Dom

Znakomity kryminał. Brutalny, trzymający w napięciu do końca.

Znakomity kryminał. Brutalny, trzymający w napięciu do końca.

Mocna. Momentami bardzo. I nie chodzi mi o szczegóły morderstw, ale o to czego dzieciaki doświadczyły we wschowskim bidulu. Po takim czymś nie da się być normalnym, żyć normalnie i zacząć wszystko od nowa. Po raz kolejny pojawia się pytanie dlaczego ludzie ludziom gotują taki los...

Mocna. Momentami bardzo. I nie chodzi mi o szczegóły morderstw, ale o to czego dzieciaki doświadczyły we wschowskim bidulu. Po takim czymś nie da się być normalnym, żyć normalnie i zacząć wszystko od nowa. Po raz kolejny pojawia się pytanie dlaczego ludzie ludziom gotują taki los...

To było bardzo mocne. Dla wielu zapewne nawet przerażające. Ale trzymajace w napięciu do samego końca.

To było bardzo mocne. Dla wielu zapewne nawet przerażające. Ale trzymajace w napięciu do samego końca.

Dom. Dla jednych to tylko budynek. Dla drugich, to obraz dzieciństwa, poczucie bezpieczeństwa, sentymentu - azyl. Miejsce, do którego wraca się chętnie, gdzie czujemy się dobrze i ciepło. Ale dla jeszcze innych, dom to poczucie strachu, ból, chęć zapomnienia i traumatyczne przeżycia. I właśnie tego ostatniego doświadczyli wychowankowie Domu Dziecka we Wschowie.
Komisarz Marta Lipowicz przenosi się z Warszawy do małej miejscowości Wschowa, by pracować tam w wydziale kryminalnym. Decyzję podjęła, by być bliżej ojca, z którym od dziecka była blisko. Niestety Pani komisarz nie cieszy się dobrą sławą. Współpracownicy są do niej negatywnie nastawieni i podrzucają jej kłody pod nogi. Gdy w parku znakdują wisielca, lokalna władza uznaje to za samobójstwo. Jednak Marta ma inne przeczucia. Gdy do tego z wieży kościoła wypada proboszcz, kobieta jest przekonana, że sprawy się łączą. A wspólnym mianownikiem jest Dom Dziecka. Giną kolejne osoby i wszystkie łączy fakt, że kiedyś tam pracowały, ale lokalna społeczność uparcie milczy. Czy to przypadek, czy ktoś wymierza sprawiedliwość za dawne grzechy na własną rękę? Jedno jest pewne, Pani Komisarz, to twarda sztuka i tak łatwo się nie podda. Jednak prawda, może ją przerazić.
To bardzo dobra ale trudna lektura. Opisy przeżyć, tego co działo się w Domu Dziecka są brutalne, pełne cierpienia, poniżania i bólu. Nie potrafię sobie nawet tego wyobrazić. Świetnie ukazany obraz Polski z lat 80'. To jak na wiele rzeczy przymykano oczy i do czego są zdolni ludzie mając władze. Mocny kryminał, który ogromnie polecam.

Dom. Dla jednych to tylko budynek. Dla drugich, to obraz dzieciństwa, poczucie bezpieczeństwa, sentymentu - azyl. Miejsce, do którego wraca się chętnie, gdzie czujemy się dobrze i ciepło. Ale dla jeszcze innych, dom to poczucie strachu, ból, chęć zapomnienia i traumatyczne przeżycia. I właśnie tego ostatniego doświadczyli wychowankowie Domu Dziecka we Wschowie.
Komisarz...

