Tu byłem. Tony Halik

8/10
Tony Halik. Człowiek o kilkunastu życiorysach. Który był prawdziwy? Tego w pewnym momencie nie wiedział już chyba sam jego właściciel. Na pewno nie wiedzieli tego jego bliscy. Ponoć dostał Pulitzera. Ponoć kilkanaście razy został zestrzelony w trakcie wojny. Ponoć pracował dla „Life”. Ponoć był mężem Elżbiety Dzikowskiej. Wśród wielu konfabulacji, stworzonych przez Tonego Halika jedno jest pewne. Jego życie było wyjątkowe. I naznaczone wielką przygodą.

Uwielbiam czytać reportaże Mirosława Wlekłego. Z każdą stroną można odczuć, jak wiele pracy wkłada on w rzetelny research. I nie boi się stawiać trudnych pytań. Tak było również w tej książce. Autor wyruszył w podróż po całym świecie w poszukiwaniu śladów jednego z najsłynniejszych polskich podróżników. Z ogromną ciekawością - bez fałszującej obraz tezy - chciał poznać prawdę o Tonym Haliku - człowieku, który przyciągał przed telewizory miliony odbiorców i dawał trochę światła i nadziei w szarą, polską rzeczywistość.

Czy ta książka obala mit „wielkiego Halika”? W moim odczuciu nie. W pewien sposób trudno mi zrozumieć decyzje, które podejmował Tony Halik na różnych etapach swojego życia. Z drugiej strony: nie żyłem w tamtych czasach, nie byłem w jego skórze i z perspektywy spokojnego życia w dużym mieście łatwo można osądzać. Znajda się na pewno osoby, które w całości zrozumieją dlaczego Tony Halik wkładał tyle wysiłku, aby wymazać pewne niechlubne fragmenty swojego życia, jak chociażby służbę w Wermachcie czy współpracę z SB. Pomimo czarnych kart w historii nikt nie odbierze mu wszelkich podróżniczych osiągnięć, które zdecydowanie były wyjątkowe - nawet jak na współczesne czasy.

Książkę „Tu byłem. Tony Halik” czyta się świetnie. Nawet ja, który nie obejrzał ani sekundy żadnego programu z Halikiem w roli głównej, z ogromnym zainteresowaniem przemierzałem kolejne strony tego reportażu. Jest to naprawdę solidna publikacja, po którą warto sięgnąć.

8/10
Tony Halik. Człowiek o kilkunastu życiorysach. Który był prawdziwy? Tego w pewnym momencie nie wiedział już chyba sam jego właściciel. Na pewno nie wiedzieli tego jego bliscy. Ponoć dostał Pulitzera. Ponoć kilkanaście razy został zestrzelony w trakcie wojny. Ponoć pracował dla „Life”. Ponoć był mężem Elżbiety Dzikowskiej. Wśród wielu konfabulacji, stworzonych przez...

Po pierwszej części książki, bardzo nierównej, chaotycznej, wydawałoby się źle zredagowanej, tylko wielka chęć poznania losów Halika sprawiła, że nie rzuciłam nią o podłogę. Ale warto było wykazać się dużą cierpliwością - dalsze rozdziały okazały się zdecydowanie lepiej napisane, a wsteczny układ chronologiczny - świetnym zabiegiem. Ogólnie mocna pozycja w gatunku biografii.

Po pierwszej części książki, bardzo nierównej, chaotycznej, wydawałoby się źle zredagowanej, tylko wielka chęć poznania losów Halika sprawiła, że nie rzuciłam nią o podłogę. Ale warto było wykazać się dużą cierpliwością - dalsze rozdziały okazały się zdecydowanie lepiej napisane, a wsteczny układ chronologiczny - świetnym zabiegiem. Ogólnie mocna pozycja w gatunku biografii.

Jako osoba urodzona w latach 90 wielokrotnie słyszałem Tony Halik " wielkim podróżnikiem był". Postać nam znana ale nic o niej nie wiemy. Zawsze mnie intrygował a po tej lekturze to zainteresowanie wzrosło parokrotnie. Polecam każdemu kto lubi podróże i jest ciekawy kto to ten Halik był.

Jako osoba urodzona w latach 90 wielokrotnie słyszałem Tony Halik " wielkim podróżnikiem był". Postać nam znana ale nic o niej nie wiemy. Zawsze mnie intrygował a po tej lekturze to zainteresowanie wzrosło parokrotnie. Polecam każdemu kto lubi podróże i jest ciekawy kto to ten Halik był.

