Kamienica Schopenhauerów

Szesnastoletnia Frieda dzięki rekomendacji swojej chrzestnej zostaje pomocą u państwa Schopenhauerów. Przy boku ciotki, doświadczonej kuchmistrzyni, ma przyuczyć się do pracy. W tym samym czasie do miasta przybywają Ben i Robert, dwaj rzezimieszkowie, którzy chcą się zaciągnąć na statek. W pełnym smaków i zapachów Gdańsku losy tych trojga splotą się w skutek burzliwych zdarzeń. Co ich czeka? Przekonajcie się sami...
W swojej najnowszej książce Autorka przenosi nas do Gdańska - prężnego hanzeatyckiego miasta. Wraz z bohaterami przymierzamy uliczki dawnego Danzig, zaglądamy w bogatych kupieckich domów, ale także w ubogie progi biedoty. A towarzyszą nam zapachy - przepysznych aromatycznych potraw gotowanych w mieszczańskiej kuchni aż do kwaśnego odoru brudu i ubóstwa. Jak ja uwielbiam takie książki . Podczas czytania czuje się te wszystkie zapachy, smaki - jakby było się tam osobiście, chodziło po dawnych uliczkach Danzig. Przepięknie okazane miasto, atmosfera, warstwa społeczna stanowią doskonale tło dla historii Friedy. Młoda dziewczyna stawia pierwsze kroki w kuchni Schopenhauerów, pod czujnym i surowym okiem ciotki. Przeżywa pierwsze porażki i sukcesy. Są też Ben i Robert, młodzi mężczyźni, już doświadczeni przez los, nad którymi stale wisi widmo więzienia i szubienicy... Akcja bardzo mnie wciągnęła, byłam ciekawa, co będzie dalej, z niecierpliwością przewracałam kolejne kartki...I bardzo czekam na dalszy ciąg...
Muszę wspomnieć też - jak ta książka jest pięknie wydana Barwione brzegi, w środku małe ryciny... Bardzo mi się podoba.
Polecam Wam gorąco!

Szesnastoletnia Frieda dzięki rekomendacji swojej chrzestnej zostaje pomocą u państwa Schopenhauerów. Przy boku ciotki, doświadczonej kuchmistrzyni, ma przyuczyć się do pracy. W tym samym czasie do miasta przybywają Ben i Robert, dwaj rzezimieszkowie, którzy chcą się zaciągnąć na statek. W pełnym smaków i zapachów Gdańsku losy tych trojga splotą się w skutek burzliwych...

Właśnie skończyłam tę piękną książkę Ani Sakowicz.Nie będę się rozpisywać,bo to trzeba samemu przeczytać ,wczuć się w tamtą atmosferę XVIII-wiecznego Gdańska.Od samego początku polubiłam Friedę i dalej jej będę kibicować bo wiem,że będzie 2 część.
Akcja jest pełna zwrotów akcji,w czasie gdy z racji urodzenia jedni mieli szczęśliwszy los a inni musieli zapracować.
Cieszę się,bo we wrześniu będę w Gdańsku,więc postaram się być w miejscach,które autorka pięknie opisała w swojej historii.

Właśnie skończyłam tę piękną książkę Ani Sakowicz.Nie będę się rozpisywać,bo to trzeba samemu przeczytać ,wczuć się w tamtą atmosferę XVIII-wiecznego Gdańska.Od samego początku polubiłam Friedę i dalej jej będę kibicować bo wiem,że będzie 2 część.
Akcja jest pełna zwrotów akcji,w czasie gdy z racji urodzenia jedni mieli szczęśliwszy los a inni musieli zapracować.
Cieszę...

Witajcie 😊 Już prawie piątek. Już widać go na horyzoncie 😀 Niezmiernie się cieszę, bo weekend, to jedna z tych rzeczy, na które czekam z przyjemnością. A może odwiedzicie Gdańsk? Kto jest z Gdańska lub okolic?

Byliście kiedyś w Gdańsku? To piękne miasto z historią, otoczone zabytkowymi kamieniczkami. Od średniowiecza, na Motławie, rzece przepływającej przez ten klimatyczny gród, znajdował się port morski.