No i to nazywam kawałem dobrej książki. Nie jest to pierwsza książka jaką było mi dane przeczytać tego autora. Ale jak do tej pory jest najlepsza. W tym momencie Pan Kościelny awansował w moim prywatnym rankingu do grona tych autorów wobec których będę miał większe wymagania. Już powolutku mnie do siebie przekonywał takimi książkami jak Nielat czy Szymek... no ale tutaj poza sprawnie prowadzoną fabułą i niemęczeniem mnie wprowadzaniem niestworzonej ilości dodatkowych postaci mamy jeszcze coś co zaskakuje na koniec...
“Dom” autorstwa Piotra Kościelnego to thriller czy raczej kryminał z wątkiem thrillera, który wciąga czytelnika od pierwszego rozdziału. Akcja toczy się w spokojnym miasteczku Wschowa, gdzie przeprowadza się z Warszawy komisarz Marta Lipowicz, która prowadzi śledztwo w sprawie dwóch zagadkowych śmierci – byłego nauczyciela i księdza miejscowej parafii. Intuicja podpowiada jej, że samobójstwo czy wypadek nie były takie jak się wydaje na początku - tylko, że zostały upozorowane, a w mieście pojawił się mściciel wyrównujący rachunki. Klucz do rozwiązania zagadki może tkwić - czy raczej tkwi w przeszłości, o której mieszkańcy Wschowy nie chcą mówić. Ile osób jeszcze zdoła wysłać na tamten świat tajemniczy morderca? Czy wszystko skończy się tak jak w hollywoodzkim filmie czy zakończenie będzie bliższe realiom życia? Jestem pewien, że czytelnik doceni nietypową fabułę i sposób jej prowadzenia. To bardzo wciągająca lektura, która nie pozwoli Ci przerwać czytania do momentu aż nie poznasz rozwiązania zagadki.

No i to nazywam kawałem dobrej książki. Nie jest to pierwsza książka jaką było mi dane przeczytać tego autora. Ale jak do tej pory jest najlepsza. W tym momencie Pan Kościelny awansował w moim prywatnym rankingu do grona tych autorów wobec których będę miał większe wymagania. Już powolutku mnie do siebie przekonywał takimi książkami jak Nielat czy Szymek... no ale tutaj...

Piotr Kościelny warsztat literacki łączy zawodowo z profesją detektywa.
Lista przestępcy :
- Wychowawca Adam Niedźwiecki polonista
- ksiądz Marek Sawicki
- Wychowawca Teresa Zdrojewska
- Wychowawca Roman Kozicki
- Dyrektor Rajmund Gozdyra
- Wychowawca Antoni Olszański Żyleta
- Pielęgniarka Bożena Rybak
Siedem osób po trzydziestu siedmiu latach spotyka zemsta.
Wschowa gdzieś, gdzie diabeł mówi dobranoc.
Komisarz Marta Lipowska "Lipa" i wbrew pozorom lipy nie ma, postanawia zamienić Warszawę na Wschową. Ojciec policjantki mieszka tutaj i tutaj zaczyna się seria tajemniczych śmierci.
Niby temat ograny i wszystko już o domach dziecka napisano w tylu kryminałach, a jednak Piotr Kościelny znalazł własną historię, podaje na tacy pewne informacje w niechronologiczny sposób.
Pozornie wyglądające samobójstwo nie jest samobójstwem, i tutaj wkracza komisarz "Lipa", która nim odkryje zakończenie, musi przeczołgać się z dyskryminacją, dyskredytacją, hierarchią i małomiasteczkowymi schematami na posterunku.
Dwutorowo prowadzona narracja obrazuje pościg za łowcą głów i analogicznie przenosimy się do 1974 roku, i poznajemy historię Marka.
Szybko, ciekawie i zaskakująco na końcu wbrew pozorom.
Polecam.

Piotr Kościelny warsztat literacki łączy zawodowo z profesją detektywa.
Lista przestępcy :
- Wychowawca Adam Niedźwiecki polonista
- ksiądz Marek Sawicki
- Wychowawca Teresa Zdrojewska
- Wychowawca Roman Kozicki
- Dyrektor Rajmund Gozdyra
- Wychowawca Antoni Olszański Żyleta
- Pielęgniarka Bożena Rybak
Siedem osób po trzydziestu siedmiu latach spotyka zemsta.
Wschowa...