Jeżeli należycie do pokolenia, które urodziło się w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku, to świetnie kojarzycie postać pana Halika. Jeśli jesteście młodsi, to zapewne opowiadali wam o nim rodzice. Jak wynika z lektury, to prawdziwy self made man. I to taki, który stworzył siebie, swoją biografię wielokrotnie. Nim ktokolwiek wpadł na pomysł, że można takie zachowanie ometkować. Nim stało się to popularne i dobrze widziane. Jak mu się to udało? Miał ułańską fantazję i nie bał się mówić. Nawet wtedy, gdy mówił byle jak i byle co. Językami władał średnio, a dogadywał się z każdym, ponieważ w komunikacji najważniejsza jest chęć. A zapału miał Tony Halik tyle, że trzy osoby mógłby obdzielić. Dlaczego byle co? Bo z punktu widzenia prawdy historycznej nie zawsze trzymał się faktów. Lubił historie barwne, trzymające w napięciu uwagę czytelnika, więc nie wahał się ubarwiać, podkolorowywać. Poza tym nudziło go powtarzanie tych samych anegdot, zatem je zmieniał. A jakie to były opowieści i o czym, spytacie. Należy sięgnąć po biografię i wszystko stanie się jasne. Polecam.

Jeżeli należycie do pokolenia, które urodziło się w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku, to świetnie kojarzycie postać pana Halika. Jeśli jesteście młodsi, to zapewne opowiadali wam o nim rodzice. Jak wynika z lektury, to prawdziwy self made man. I to taki, który stworzył siebie, swoją biografię wielokrotnie. Nim ktokolwiek wpadł na pomysł, że można takie zachowanie...

Tu byłem. Ja. Nighthawk. Halik wcześniej był mi obojętny, a przekoloryzowane opowieści starego dziada czasem mnie w sumie irytowały. Tymczasem rzeczywistość okazała się dużo barwniejsza niż nawet najbardziej kolorowe jego filmy i opowiadania. I naprawdę dziada polubiłem, mało tego, kilka razy nawet mi zaimponował. Warto przeczytać, warto tak żyć.

Tu byłem. Ja. Nighthawk. Halik wcześniej był mi obojętny, a przekoloryzowane opowieści starego dziada czasem mnie w sumie irytowały. Tymczasem rzeczywistość okazała się dużo barwniejsza niż nawet najbardziej kolorowe jego filmy i opowiadania. I naprawdę dziada polubiłem, mało tego, kilka razy nawet mi zaimponował. Warto przeczytać, warto tak żyć.

Bardzo ciekawe. Czytając książkę czujemy ten sam zew, który od środka rozrywa i pcha do szalonych podróży. Kto lubi pchać się dziwnymi drogami w najgorsze zakamarki ten zrozumie :)

Bardzo ciekawe. Czytając książkę czujemy ten sam zew, który od środka rozrywa i pcha do szalonych podróży. Kto lubi pchać się dziwnymi drogami w najgorsze zakamarki ten zrozumie :)

Książka nie jest nudna.

Książka nie jest nudna.

Kim był Tony Halik? Po tej książce nadal nie wiem. Na pewno miał masę tajemnic, z których autorowi udało się wyświetlić tylko kilka.
Ale pozycja bardzo ciekawa i świetnie zilustrowana.

Kim był Tony Halik? Po tej książce nadal nie wiem. Na pewno miał masę tajemnic, z których autorowi udało się wyświetlić tylko kilka.
Ale pozycja bardzo ciekawa i świetnie zilustrowana.

Wspaniała postać i wielki podróżnik! Świetnie się czyta te książkę.

Wspaniała postać i wielki podróżnik! Świetnie się czyta te książkę.

Biografie lubię, ta była ciekawa. A już śledztwo w sprawie wojennej przeszłości Halika opisane w drugiej połowie książki wciągnęło mnie niesamowicie:) Szanuję autora za to, że nie zapomniał o jedynej żonie Halika, pani Pierrette. Wszyscy się zafiksowali na pani Dzikowskiej, ale to właśnie dzięki żonie dostaliśmy takiego Halika, jakiego pamiętamy. To ona na początku pisała jego teksty, to żona wciągnęła go w podróże do Ameryki Południowej. Przeżyli razem 30 lat! A Halik? Wymienił ją po 50-tce na nowszy model czyli panią Elżbietę. Genialny mitoman o niejasnej przeszłości wojennej; najpierw upór, potem pieniądze i skłonność do megalomanii nadały mu takiej pewności siebie, że szedł przez życie jak burza. My, dawni oglądacze jego programów bardzo na tym skorzystaliśmy. Cieszę się, że trafiłam na tę książkę, czytając ją czułam się jak detektyw odkrywający zagadki;) Dla autora wielki szacunek za ogrom pracy włożonej w udokumentowanie biografii Mieczysława (jak się okazuje:) Halika.

Biografie lubię, ta była ciekawa. A już śledztwo w sprawie wojennej przeszłości Halika opisane w drugiej połowie książki wciągnęło mnie niesamowicie:) Szanuję autora za to, że nie zapomniał o jedynej żonie Halika, pani Pierrette. Wszyscy się zafiksowali na pani Dzikowskiej, ale to właśnie dzięki żonie dostaliśmy takiego Halika, jakiego pamiętamy. To ona na początku pisała...