Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sięgnęłam po tę książkę po przeczytaniu "Wyspy kobiet" i nie mogę uwierzyć, że te dwie powieści napisała ta sama osoba. "Wyspa kobiet" zrobiła na mnie niesamowite wrażenie, a "Fatum i furia" była po prostu rozczarowaniem. Sama koncepcja przedstawienia historii małżeństwa z dwóch perspektyw, męża i żony, była obiecująca, chociaż, powiedzmy sobie szczerze, niezbyt oryginalna. Jednak druga część powieści jest po prostu wydumana i niewiarygodna, jakby była pisana przez nastolatkę. Dodawanie kolejnych wątków kryminalnych było zbędne i efekciarskie... Nie chcę oceniać bardzo nisko tej powieści, bo doceniam język autorki, ale mam poczucie, że zmarnowała bardzo dobry pomysł przez dodanie zbyt wielu grzybów do barszczu i bardzo powierzchowne przedstawienie bohaterów i ich motywacji.