Najnowsze artykuły
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Maciej Głowacki
Źródło: www.storyyelling.pl
Znany jako: Sarajas
9
7,1/10
Pisze książki: fantasy, science fiction, czasopisma
Urodzony: 24.02.1997 (data przybliżona)
Maciej Głowacki - Miłośnik kultury Internetu.
Wierzy, że dzięki sieci możemy tworzyć niespotykane dotychczas społeczeństwa, zdolne do wymiany tekstów kultury. W pracach stara się przekazać wszystko, co mogłoby albo nie mogłoby istnieć, ale miło jest pomarzyć, albo strach pomyśleć.http://www.storyyelling.pl
Wierzy, że dzięki sieci możemy tworzyć niespotykane dotychczas społeczeństwa, zdolne do wymiany tekstów kultury. W pracach stara się przekazać wszystko, co mogłoby albo nie mogłoby istnieć, ale miło jest pomarzyć, albo strach pomyśleć.http://www.storyyelling.pl
7,1/10średnia ocena książek autora
786 przeczytało książki autora
642 chce przeczytać książki autora
26fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Ten autor należy do naszej społeczności, ma 0 książek w swojej biblioteczce.Sprawdź co czyta autor
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Powiązane treści
Popularne cytaty autora
To było miasto i zrozumiałem, że tego nie znoszę. W ledwie pół roku przyzwyczaiłem się do ciszy, do tego, że gesty mają znaczenie, słów nie ...
To było miasto i zrozumiałem, że tego nie znoszę. W ledwie pół roku przyzwyczaiłem się do ciszy, do tego, że gesty mają znaczenie, słów nie wypowiada się na próżno, a każde pochylenie się jest po to, by coś podnieść z ziemi.
1 osoba to lubi- Doktor psychologii… - Sołtys uśmiechnął się po raz pierwszy, odczytując na głos treść zaświadczenia. - Czyli nie lekarz, tak? Zakłuło, ja...
- Doktor psychologii… - Sołtys uśmiechnął się po raz pierwszy, odczytując na głos treść zaświadczenia. - Czyli nie lekarz, tak? Zakłuło, jak drzazga w cewniku.
1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Synowie ich utoną. Tom 1 Maciej Głowacki
7,1
Spodziewałem się czegoś w stylu filmu katastroficznego Rolanda Emmericha w średniowiecznym anturażu. Dostałem coś znacznie lepszego. Są tajemnice, akcja, ciekawy świat i bohaterowie oraz nawiązania do twórczości Bartosza Walaszka. Czego chcieć więcej? Na przykład odpowiedzi na pytanie skąd Miron wiedział o potopie, ale to się pewnie wyjaśni w kolejnych tomach.
Odcienie Chołów Maciej Głowacki
5,9
Ta część jest lepsza od pierwszej. Historia jest bardziej składna, mniej wybrakowanych elementów narracji, łatwiej się w tym połapać. W "Odcieniach" mamy do czynienia z przygodą bardziej grupy niż jednego człowieka, jak w "Pieśniach" i dzięki temu wszelkie przeszkody i niespodziewane zwroty akcji są łatwiejsze do przyjęcia, bo mieszają nam się różne temperamenty, życiowe historie, ale także "stany" bycia w Lesie.
Choć ta opinia może być też wynikiem tego, że po przeczytaniu pierwszej części koncept Lasu nie jest już tak abstrakcyjny i czytelnik jest oswojony. W każdym razie lekcja odrobiona.
Dla mnie osobiście książka i tak jest zbyt abstrakcyjna, ale postanowiłem zagłębić się w twórczość słynnego memiarza i zobaczyć czy w długich formach jest równie dobry.
Niestety, im bliżej końca tym gorsza redakcja, więcej literówek, co momentami przeszkadza w odbiorze. Mam nadzieję, że przed wydaniem wersji papierowej, zostały one naprawione.