To tam, w 1788 roku, zmierzali dwaj rzezimieszkowie, by zaciągnąć się na statek - Ben i Robert. Jeden z artystyczną duszą, drugi kombinator i złodziej. Bez grosza w sakwie, wyobrażając sobie Danzig jako istne eldorado, krainę bogaczy, miodem i mlekiem płynącą, musieli zmierzyć się z szarą codziennością, by mieć, co do ust włożyć. Ich losy splatają się z losami domu państwa Schopenhauerów. @anna_sakowicz nie prowadzi nas jednak "na salony", lecz do parnej, pachnącej ziołami i czekoladą kuchni, gdzie początkowo królowała Anna, a potem Frida, jej siostrzenica.

Autorka "kupiła mnie" cudownie poprowadzoną fabułą, przybliżajac życie w XVIII - wiecznym Gdańsku oraz jej mieszkańców. Świetnie oddała klimat tamtych czasów, odkrywając zakamarki miasta i duszy niektórych bohaterów. Z jednej strony ukazała byt bogatej rodziny, oczami Johanny Schopenhauer - kobiety uczciwej, o anielskim usposobieniu, z drugiej życie służby i tych, walczących o każdy dzień, by przetrwać. Piękno, przepych i bogactwo tamtejszego Danzig przeplatało się z brudem, pijaństwem, złodziejstwem oraz zbrodnią, która zostaje popełniona na Annie.

Byłam w Gdańsku kilkakrotnie i za każdym razem to miasto mnie zachwycało. Jadąc, przy najblizszej okazji, inaczej spojrzę na nie - oczami przestraszonej Fridy, łaknącej sprawiedliwości i próbującej odnaleźć się jako początkująca kuchmistrzyni. Inaczej spojrzę na Dwór Artusa, a w porcie posłucham odgłosów targowania się i nawoływań okradzionego kupca, wołającego: "Łapać złodziejaszka!". Ta wielogatunkowa powieść oczarowała mnie oryginalną fabułą i świetnym stylem.

Witajcie 😊 Już prawie piątek. Już widać go na horyzoncie 😀 Niezmiernie się cieszę, bo weekend, to jedna z tych rzeczy, na które czekam z przyjemnością. A może odwiedzicie Gdańsk? Kto jest z Gdańska lub okolic?

Byliście kiedyś w Gdańsku? To piękne miasto z historią, otoczone zabytkowymi kamieniczkami. Od średniowiecza, na Motławie, rzece przepływającej przez ten...

Bardzo cenię Annę Sakowicz. Jest jedną z pisarek, po książki której, sięgam z przyjemnością i zainteresowaniem. W każdą swoją publikację wkłada ogrom pracy i rzetelnych informacji. Pisze pięknym, lekkim językiem. Podbija czytelnicze serce wciągającą fabułą i znakomitą kreacją bohaterów. Najnowsza powieść autorki zatytułowana „Kamienica Schopenhauerów” to powieść, która najlepiej oddaje wszystkie atuty jej pisarstwa. Autorka stanęła na wysokości postawionego sobie zadania, dzięki czemu powstała wspaniała książka, która może zainteresować nie tylko mieszkańców Gdańska, ale i wszystkich tych, którzy odczuwają sentyment na wspomnienie o tym portowym mieście. Mnie osobiście powieść Sakowicz uwiodła. Tkwię w tym oczarowaniu i bardzo mi odpowiada ten stan.

Inspiracją do napisania „Kamienicy Schopenhauerów” stały się wspomnienia Johanny Schopenhauer i to głównie jej oczami autorka opisuje Danzig. Historia snuta na kartach powieści, opowiedziana jest przez kuchmistrzynię Schopenhauerów – Friedę. Razem z bohaterami kroczymy przez zakamarki osiemnastowiecznego Danzig, doświadczając wraz z nimi uczuć i emocji. Autorka zawłaszcza uwagę czytelnika licznymi zwrotami akcji, niebezpieczeństwami, tajemnicami wymagającymi odkrycia, życiem społeczności i budzącymi się uczuciami. Zachwyca nawet najmniejszymi detalami.

