Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Średnia. Bohaterowie raczej mało ciekawi, a do tego dialogi między mini trochę sztuczne. Generalnie, książka z gatunku "gdzieś to już czytałem". Książka mało angażująca i mało wymagająca od czytelnika. Zakończenie fajne.

Średnia. Bohaterowie raczej mało ciekawi, a do tego dialogi między mini trochę sztuczne. Generalnie, książka z gatunku "gdzieś to już czytałem". Książka mało angażująca i mało wymagająca od czytelnika. Zakończenie fajne.

Jestem kibicem siatkówki od wielu lat, dlatego czytanie tej książki było dla mnie przyjemnością. Wspaniale było jeszcze raz wrócić do czasów Złotek, a przy okazji dowiedzieć się jak waleczną sportsmenką była Maggie (jakby nam to umknęło podczas przekazów telewizyjnych) i jak przechodziła przez karierę. Napisanie tej książki było, jak sama autorka pisze w posłowiu, sposobem na pożegnanie z kibicami, na zakończenie kariery sportowej. Ja raczej będę ją opisywał jako "wspomnienia", bo biograficznie w wielu momentach zabrakło mi większego poziomu szczegółowości. Przeszkadzało mi też losowe umieszczanie zdjęć, które nijak miały się do treści. Dziwnym uczuciem było czytać o tym, że córka Gosi leżała w szpitalu z sepsą, żeby dwa wiersze dalej oglądać zdjęcie "To ja cieszę się po zdobyciu pucharu", albo czytać fragmenty o rozkwicie kariery, opatrzone zdjęciami ze chrztu. Ale to wszystko nie jest ważne, ta pozycja jest jak najbardziej warta przeczytania przez kibiców i nie tylko.

Jestem kibicem siatkówki od wielu lat, dlatego czytanie tej książki było dla mnie przyjemnością. Wspaniale było jeszcze raz wrócić do czasów Złotek, a przy okazji dowiedzieć się jak waleczną sportsmenką była Maggie (jakby nam to umknęło podczas przekazów telewizyjnych) i jak przechodziła p...

Rozwiń Zwiń

Książka to po prostu niekończący się manifest polityczny autora, który jest niezadowolony z rządów w swoim kraju. Dołóżmy do tego dłużące się w nieskończoność dialogi, powtarzające się kwestie i mamy przepis na Bagno. Bardzo źle się tę część czytało, nie byłem nawet pewny, czy dotrwam do końca. Dla mnie cykl o Igorze kończy się niestety na trzecim tomie.

Książka to po prostu niekończący się manifest polityczny autora, który jest niezadowolony z rządów w swoim kraju. Dołóżmy do tego dłużące się w nieskończoność dialogi, powtarzające się kwestie i mamy przepis na Bagno. Bardzo źle się tę część czytało, nie byłem nawet pewny, czy dotrwam do k...

Rozwiń Zwiń

Spodziewałem się, że przebić poziom poprzedniej części będzie ciężko, ale Zaraza nawet nie próbuje się do tego poziomu zbliżyć. Trzy czwarte książki przegadane i nudne. Zakończenie dość długie, dziejące się na kilku frontach, na szczęście dość interesujące. Główny wątek, czyli mówiąc ogólnie (żeby nie było spoilerów) zakłamanie osób, które zakłamane być nie powinny, jest mocny, ale akurat w tej części jego realizacja mi się nie spodobała.

Spodziewałem się, że przebić poziom poprzedniej części będzie ciężko, ale Zaraza nawet nie próbuje się do tego poziomu zbliżyć. Trzy czwarte książki przegadane i nudne. Zakończenie dość długie, dziejące się na kilku frontach, na szczęście dość interesujące. Główny wątek, czyli mówiąc ogól...

Rozwiń Zwiń