Pacjentka

Ciekawa, nieoczekiwany zwrot akcji, oczekiwałam trochę większego napięcia, nie był to dla mnie za bardzo thriller, ale atmosfera całkiem w porządku

Ciekawa, nieoczekiwany zwrot akcji, oczekiwałam trochę większego napięcia, nie był to dla mnie za bardzo thriller, ale atmosfera całkiem w porządku

Świetna książka. Trzymająca w napięciu do samego końca. Bardzo lekko i przyjemnie się czyta. Ciekawa ,zaskakujący, intrygująca ,bardzo Fajna.

Świetna książka. Trzymająca w napięciu do samego końca. Bardzo lekko i przyjemnie się czyta. Ciekawa ,zaskakujący, intrygująca ,bardzo Fajna.

wlasnie takie ksiazki z takimi zakonczeniami chce sie czytac

wlasnie takie ksiazki z takimi zakonczeniami chce sie czytac

Książka przeczytana w jeden dzień, powiedziałabym jednym tchem.
Jak ją określić- nieprzewidywalna to dobre słowo
Tu do końca nie jesteś pewien co się wydarzyło
Polaczenie pacjentki i jej psychoterapeuty, komu można ufać??
Polecam przekonaj się samemu

Książka przeczytana w jeden dzień, powiedziałabym jednym tchem.
Jak ją określić- nieprzewidywalna to dobre słowo
Tu do końca nie jesteś pewien co się wydarzyło
Polaczenie pacjentki i jej psychoterapeuty, komu można ufać??
Polecam przekonaj się samemu

Czy długość rozdziałów mają dla Was znaczenie w książce? Ja uwielbiam te z krótkimi rozdziałami i taka właśnie była „Pacjentka”. Takie książki czyta mi się ekspresowo 🔥

Szpital psychiatryczny o podwyższonym rygorze to upragnione miejsce pracy Theo Fabera. Psychoterapeuta za punkt honoru postawił sobie rozwikłanie zagadki Alici Berenson. Bowiem ta od kilku lat, po zamordowaniu swojego męża, przestała mówić. Dlaczego zabiła, dlaczego milczy?

„Pacjentka” to naprawdę wciągający i zaskakujący thriller psychologiczny. Tytułowa pacjentka zmaga się z mutyzmem. Jest to zaburzenie polegające na niemożności posługiwania się mową. W trakcie lektury poznajemy historię przeszłości, w tym dzieciństwa Alici, a także, dzięki fragmentom jej pamiętnika, poznajemy niektóre jej myśli. Jest to bardzo ciekawa propozycja dla czytelników lubiących wnikać w umysł bohaterów, analizować ich osobowość oraz przeszłość, szukać podłoża zachowań w doświadczeniach z dzieciństwa.
Choć mogłoby się odnaleźć niedociągnięcia, co do samych chociażby procedur bezpieczeństwa panujących w szpitalu psychiatrycznym o podwyższonym rygorze, to nagięcia na rzecz powieści są jak najbardziej wybaczalne. „Pacjentkę” czyta się niezwykle szybko, styl autora jest lekki, płynny, a historia na tyle wciągająca, że nie sposób jej odłożyć przed rozwikłaniem tej misternie uknutej psychologicznej zagadki.


Ja bardzo polecam. Moja ocena 10/10⭐️

Czy długość rozdziałów mają dla Was znaczenie w książce? Ja uwielbiam te z krótkimi rozdziałami i taka właśnie była „Pacjentka”. Takie książki czyta mi się ekspresowo 🔥

Szpital psychiatryczny o podwyższonym rygorze to upragnione miejsce pracy Theo Fabera. Psychoterapeuta za punkt honoru postawił sobie rozwikłanie zagadki Alici Berenson. Bowiem ta od kilku lat, po...

Powiem tak, pomysł na książkę bardzo interesujący nie wspominając o zakończeniu, które totalnie wymiata. Dużym minusem jak dla mnie jest sposób prowadzenia akcji. Czytając miałam wrażenie, że cała historia toczy się takim strasznie monotonnym tempem. Ale w sumie może taki był zamiar autora, żeby w ten spokojny sposób doprowadzić nas do wielkiego finału?

Powiem tak, pomysł na książkę bardzo interesujący nie wspominając o zakończeniu, które totalnie wymiata. Dużym minusem jak dla mnie jest sposób prowadzenia akcji. Czytając miałam wrażenie, że cała historia toczy się takim strasznie monotonnym tempem. Ale w sumie może taki był zamiar autora, żeby w ten spokojny sposób doprowadzić nas do wielkiego finału?