Ogromnym atutem tej książki, zasługującym na to by go należycie docenić jest portret doskonale odmalowanego osiemnastowiecznego Gdańska. Jego bogactwo i skontrastowane z nim ubóstwo i biedota. Smaki i zapachy potraw, które wprost uderzają w nozdrza prosto z parującej kuchni. Obskurne mieszkania, karczmy, mroczne zaułki i kupieckie salony. Język stylizowany na ówczesny, wszystko to sprawia, że powieść czyta się z zapartym tchem i nie można się od niej oderwać.
Autorka z wielkim wyczuciem przeplata fikcję z realiami historycznymi. Pięknie ingerując w treść, zabarwia ją nutami emocji i pikanterii, co podkreśla tylko jej autentyzm i wydobywa na wierzch cały koloryt opowieści i niepowtarzalny klimat miasta i jego mieszkańców.

„Kamienica Schopenhauerów” to powieść, w której obserwujemy walkę o swoje marzenia, poprawę bytu, lepsze jutro i szukanie sprawiedliwości. To również historia o kobietach, które za wszelką cenę, mimo niesprzyjających okoliczności, czasów, próbują wziąć los i sprawy we własne ręce. To publikacja w bardzo wyrazisty sposób pobudzająca zmysły i czarująca swoją atmosferą.

Anna Sakowicz zabiera czytelnika w cudowną podróż w czasie, pozwalając podpatrywać, poznać i zrozumieć życie mieszkańców minionej epoki. Dajcie się porwać tej niesamowitej opowieści i przygodzie. Gwarantuję, że nie doznacie zawodu!

Polecam.

Bardzo cenię Annę Sakowicz. Jest jedną z pisarek, po książki której, sięgam z przyjemnością i zainteresowaniem. W każdą swoją publikację wkłada ogrom pracy i rzetelnych informacji. Pisze pięknym, lekkim językiem. Podbija czytelnicze serce wciągającą fabułą i znakomitą kreacją bohaterów. Najnowsza powieść autorki zatytułowana „Kamienica Schopenhauerów” to powieść, która...

Osiemnastowieczny Gdańsk, zagadkowa śmierć, czyli wszystko co powinno mnie wciągnąć i zaintrygować. Jednak nie do końca tak się stało. Czegoś w niej zabrakło, czytało się dobrze, ale nie jest to historia, która wciąga i intryguje.

Osiemnastowieczny Gdańsk, zagadkowa śmierć, czyli wszystko co powinno mnie wciągnąć i zaintrygować. Jednak nie do końca tak się stało. Czegoś w niej zabrakło, czytało się dobrze, ale nie jest to historia, która wciąga i intryguje.

Otwierasz książkę, a ona zabiera cię w podróż do świata bohaterów, którzy żyją w osiemnastowiecznym Gdańsku. Obserwujesz ich życie, status społeczny, piękno, przepych, biedę, sekrety, tajemnice i mroczne zakamarki. Spacerujesz uliczkami, napawasz się widokiem zdobień budynków, strojami mieszkańców, wsłuchujesz w rozmowy, ciche szepty. Czujesz kipiące emocje, od smutku, żalu, złości, niepewności, po radość, śmiech, zauroczenie. Jesteś cichym obserwatorem zdarzeń, przyglądasz zwyczajnemu życiu, rutynie. Wydaje się, że nic niezakłuci tej tętniącej atmosfery. Wszystko się zmienia, gdy na ulicach słychać krzyk.

Bardzo sobie cenię pióro autorki. Za rzetelność, plastyczność, żywych i namacalnych bohaterów. Za ciekawie poprowadzone wątki, dużą dawkę historii, tajemniczość, sekrety, za całą paletę emocji. W najnowszym dziele mogłam na nowo uświadczyć dokładności autorki, prawdziwe realia osiemnastowiecznego Gdańska. Zamykając oczy, widziałam tamtejszy świat, do nozdrzy dolatywał zapach potraw, które przygotowywała kuchmistrzyni rodziny Schopenhauerów, słyszałam rozmowy, strofowanie, krzyki i płacz dziecka. Stałam się cichym obserwatorem wydarzeń, które momentami podnosiły włoski na karku, wzbudzały strach i niepewność o losy bohaterów, których szczerze polubiłam. Spędziłam z nimi sporą ilość czasu, więc ciężko się dziwić, że się z nimi mocno zżyłam.

