Perfect day

Czytanie kryminałów sprawiły, że każdą nową pojawiającą się osobę w książce, postrzegam jako potencjalnego mordercę. Tak było w tym przypadku, obstawiałam niemalże wszystkich, a książka, którą miałam sobie umilać przerwy w graniu, okazała się tak wciągająca, że wchłonęłam ją w jeden dzień.

Przeplatana teraźniejszość z trzema różnymi punktami widzenia, gdzie nie do końca wiemy, kto jest akurat narratorem - mnie kupiło. Za każdym razem mówiłam, jeszcze tylko jeden rozdział, a potem spadała bomba i tak w kółko.

Mnie do samego końca trzymała w napięciu, nawet po wyjaśnieniu kto jest kim i dlaczego.

Czytanie kryminałów sprawiły, że każdą nową pojawiającą się osobę w książce, postrzegam jako potencjalnego mordercę. Tak było w tym przypadku, obstawiałam niemalże wszystkich, a książka, którą miałam sobie umilać przerwy w graniu, okazała się tak wciągająca, że wchłonęłam ją w jeden dzień.

Przeplatana teraźniejszość z trzema różnymi punktami widzenia, gdzie nie do końca...

Po lekturze „Ukochanego dziecka” chętnie sięgnęłam po książkę autorki. Wcześniejsza powieść mnie zafascynowała, jednak ta nie porwała mnie tak bardzo, chociaż uważam iż fabuła była intrygująca.

W okolicach Berlina zginęło dziewięć dziewczynek. Policja przez wiele lat próbuje rozwikłać tę serię morderstw, ale nie może wpaść na trop sprawcy. Co dziwne do każdych ze zwłok prowadzi droga zaznaczona czerwonymi wstążkami. Wreszcie po trudnej selekcji, aresztowany zostaje słynny profesor filozofii i antropologii W. Lesniak i to na oczach swojej córki. Ann nie wierzy w oskarżenia i postanawia dowieść, że jej ojciec nie zasługuje na miano „Profesora Śmierci”.

Kto i dlaczego zabijał małe dziewczynki? Czy wzorowy ojciec mógł dokonać tylu zbrodni? Czy córka profesora udowodni policji, że są w błędzie i zamknęli niewinnego człowieka?
Moi drodzy już sam opis bardzo intryguje, a kilkanaście pierwszych stronic przeniosły mnie w mroczny, duszny klimat tragicznych wydarzeń. Mój umysł zaczął szybciej pracować, zmuszając mnie do dedukcji. Niestety emocje jak szybko się wytworzyły, tak w momencie opadły, a treść zaczęła mnie nużyć. Nie wiem dlaczego, ale autorka zwolniła tempo oraz skupiła się na niezbyt istotnych i ciekawych rzeczach. Na szczęście po minięciu połowy książki zaczęło robić się interesująco i czytanie reszty poszło mi już sprawnie.

Główna bohaterka nie przypadła mi do gustu i wręcz irytowało mnie jej zachowanie. Rozumiem, że przeżyła ogromny szok po aresztowaniu jej ojca, a i to jak zaczęło traktować ją społeczeństwo nie ułatwiało jej życia. Pewnie i ja zdrobniłabym wszystko by oczyścić z zarzutów, gdyby ktoś z moich bliskich został oskarżony. Jednak twierdzę, że zachowywałabym się zdecydowanie inaczej.

Ogólnie nie uważam czasu poświęconego na czytanie tej książki za zmarnowany, ale czegoś mi w lekturze brakowało. Absolutnie nie zniechęcam was do sięgnięcia po „Perfect day”, gdyż musicie sami wyrobić sobie o niej zdanie. To, że mi średnio się podobała, nie oznacza, iż wy nie będziecie nią zachwyceni. Dlatego powinniście przeczytać i przemyśleć to co znajdziecie na kartach książki. Decyzja należy do was.

Po lekturze „Ukochanego dziecka” chętnie sięgnęłam po książkę autorki. Wcześniejsza powieść mnie zafascynowała, jednak ta nie porwała mnie tak bardzo, chociaż uważam iż fabuła była intrygująca.

W okolicach Berlina zginęło dziewięć dziewczynek. Policja przez wiele lat próbuje rozwikłać tę serię morderstw, ale nie może wpaść na trop sprawcy. Co dziwne do każdych ze zwłok...

Nie jestem przekonana do motywu domorosłych detektywów, więc momentami było trochę nużąco, trochę irytująco - jednak w ostatecznym rozrachunku całość wypada naprawdę dobrze. Nawet (a może zwłaszcza?) rozwiązanie, co do którego również miałam pewne obiekcje. Już mi przeszło

Nie jestem przekonana do motywu domorosłych detektywów, więc momentami było trochę nużąco, trochę irytująco - jednak w ostatecznym rozrachunku całość wypada naprawdę dobrze. Nawet (a może zwłaszcza?) rozwiązanie, co do którego również miałam pewne obiekcje. Już mi przeszło

Momentami trochę nudna i dziwna, ale ogólnie spoko.

Momentami trochę nudna i dziwna, ale ogólnie spoko.