"Łapanie znikających płatków śniegu przypomina trochę chwytanie szczęścia. W miejsce posiadania pojawia się pustka."
.
Życie Alicji dotychczas przepełnione było sztuką, jednak po tym wieczorze już nic nie będzie takie samo. Alicja jest malarką, która dzieli swoje zamiłowanie do piękna ze swoim ukochanym mężem. Można by rzec, że wspólna pasja stanowi solidny fundament udanego związku. Pytanie zatem co poszło nie tak? Od momentu kiedy pewnego wieczoru Alicja pięciokrotnie strzela do swojego ukochanego, kończąc tym samym jego życie, nie wypowiada już ani jednego słowa, uniemożliwiając tym samym poznanie prawdy na temat zaistniałej sytuacji. Kiedy jednak po latach nowy psychoterapeuta zostaje przyjęty na oddział, na którym znajduje się Alicja, pojawia się światełko w tunelu. Czy jego metody pozwolą rozprawić się Alicji z przeszłością? Czy bliscy ofiary wreszcie zdobędą odpowiedzi na nurtujące ich pytania?
.
Czytając książkę od nowego autora, zazwyczaj próbuję nie mieć żadnych oczekiwań. Tak też zrobiłam w tym przypadku i bardzo dobrze na tym wyszłam! Historia dzieje się w dwóch osiach czasowych. Mamy przedstawione bieżące wydarzenia z punktu widzenia terapeuty oraz przeszłość widzianą oczami Alicji, która spisywała swoje doznania w dzienniku. Myślę, że jest to dobry zabieg, pozwalający czytelnikowi na dogłębne zrozumienie historii poprzez poznanie różnych opinii na pozornie te same tematy.
.
Jeżeli chodzi o postacie, były one przedstawione w niezwykle realistyczny sposób, co skutkowało możliwością wyraźnego wyobrażenia ich sobie. Wielokrotnie odnosiłam wrażenie, że dzielą się one ze mną swoimi emocjami. Momentami odczuwałam to samo, co miało miejsce na kolejnych stronach.
.
Mając na uwadze, że jest to kryminał, nie mogę nie wspomnieć o różnych zakończeniach, które wyobrażałam sobie podczas czytania. Jak dla mnie jest to wyznacznik tego, że historia absolutnie mnie zafascynowała, a kolejna wprowadzana postać była dla mnie potencjalnym podejrzanym. Świetnie się bawiłam łącząc wszystkie kropki, jednak mimo wszystko zaskoczenie mnie zszokowało.
.
Co również pozytywnie mnie zaskoczyło, to wszechobecne odniesienia do mitologii greckiej. Odkąd pamiętam wzmianki o bogach i mitach z nimi związanymi były dla mnie niezwykle interesujące. Co za tym idzie, kiedy doszukiwałam się kolejnych powiązań, sprawiało mi to radość. Wiem, że sam autor pochodzi z Cypru, co jeszcze bardziej motywuje mnie do przeczytania jego kolejnych książek.
.
Autor serwuje czytelnikom porywającą dawkę wrażeń. Miałam wrażenie, że historia czyta się sama, wszystko było opisane tak pięknym językiem, że aż szkoda było odrywać się od książki. Sama historia do samego końca trzymała mnie w napięciu i oczekiwaniu na moment, kiedy wszystko ułoży się w logiczną całość.

"Łapanie znikających płatków śniegu przypomina trochę chwytanie szczęścia. W miejsce posiadania pojawia się pustka."
.
Życie Alicji dotychczas przepełnione było sztuką, jednak po tym wieczorze już nic nie będzie takie samo. Alicja jest malarką, która dzieli swoje zamiłowanie do piękna ze swoim ukochanym mężem. Można by rzec, że wspólna pasja stanowi solidny fundament...

Dobry dramat psychologiczny ale mnie do końca nie porwał. Brakło jak dla mnie lepszej narracji choć historia przedstawiona jest bardzo dobra. Cała chęć poznania powodu dlaczego główna bohaterka zamilkła i znalazła się w zakładzie psychiatrycznym doprowadza do bardzo ciekawego rozwiązana.
Pozycja godna polecenia choć po reklamie sądziłam, że będzie to majstersztyk.

Dobry dramat psychologiczny ale mnie do końca nie porwał. Brakło jak dla mnie lepszej narracji choć historia przedstawiona jest bardzo dobra. Cała chęć poznania powodu dlaczego główna bohaterka zamilkła i znalazła się w zakładzie psychiatrycznym doprowadza do bardzo ciekawego rozwiązana.
Pozycja godna polecenia choć po reklamie sądziłam, że będzie to majstersztyk.

Nie do końca rozumiem fenomen tej książki. Chyba czytając byłam w dużym rozproszeniu. Faktycznie zakończenie zaskakujące.

Nie do końca rozumiem fenomen tej książki. Chyba czytając byłam w dużym rozproszeniu. Faktycznie zakończenie zaskakujące.

Książka napisana ogółem bardzo dobrze. Podobała mi się fabuła, sama postać Ailcii oraz zagadka rozwiana wokół niej. Postawię tylko jedno pytanie, ponieważ nie za bardzo rozumiem tutaj chronologię wydarzeń: Kiedy Theo zaczął pracować w The Grove Alicia była już tam od dawna, prawda? No tak, więc jak on miał z nią terapię i wracał później do domu to dopiero wtedy odkrył zdradę żony i chciał zabić tego kochanka (później okazuje się, że to Gabriel). Tylko że te wydarzenia już sie wydarzyły, Alicia opisała już je wcześniej (Theo był tym mężczyzną). Dlatego nie rozumiem w jakiej kolejności się te wydarzenia rozgrywają. Ale pomijając to, podobał mi się wątek psychologiczny, który został tutaj wplątany. Książkę bardzo polecam :)

Książka napisana ogółem bardzo dobrze. Podobała mi się fabuła, sama postać Ailcii oraz zagadka rozwiana wokół niej. Postawię tylko jedno pytanie, ponieważ nie za bardzo rozumiem tutaj chronologię wydarzeń: Kiedy Theo zaczął pracować w The Grove Alicia była już tam od dawna, prawda? No tak, więc jak on miał z nią terapię i wracał później do domu to dopiero wtedy odkrył...