To wciągająca opowieść o młodziutkiej Fridze, która pomimo marzeń, musi się poddać realiom obecnej rzeczywistości, o ziezimieszkach, którzy pragną lepszego życia, jednak los wytycza dla nich zupełnie inne ścieżki. Te dwa światy pewnego dnia zostają ze sobą zderzone.

Otwórzcie się na nową powieść. Dajcie się porwać klimatowi tamtejszego Gdańska. Wsłuchajcie się w tętniące życie, spójrzcie, z jakimi zmagali się problemami i wydarzeniami. Nie mogę się doczekać kolejnej części, która mam nadzieję, niebawem wyjdzie.

Otwierasz książkę, a ona zabiera cię w podróż do świata bohaterów, którzy żyją w osiemnastowiecznym Gdańsku. Obserwujesz ich życie, status społeczny, piękno, przepych, biedę, sekrety, tajemnice i mroczne zakamarki. Spacerujesz uliczkami, napawasz się widokiem zdobień budynków, strojami mieszkańców, wsłuchujesz w rozmowy, ciche szepty. Czujesz kipiące emocje, od smutku,...

Czytając opis książki byłam pewna, że powieść mnie zaintryguje. Niestety, tak nie było. Początek był dla mnie ciężki, nie mogłam złapać „fali”, na której przepłynęłabym przez książkę. Jednak z doświadczenia wiem, że warto czytać dalej, bo czasem dopiero w późniejszych rozdziałach odnajdujemy się w historii. Tutaj odnalazłam się dopiero pod samiuteńki koniec. Gdy akcja się już dla mnie rozkręciła, wówczas nastąpił…koniec tej części. Fabuła jest powolna, bez imponujących zwrotów akcji, pełna detali i pobocznych historii. Ale jeśli miałabym podać plusy, to z całą pewnością za fascynujące odwzorowanie osiemnastowiecznego Gdańska. Pojawiają się tu prawdziwe postacie i wydarzenia historyczne, które są bardzo zgrabnie wplecione w fabułę powieści. Język stylizowany na ówczesny również nadaje książce bardziej historycznego wymiaru. Podsumowując, mnie ta historia nie porwała, troszkę się przy niej nudziłam, lecz składam ogromne chapeau bas w kierunku autorki, za ogromną pracę włożoną w tę książkę.

Czytając opis książki byłam pewna, że powieść mnie zaintryguje. Niestety, tak nie było. Początek był dla mnie ciężki, nie mogłam złapać „fali”, na której przepłynęłabym przez książkę. Jednak z doświadczenia wiem, że warto czytać dalej, bo czasem dopiero w późniejszych rozdziałach odnajdujemy się w historii. Tutaj odnalazłam się dopiero pod samiuteńki koniec. Gdy akcja się...

Danzig (Gdańsk),XVIII wiek. Frieda, 16-letnia dziewczyna trafia do kamienicy Schopenhauerów jako pomoc kuchenna.
Mistrzynią gotowania jest jej ciotka, Anna, która uczy dziewczynę fachu. Niestety, Anna wkrótce ginie w niewyjaśnionych okolicznościach. Frieda stara się rozwiązać zagadkę na miarę swoich możliwości.

Robert i Ben to dwoje młodych mężczyzn, którzy przybywają do Danzig, by zaciągnąć się na statek i szukać przygód. Jednak miasto ma w sobie coś takiego, że Ben nie ma ochoty wyjeżdżać. By mieć jakiekolwiek pieniądze kradną i oszukują. To szybka droga na szubienicę, ale łatwy zarobek kusi. Pewnego razu postanawiają „odwiedzić” kamienicę Schopenhauerów.

Wiecie, że uwielbiam powieści historyczne, a książka pani Anny Sakowicz zachwyciła mnie od pierwszych stron. I to nie tylko ze względu na cudowne wydanie.

Autorka w przepiękny sposób opisuje miasto oraz zwyczaje w nim panujące, a nad losami bohaterów i bohaterek ciężko przejść obojętnie. Najbardziej jednak poruszyła mnie historia drugoplanowej Rity. Mam nadzieję, że będzie dalszy ciąg jej losów w drugim tomie.
Na koniec nadmienię, że pani Sakowicz opierała się na wspomnieniach pani Schopenhauer, zatem książka zawiera wiele prawdziwych historii z życia wziętych.

Serdecznie polecam i już czekam na kolejny tom.

