Prawdziwe przyjaciółki

7,5 - naprawdę fajna pozycja, lekki plot twist, warto przeczytać :)

7,5 - naprawdę fajna pozycja, lekki plot twist, warto przeczytać :)

Jane, Sophie, Kath i Hils to zgrana grupa przyjaciółek, które mają swoje rytuały, np. piątkowe drinki. Pewnego razu zjawia się na nich Lexie - młoda dziewczyna, piękna, przebojowa, pewna siebie. Jane od razu nabiera co do niej podejrzeń, nie ufa jej i bacznie jej się przygląda. Sophie ulega jej urokowi, im bardziej zbliża się do nowo poznanej dziewczyny, tym bardziej odsuwa się od swojej wieloletniej przyjaciółki, Jane. To, co najbardziej zbliża do siebie Sophie i Lexie - obie w tym samym czasie są w ciąży. Tylko że…Jane zauważa sztuczny brzuch u Lexie.

Jeśli mam być szczera, to średnio podobała mi się ta książka. Było tutaj zdecydowanie zbyt dużo opisów i męczących przemyśleń głównej bohaterki. Naiwność Sophie doprowadzała mnie do szału, to dorosła kobieta, a zachowywała się jak typowa nastolatka. Pozostałe dziewczyny, Kath i Hils jakoś ratowały sytuację. Relacja Jane i jej męża Frankie’go również pozostawia wiele do życzenia. Zatajanie prawdy, niedopowiedzenia, ukrywanie przed sobą mniej i bardziej istotnych faktów.

Gdzieś w połowie domyśliłam się o co mniej więcej chodzi. Czytałam do końca, bo chciałam poznać motywy działania Lexie. Ta historia pokazuje jedno - nie warto powierzać wszystkich swoich sekretów jednej osobie, bo nigdy nie wiemy, czy nie wykorzysta naszych słabości przeciwko nam. Przykre, ale prawdziwe ;)

“Prawdziwe przyjaciółki” to nie kryminał ani tym bardziej thriller, dlatego miłośnicy tych gatunków niech się na to nie nastawiają. Zdecydowanie więcej tutaj dramatu, ot, zwyczajna obyczajówka. Ja się nastawiłam na thriller, może stąd moje rozczarowanie. Nie polecam, nie odradzam, bo może komuś bardziej przypaść do gustu :)

Jane, Sophie, Kath i Hils to zgrana grupa przyjaciółek, które mają swoje rytuały, np. piątkowe drinki. Pewnego razu zjawia się na nich Lexie - młoda dziewczyna, piękna, przebojowa, pewna siebie. Jane od razu nabiera co do niej podejrzeń, nie ufa jej i bacznie jej się przygląda. Sophie ulega jej urokowi, im bardziej zbliża się do nowo poznanej dziewczyny, tym bardziej odsuwa...

Książka bardzo typowa, praktycznie od samego początku wiadomo o co w niej chodzi, prawie żadnego zwrotu akcji czy ciekawszej fabuły. Raczej nie kryminał, a po prostu zwykła obyczajówka.

Książka bardzo typowa, praktycznie od samego początku wiadomo o co w niej chodzi, prawie żadnego zwrotu akcji czy ciekawszej fabuły. Raczej nie kryminał, a po prostu zwykła obyczajówka.

Książka była dla mnie przerywnikiem po nieco trudniejszej pozycji - i w tej roli sprawdziła się świetnie. Przemknęłam gładko przez jej fabułę - i nie zaskoczyłam się absolutnie niczym. Doceniam próbę naświetlenia pewnego trudnego tematu, ale poza tym cała jej akcja była całkowicie przewidywalna od początku do końca. Czytało się przyjemnie, ale ciężko mi ocenić ją inaczej, niż po prostu przeciętna.

Książka była dla mnie przerywnikiem po nieco trudniejszej pozycji - i w tej roli sprawdziła się świetnie. Przemknęłam gładko przez jej fabułę - i nie zaskoczyłam się absolutnie niczym. Doceniam próbę naświetlenia pewnego trudnego tematu, ale poza tym cała jej akcja była całkowicie przewidywalna od początku do końca. Czytało się przyjemnie, ale ciężko mi ocenić ją inaczej,...

Dzień Dobry
Książka nie ma nic wspólnego z kryminałem lub thrillerem,to nudnawą powieść obyczajowa z fragmentami z zakresu psychologii
Ponadto to nie jest pozycja dla facetów, ciągnące się w nieskończoność opisy tipsów, fryzur, fatałaszków i damskich party potrafi zanudzić na śmierć.

Dzień Dobry
Książka nie ma nic wspólnego z kryminałem lub thrillerem,to nudnawą powieść obyczajowa z fragmentami z zakresu psychologii
Ponadto to nie jest pozycja dla facetów, ciągnące się w nieskończoność opisy tipsów, fryzur, fatałaszków i damskich party potrafi zanudzić na śmierć.

