Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Życie jest nowelą.

Przepraszam, nie mogłem się powstrzymać.

Życie jest nowelą.

Przepraszam, nie mogłem się powstrzymać.

Barys mnie nie zachwycił. "Kości, które nosisz w kieszeni" mają swoje zalety, ale i dosyć poważne wady. Przede wszystkim nie rozumiem, dlaczego jest to sprzedawane jako powieść, skoro jest to ewidentnie zbiór opowiadań. Każdy fragment stanowi zamkniętą całość i w sumie to mało je łączy. Poza tym, główna bohaterka nie do końca mnie przekonuje. Piętnastoletnie Ula jest z biednej rodziny, a jej mama pracuje w Biedronce i co chwilę ma nowego konkubenta. Nie wpływa to pozytywnie na nią i jej rodzeństwo. Nawet babcia nie szczędzi przykrych słów. Myślałem, że to będzie coś w stylu "Shuggie Bain" czy "Elegii dla bidoków", ale w polskich warunkach. Jednak historia jest nieszczególnie ciekawa, a i bohaterów jakoś nie polubiłem. Rozumiem, że dorastają w biedzie, ale kompletnie tego nie czuć. Rzucanie kliszami nie sprawia, że angażuję się i współczuję. Całość ratuje język, chociaż i tutaj można się przyczepić do kilku elementów. Popkulturowe wrzutki mimo wszystko wybrzmiewają nieco sztucznie. I nie do końca rozumiem, po co wtrącać realizm magiczny (scena z babcią), która aż tak bardzo nie pasuje do całości powieści?

Oczywiście sięgnę po inne książki Barysa, gdyż jestem nałogowym czytelnikiem i pisarz ten zdobywa wiele nagród, ale prawdopodobnie nie prędko.

Barys mnie nie zachwycił. "Kości, które nosisz w kieszeni" mają swoje zalety, ale i dosyć poważne wady. Przede wszystkim nie rozumiem, dlaczego jest to sprzedawane jako powieść, skoro jest to ewidentnie zbiór opowiadań. Każdy fragment stanowi zamkniętą całość i w sumie to mało je łączy. Poza tym, główna bohaterka nie do końca mnie przekonuje. Piętnastoletnie Ula jest z...

Piękna historia o trudnej relacji między synem a matką. O zaskakującej stracie, próbie pogodzenia, zagmatwanych powiązaniach i niewysłowionym żalu. Momentami wydaje się przesadzona, ale Tibuleac na tyle sprawnie operuje słowem, że wierzymy w opisywaną historię od początku do końca. Każdy z nas pragnie miłości ze strony najbliższych, a jednak dopiero w obliczu kwestii ostatecznych jesteśmy w stanie pokazać swoje prawdziwe uczucia. Super książka.

Piękna historia o trudnej relacji między synem a matką. O zaskakującej stracie, próbie pogodzenia, zagmatwanych powiązaniach i niewysłowionym żalu. Momentami wydaje się przesadzona, ale Tibuleac na tyle sprawnie operuje słowem, że wierzymy w opisywaną historię od początku do końca. Każdy z nas pragnie miłości ze strony najbliższych, a jednak dopiero w obliczu kwestii...

Zainteresowanych zapraszam do oficjalnej recenzji.

Zainteresowanych zapraszam do oficjalnej recenzji.

Zainteresowanych zapraszam do oficjalnej recenzji.

Zainteresowanych zapraszam do oficjalnej recenzji.

Bardzo trudno jest napisać coś o książce, której interpretacja jest oczywista. Bo na pierwszy rzut oka mamy tutaj do czynienia z powieścią feministyczną. Bohaterka wkurwiona jest na wszystko. Klnie i narzeka na swoją rolę, której nie akceptuje. I wciąż nic z tym nie robi. Bo jest więźniem wychowania i przyzwyczajeń. I nagle się okazuje, że to nie do końca jest powieść feministyczna. Jest to książka o poszukiwaniu szczęścia, próbie radzenia sobie ze złymi nawykami i osadzenia siebie we współczesnym świecie. Bo wyjść z roli można, o ile przestajemy wykopywać się w nią z każdym kolejnym dniem. Cena będzie straszliwa, ale na pewno warto. To jak mężczyźni pokazani są w tej książce, to zapewne wina mężczyzn, no ale to tylko przykład, a nie zasada. Oby.

Bardzo trudno jest napisać coś o książce, której interpretacja jest oczywista. Bo na pierwszy rzut oka mamy tutaj do czynienia z powieścią feministyczną. Bohaterka wkurwiona jest na wszystko. Klnie i narzeka na swoją rolę, której nie akceptuje. I wciąż nic z tym nie robi. Bo jest więźniem wychowania i przyzwyczajeń. I nagle się okazuje, że to nie do końca jest powieść...

Zainteresowanych zapraszam do oficjalnej recenzji.

Zainteresowanych zapraszam do oficjalnej recenzji.

Zainteresowanych zapraszam do oficjalnej recenzji.

Zainteresowanych zapraszam do oficjalnej recenzji.

Zainteresowanych zapraszam do oficjalnej recenzji.

Zainteresowanych zapraszam do oficjalnej recenzji.

Zainteresowanych zapraszam do oficjalnej recenzji.

Zainteresowanych zapraszam do oficjalnej recenzji.

Coś nie pykło. Pierwsza część jest zagmatwana i jakby bez głębszej myśli, a druga to niby powrót do formy, ale czegoś zabrakło, aby zachwycić jak w tomie pierwszym. Szkoda, bo wychodzi na to, że historia była na jeden tom, a nie dwa. Dużo się dzieje, zagłębiamy się w coraz dziwniejsze i dziwniejsze historie, ale nie ma nic głębiej. To, co było mocna stroną pierwszego tomu, tutaj uleciało. Szkoda.

Coś nie pykło. Pierwsza część jest zagmatwana i jakby bez głębszej myśli, a druga to niby powrót do formy, ale czegoś zabrakło, aby zachwycić jak w tomie pierwszym. Szkoda, bo wychodzi na to, że historia była na jeden tom, a nie dwa. Dużo się dzieje, zagłębiamy się w coraz dziwniejsze i dziwniejsze historie, ale nie ma nic głębiej. To, co było mocna stroną pierwszego tomu,...

Zainteresowanych zapraszam do oficjalnej recenzji.

Zainteresowanych zapraszam do oficjalnej recenzji.

Zainteresowanych zapraszam do oficjalnej recenzji.

Zainteresowanych zapraszam do oficjalnej recenzji.

Zainteresowanych zapraszam do oficjalnej recenzji.

Zainteresowanych zapraszam do oficjalnej recenzji.