Danzig (Gdańsk),XVIII wiek. Frieda, 16-letnia dziewczyna trafia do kamienicy Schopenhauerów jako pomoc kuchenna.
Mistrzynią gotowania jest jej ciotka, Anna, która uczy dziewczynę fachu. Niestety, Anna wkrótce ginie w niewyjaśnionych okolicznościach. Frieda stara się rozwiązać zagadkę na miarę swoich możliwości.

Robert i Ben to dwoje młodych mężczyzn, którzy przybywają do...

Dziś zabieram Was w podróż do osiemnastowiecznego Danzig, gdzie zajrzyjmy do zakamarków tego pięknego miasta, które wtenczas owiane było niekoniecznie dobrą sławą.

Frieda pracuje w kuchni w domu państwa Schopenhauerów, gdzie mieszka mały Artur, przyszły filozof. Kiedy kucharka a notabene jej ciotka zostaje zamordowana, nieoczekiwanie przejmuje jej obowiązki, próbując jednocześnie dociec, kto jest zabójcą. Los splata ją z dwoma drobnymi rzezimieszkami a jednemu z nich dziewczyna wpada w oko.

Inspiracją do napisania powieści stały się "Gdańskie wspomnienia młodości Joanny Schopenhauer" oraz pewien artykuł opisujący zbrodnię mającą miejsce w Gdańsku kilka wieków temu. Książkę czytało mi się wybornie z uwagi na plastyczny język, miłą dla oka czcionkę oraz piękne wydanie z barwionymi brzegami, za które jak zwykle ukłony w stronę wydawnictwa. Uwielbiam takie cudowne podróże w czasie, opisy ówczesnych miejsc historycznych oraz codzienne życie mieszkańców. Ekscytującym było także zajrzeć do domu, w którym mieszkał ceniony filozof Artur Schopenhauer. Autorka w znacznej mierze zwraca uwagę na tę biedniejszą stronę miasta, w której mieszkały wielodzietne rodziny, gdzie przemoc była na porządku dziennym czy złodziejaszków, którzy z okradania ludzi uczynili sobie sposób "zarabiania" na życie.

Bardzo podobała mi się pierwsza część tej fascynującej serii i z niecierpliwością będę czekać na ciąg dalszy.

Dziś zabieram Was w podróż do osiemnastowiecznego Danzig, gdzie zajrzyjmy do zakamarków tego pięknego miasta, które wtenczas owiane było niekoniecznie dobrą sławą.

Frieda pracuje w kuchni w domu państwa Schopenhauerów, gdzie mieszka mały Artur, przyszły filozof. Kiedy kucharka a notabene jej ciotka zostaje zamordowana, nieoczekiwanie przejmuje jej obowiązki, próbując...

Zawsze czekam na kolejne książki Anny Sakowicz, szczególnie na sagi. Tym razem przychodzę z opinią na temat pierwszego tomu pt. „Kamienica Schopenhauerów”. Główna bohaterka to Frida, młodziutka kucharka, a akcja toczy się wokół mieszkańców kamienicy, w której niedawno przyszedł na świat przyszły filozof Artur. Gdańsk/Danzing odgrywa tutaj równorzędną rolę z pozostałymi bohaterami. Mamy XVIII wiek i miejsce/dzielnica/ rodzina urodzenia determinują losy każdego człowieka. Czy Frida ma szansę na spełnienie swoich marzeń, czy jako dziewczyna ma w ogóle jakieś marzenia? Przecież urodziła się w ubogiej rodzicie, no i nie jest chłopcem… A do tego serce jej drży na widok pospolitego złodziejaszka… W każdym razie dzieje się dużo, a sam Gdańsk i tło społeczno-obyczajowe autorka „odmalowała” po mistrzowsku. Zachęcam do przeczytania.

Zawsze czekam na kolejne książki Anny Sakowicz, szczególnie na sagi. Tym razem przychodzę z opinią na temat pierwszego tomu pt. „Kamienica Schopenhauerów”. Główna bohaterka to Frida, młodziutka kucharka, a akcja toczy się wokół mieszkańców kamienicy, w której niedawno przyszedł na świat przyszły filozof Artur. Gdańsk/Danzing odgrywa tutaj równorzędną rolę z pozostałymi...