Wielkie rozczarowanie. Byłam pewna, że sięgam po dobrą pozycję podpartą wieloma dobrymi opiniami, a okazało się, że straciłam czas.

Wielkie rozczarowanie. Byłam pewna, że sięgam po dobrą pozycję podpartą wieloma dobrymi opiniami, a okazało się, że straciłam czas.

Dla mnie to bardziej dramat młodej dziewczyny, która nie godzi się, że jej ojciec to seryjny zabójca. Poszukiwanie prawdy,gra emocji. Trudna pozycja

Dla mnie to bardziej dramat młodej dziewczyny, która nie godzi się, że jej ojciec to seryjny zabójca. Poszukiwanie prawdy,gra emocji. Trudna pozycja

„Perfect Day” to opowieść o bezgranicznej wierze córki w ojca,więzach łączących dziecko z rodzicem.Pierwsza połowa książki bardzo mi się dłużyła.Główna bohaterka mnie irytowała,do tego stopnia,że miałam chęć książkę odłożyć i nigdy do niej nie wracać.Brakowało mi wartkiej akcji.Mimo to postanowiłam dać jej szanse i przeczytać do końca. W drugiej połowie lektury akcja zaczęła się rozkręcać. Pojawiły się nieoczekiwane polt twisty,aż sama chciałam wiedzieć co się stanie dalej.Pomysł na fabułę bardzo ciekawy ale można ją było opowiedzieć w szybszym tempie z ciekawszą akcją. Samo zakończenie mnie nie zaskoczyło. Książkę niemniej jednak polecam ponieważ zmusza do pewnej refleksji. Przekonajcie się sami.

„Perfect Day” to opowieść o bezgranicznej wierze córki w ojca,więzach łączących dziecko z rodzicem.Pierwsza połowa książki bardzo mi się dłużyła.Główna bohaterka mnie irytowała,do tego stopnia,że miałam chęć książkę odłożyć i nigdy do niej nie wracać.Brakowało mi wartkiej akcji.Mimo to postanowiłam dać jej szanse i przeczytać do końca. W drugiej połowie lektury akcja...

Świetna książka. Nieco klaustrofobiczna, oparta mocno na działaniu ludzkiej psychiki. Z motywem seryjnego m0rdercy, gdzie w połowi nie ufałam już nikomu kto się w tej historii pojawił. Dopracowana, wciągająca ze zwrotami akcji, które bardzo mi się podobały

Świetna książka. Nieco klaustrofobiczna, oparta mocno na działaniu ludzkiej psychiki. Z motywem seryjnego m0rdercy, gdzie w połowi nie ufałam już nikomu kto się w tej historii pojawił. Dopracowana, wciągająca ze zwrotami akcji, które bardzo mi się podobały

Przeciętna powieść. Irytująca główna bohaterka, 24latka o umyśle nastolatki, postanawia na własną rękę znaleźć prawdziwego mordercę. Standardowo niewiele do niej dociera, przyświeca jej tylko jeden cel, postępuje często wbrew logice, nagina fakty do swojej teorii.

Autorka trochę nieudolnie próbowała kierować podejrzenia co do pewnych osób, przez co niektóre wydarzenia zostały naciągnięte do granic możliwości i okazały się bezsensowne.
Cały czas miałam wrażenie obcowania z literaturą skierowaną raczej do młodzieży.

"Ukochane dziecko" oceniłam tak samo, niewiele pamiętam z tamtej powieści, oprócz tego, że czytając ją miałam wrażenie, że akcja nie zmierza powoli do rozwiązania, tak jak powinna w thrillerach, tylko jest na siłę przeciągana, spowalniana, by jakoś zapełnić środek historii. Tutaj miałam podobne wrażenie, więc przypuszczam, że autorka ma po prostu taki styl.

Przeczytać można, tylko po co?
Mam poczucie, że mogłabym ten czas lepiej wykorzystać.

Przeciętna powieść. Irytująca główna bohaterka, 24latka o umyśle nastolatki, postanawia na własną rękę znaleźć prawdziwego mordercę. Standardowo niewiele do niej dociera, przyświeca jej tylko jeden cel, postępuje często wbrew logice, nagina fakty do swojej teorii.

Autorka trochę nieudolnie próbowała kierować podejrzenia co do pewnych osób, przez co niektóre wydarzenia...

Wiem, że nie powinno oceniać się książki po jej okładce, ale chyba spodziewałam się czegoś jeszcze bardziej chorego i przerażającego. Mimo wszystko uważam, że książka była dobra, ale polecam nie nastawiać się na to, że będziecie cały czas czuć ten thriller-owy klimat, bo częściej będziecie czuć ciekawość wynikającą z rozwiązywania zagadki i łączenia ze sobą elementów.

Wiem, że nie powinno oceniać się książki po jej okładce, ale chyba spodziewałam się czegoś jeszcze bardziej chorego i przerażającego. Mimo wszystko uważam, że książka była dobra, ale polecam nie nastawiać się na to, że będziecie cały czas czuć ten thriller-owy klimat, bo częściej będziecie czuć ciekawość wynikającą z rozwiązywania zagadki i łączenia ze sobą elementów.