Do połowy nuda, aż do jednej akcji, która byłaby ciekawym zwrotem gdyby nie była opisana w blurbie. Potem może zaczyna się coś dziać, tylko, że czytelnik praktycznie może przewidzieć i domyślić się wszystkiego co będzie, no, oprócz wyjątkowo tandetnego zakończenia.
Przyjaciółki z powieści są na poziomie nastolatek. Jestem kobietą, ale takich dialogów – co która której, kiedy i jak powiedziała itp. nie uprawiam, wypisałabym się z takiego „kółka” po pierwszym spotkaniu. Ale może się nie znam i takie relacje w dorosłym życiu się zdarzają, a może to anglosaski są inne.

Do połowy nuda, aż do jednej akcji, która byłaby ciekawym zwrotem gdyby nie była opisana w blurbie. Potem może zaczyna się coś dziać, tylko, że czytelnik praktycznie może przewidzieć i domyślić się wszystkiego co będzie, no, oprócz wyjątkowo tandetnego zakończenia.
Przyjaciółki z powieści są na poziomie nastolatek. Jestem kobietą, ale takich dialogów – co która której,...

Naszą główną bohaterką jest Jane, która ma swoją paczkę przyjaciółek. Kiedy pewnego dnia na ich spotkaniu zjawia się Lexi - piękna, młoda i wręcz idealna - kobieta zaczyna bacznie ją obserwować. Pod jej super urok wchodzi z łatwością Sophie, która jest oczarowana nową kumpelą, którą sama wprowadziła do grupy. Wszystko jeszcze bardziej się komplikuje, gdy okazuje się, że Sophie spodziewa się dziecka. Niedługo po niej swoją ciążę ogłasza także Lexi. Jednak na bociankowym Jane odkrywa pewien sekret.
„Prawdziwe przyjaciółki” bardzo prosto i dość szybko pokazują to, jak z pozoru prawdziwa przyjaźń może się łatwo okazać tą nieprawdziwą. Jak w niektórych przypadkach z dziecięcą wręcz łatwością można ją złamać i zniszczyć, będąc „pod urokiem” drugiej osoby. W tym wszystkim na szczęście Jane nie została sama, bo miała obok siebie jeszcze Hils i Kath, ale największy cios otrzymała od osoby, której ufała najbardziej i która miała być tą prawdziwą przyjaciółką. W tej historii znajdziemy dużo frustracji, nienawiści, toksycznych relacji, a także pewnej niesprawiedliwości i manipulacji. Stosowane zagrywki uderzają w najmniej oczekiwanym momencie, a są one rozszerzone znacznie dalej. Bo nie tylko Jane ma problem. Problem zaczyna mieć także jej mąż. I choć otwierają się nowe wątki, to w finale całkiem zgrabnie nam się to wszystko łączy, dając pełen obraz na wszystkie powiązane ze sobą osoby.
„Prawdziwe przyjaciółki” słuchało mi się naprawdę bardzo dobrze. I tak też tę książkę oceniam. Ciekawie odkrywało się poszczególne wątki i tajemnice, a historia miała fajne zrównoważone tempo.

Naszą główną bohaterką jest Jane, która ma swoją paczkę przyjaciółek. Kiedy pewnego dnia na ich spotkaniu zjawia się Lexi - piękna, młoda i wręcz idealna - kobieta zaczyna bacznie ją obserwować. Pod jej super urok wchodzi z łatwością Sophie, która jest oczarowana nową kumpelą, którą sama wprowadziła do grupy. Wszystko jeszcze bardziej się komplikuje, gdy okazuje się, że...

Trochę przewidywalna ale na wieczór z deszczem w tle ok.

Trochę przewidywalna ale na wieczór z deszczem w tle ok.

Moje pierwsze spotkanie z twórczością tej pisarki i już wiem, że nie ostatnie. Ciekawie przedstawione relacje przyjaciółek, można tam znaleźć wiele opisów sytuacji, w których pojawiają się zazdrość, zaborczość i sztuczna życzliwość. Warto przeczytać. Polecam.

Moje pierwsze spotkanie z twórczością tej pisarki i już wiem, że nie ostatnie. Ciekawie przedstawione relacje przyjaciółek, można tam znaleźć wiele opisów sytuacji, w których pojawiają się zazdrość, zaborczość i sztuczna życzliwość. Warto przeczytać. Polecam.

Całkiem niezła. Nie jest to thriller, ale atmosfera robi się ciężka i wciąga, w pewnym momencie domyślamy się co będzie dalej ale i tak czyta się dobrze :)

Całkiem niezła. Nie jest to thriller, ale atmosfera robi się ciężka i wciąga, w pewnym momencie domyślamy się co będzie dalej ale i tak czyta się dobrze :)