Świetna książka! W której wątki wiją się niczym wąż. Ciężko ją odłożyć, bo ciągle zastanawiamy się co będzie dalej. Jaka historia kryje się w Dawnym Domu dziecka ? Kto zabija nauczycieli ? Zakończenie jest świetne - nieoczywiste!

Ostrzegam jednak, że nie jest to lektura dla nadwrażliwych - porusza ona trudne tematy, które nie są do końca komfortowe. Nie nadaje się raczej do czytania na poprawę humoru, bo może trochę podłamać, mimo wszystko polecam!

Świetna książka! W której wątki wiją się niczym wąż. Ciężko ją odłożyć, bo ciągle zastanawiamy się co będzie dalej. Jaka historia kryje się w Dawnym Domu dziecka ? Kto zabija nauczycieli ? Zakończenie jest świetne - nieoczywiste!

Ostrzegam jednak, że nie jest to lektura dla nadwrażliwych - porusza ona trudne tematy, które nie są do końca komfortowe. Nie nadaje się raczej...

Książka wciąga i to jej główny plus. Bardzo nieprawdopodobna fabuła, dawno w żadnej powieści nie spotkałam się z taką ilością nonsensów. Dom dziecka miejscem pracy samych świrów, wyliczanka coraz to bardziej obrzydliwych czynów - to pójście na łatwiznę, papierowe i zwyczajnie głupie.

Książka wciąga i to jej główny plus. Bardzo nieprawdopodobna fabuła, dawno w żadnej powieści nie spotkałam się z taką ilością nonsensów. Dom dziecka miejscem pracy samych świrów, wyliczanka coraz to bardziej obrzydliwych czynów - to pójście na łatwiznę, papierowe i zwyczajnie głupie.

Uwielbiam taki styl pisania. Pochłonęłam tą książkę całą sobą. Po zakończeniu czułam cała gamę emocji - od gniewu, przez szczęście po płacz. Polecam całym sercem :)

Uwielbiam taki styl pisania. Pochłonęłam tą książkę całą sobą. Po zakończeniu czułam cała gamę emocji - od gniewu, przez szczęście po płacz. Polecam całym sercem :)

Dobrze spędzony czas. To dobre określenie dla tej książki. Thriller kryminalny pełną gębą.
.
Świetna fabuła. Lekkie pióro autora, które sprawiało, że szybko mijały strony.
Główna bohaterka bardzo charakterna i wyszczekana - takie uwielbiam!
.
Były wychowanek sierocińca po latach postanawia wyrównać rachunki ze swoimi opiekunami z bidula. Robi to w masakryczny sposób- (uwaga!) opisy są bardzo drastyczne.
Komisarz Lipowicz jako jedyna na komendzie łączy sprawy tajemniczych samobójstw i zaczyna próbować rozwiązać sprawę. Czy jej się uda? Dlaczego nikt nie chcą z nią współpracować? Co kryje w sobie Wschowa?
.
Wydarzenia, które miały miejsce w sierocińcu są straszne, przerażające, przytłaczające. Moje matczyne serce płakało 💔
.
Jedyny minus? A może nie minus, ale moja intuicja po przeczytaniu mnóstwa kryminałów i thrillerów szybko rozszyfrowała rozwiązanie. Mniej więcej w połowie już wiedziałam kto jest mordercą:)
.
Gorąco polecam 🔥 🖤

Dobrze spędzony czas. To dobre określenie dla tej książki. Thriller kryminalny pełną gębą.
.
Świetna fabuła. Lekkie pióro autora, które sprawiało, że szybko mijały strony.
Główna bohaterka bardzo charakterna i wyszczekana - takie uwielbiam!
.
Były wychowanek sierocińca po latach postanawia wyrównać rachunki ze swoimi opiekunami z bidula. Robi to w masakryczny sposób-...