotę czasem ją solidnie potrzepać. Niby dorosła kobieta, a w niektórych momentach zachowywała się jak dziecko.
A po drugie, gdy już byliśmy na tym cudownym Zanzibarze, to oczekiwałam więcej opisów tej dziewiczej przyrody, tego słońca i gorącego piasku.
Bo jeśli chodzi o seks, to było go w sam raz 😉 Nie był on głównym wątkiem, a jedynie dodatkiem do fabuły, co sobie bardzo cenię 👍

Podsumowując, książka warta przeczytania, ciekawa, w sam raz na zimne, polskie dni.

Właśnie skończyłam czytać książkę Alicji Skirgajłło "Podróż w nieznane".
Przyznam, że tytuł przyciągnął mnie jak magnes. Wiadomo, kocham podróże, a przez zimę to taka "wyposzczona" jestem 🤣
A do tego, gdy zobaczyłam, że to takie konkretne tomiszcze, to buzia mi się bard...

Rozwiń

Zwiń

Dziś rano skończyłam czytać cudowną książkę Katarzyny Grzebyk "Pomiędzy nami tajemnice".
Dlaczego cudowną?
Bo zawiera wszystko to, co kocham, czyli Bieszczady, tajemnice, akcja w czasie obecnym i w przeszłości.

Ale to nie jest książka z serii "rzuciłam wszystko i wyjechałam w Bieszczady". Nic z tych rzeczy.

Na początku książki przenosimy się do Nowego Jorku, gdzie poznajemy znanego reżysera Bena oraz jego żonę Anne.
Jednocześnie w Warszawie Marcelina dostaje zlecenie na napisanie wywiadu rzeki z gwiazdą sportu. Wyjeżdża do małej wsi Niebylec na Podkarpacie, gdzie ów mężczyzna obecnie mieszka. Okazuje się, że z tym miejscem związana jest tajemnica jej rodziny, którą postanawia rozwiązać.
Równocześnie przenosimy się do roku 1950, gdzie dochodzi do strasznego w skutkach pożaru. Podczas pogrzebu nie wszystkie trumny mieszczą się w kościele. Kondukt żałoby nigdy nie był tak ogromny.

Co łączy tych ludzi i miejsca?

Co jesteśmy w stanie zrobić dla dobra dziecka?
Czy kłamstwo jest zawsze dobre?
Czy utrzymywane przez lata tajemnice nie zatrują nas od środka?
Czy możemy wymagać od kogoś milczenia przez całe życie?

Nie chcę pisać nic więcej, żeby nie zdradzić fabuły.

Książka napisana w piękny, subtelny i ciekawy sposób.
To ten rodzaj książek "nieodkładalnych" od których ciężko się oderwać.

Polecam

Dziś rano skończyłam czytać cudowną książkę Katarzyny Grzebyk "Pomiędzy nami tajemnice".
Dlaczego cudowną?
Bo zawiera wszystko to, co kocham, czyli Bieszczady, tajemnice, akcja w czasie obecnym i w przeszłości.

Ale to nie jest książka z serii "rzuciłam wszystko i wyjechałam...

Rozwiń

Zwiń

Dziś przychodzę z recenzją nietypową dla mnie, bo recenzją najpiękniejszych wierszy o miłości 💕

W lutym ukazała się książka "Poezja miłosna. Antologia najpiękniejszych wierszy" wydana przez Wydawnictwo Zysk i S-ka. I kogo my tu mamy? Agnieszka Osiecka, Adam Asnyk, Konstanty Ildefons Gałczyński, Jonasz Kofta, Halina Poświatowska, Wisława Szymborska i wielu, wielu innych.
Wiersze, w których tematem przewodnim jest miłość pokazana z różnych perspektyw. To miłość spełniona i miłość nieszczęśliwa. Niby uczucie to samo a jednak budzące różne emocje: smutek, radość, pożądanie, tęsknotę.
Miłość to temat, który nigdy się nie przeterminuje. Ludzie kochali, kochają i będą kochać.

Ja tę książkę czytałam powoli, do niektórych wierszy wracałam, część z nich pamiętam ze szkoły, niektóre były dla mnie nowością. Jedne były mi bliższe, z innymi trochę mniej się polubiłam. Ale wspólny mianownik wszystkich to otaczająca nas miłość.

Sama książka wydana jest przepięknie. Minimaliz połączony ze smakiem. Kolor i wygląd okładki nawiązuje do tematu, brak zbędnych ozdobników i rozpraszaczy.
To lektura dla każdego, w każdym wieku i momencie życia. To książka, do której się wraca.

Dziś przychodzę z recenzją nietypową dla mnie, bo recenzją najpiękniejszych wierszy o miłości 💕

W lutym ukazała się książka "Poezja miłosna. Antologia najpiękniejszych wierszy" wydana przez Wydawnictwo Zysk i S-ka. I kogo my tu mamy? Agnieszka Osiecka, Adam Asnyk, Konstanty Ilde...

Rozwiń

Zwiń